We vervolgden onze weg naar Karijini National Park, maar omdat dit een hele rit was verbleven we de eerste nacht op de camping van 80 Mile Beach. Inderdaad een strand van 80 mile! Je kan hier vissen en dat doen dan ook een heleboel mensen. Zwemmen wordt niet echt geadviseerd, en daar kunnen wij ons helemaal in vinden, aangezien we een meterslange haai voorbij zagen komen aan de kust. Tevens werd de camping geteisterd door alweer een plaag Australische vliegen en een zandstorm zo heftig dat zelfs de zon niet meer zichtbaar was. We waren hier onderweg al doorheen gereden, en het viel reuze mee, maar er was één dame op de camping die nog voordat er iets aan de hand was al moord en brand kwam schreeuwen en ons even kwam waarschuwen voor de ‘big sand storm’.
We vertrokken vroeg om halverwege onze weg te stoppen bij Port Hedland voor een koffietje in een oude trein en een bezoekje aan de plaatselijke art gallery met allemaal kunst van kinderen. Het was een welkome korte stop, maar we moesten door naar Karijini National Park nog zo’n 3 uur rijden. Bij een korte plaspauze kwamen we erachter dat de koelvloeistof in de cabine lekte aan de bijrijderskant. De motor was nog niet heter geworden en het reservoir nog helemaal vol dus we besloten door te rijden naar de dichtstbijzijnde benzinepomp (75 km rijden). Daar aangekomen was de motor gelukkig nog helemaal oké, maar bleek het reservoir wel leeg. We belden onze verzekering, die we na een halve dag zoeken door een volhardende Wout gelukkig hadden afgesloten, en aangezien het al laat op de middag was besloten we ons de volgende dag te laten wegslepen naar de dichtstbijzijnde garage ongeveer 175 km verderop in Tom Price (prijskaartje: 500 euro!).
Eenmaal in Tom Price was het nog best lastig om een ‘mechanic’ te vinden die ook daadwerkelijk tijd had om naar de auto te kijken. Ze zeggen ook een heleboel dingen die ze niet kunnen waarmaken helaas, want er werd beloofd om nog ’s middags het probleem te onderzoeken, maar pas de volgende dag eind van de ochtend is dit gebeurd. En wat bleek, er was een lek ter hoogte van de verwarming waardoor alle koelvloeistof wegliep. Dit kon volledig gefixt worden voor zo’n 800 euro, of ze konden een bypass maken. We begrepen er nog niet veel van, behalve van de bypass, en dus kozen we voor de laatste optie. Na 2 dagen konden we eindelijk weer op weg met onze campervan. Zonder al je spullen word je wel inventief; heeft iemand van jullie weleens pasta gekookt in een percolator? Gelukkig hadden we genoeg saus om de smaak van koffie te verdoezelen en konden we een bord en bestek van de camping lenen.
Op de laatste avond op de camping werden we overigens nog geteisterd door een soort vliegende kakkerlak. Samen met Wout eten op dat moment is niet zo heel gezellig, want hij bleef steeds panisch kijken waar het beest gebleven was. Gelukkig heeft hij vanochtend niet de één meterlange lizard gezien die langs onze backpackerskamer liep.