We werden gewekt door het zonnetje en het beloofde een mooie dag te worden. We vertrokken na het ontbijt richting Denmark en Albany. Onderweg reden we langs de Green Pools en Elephant Rocks in William Bay en toen we daar aankwamen was er een stralende zon en voelde het warm aan. Nadat we hadden genoten van het prachtige uitzicht over de zee en de gigantische rotsen namen we een duik in zee. Volgens het bord kon je hier mooi snorkelen, maar de stroming was iets te sterk dus helaas hebben we geen koraal of vissen kunnen zien. We lunchten bij Mrs Jones Cafe in Denmark, een klein koloniaal stadje, en kwamen eind van de middag aan in Albany. We maakten een kleine detour naar Torndirrup National Park voor de Natural Bridge en The Gap. De sterke stroming van de zee heeft hier een natuurlijke brug gevormd, die niet meer toegankelijk is voor publiek (in het museum in Albany zagen we later foto’s van mensen op de Bridge), en waarschijnlijk met de jaren vanzelf zal instorten. Langs de kust zag je de zee met grote kracht tegen de rotsen slaan. Een bord vertelde het verhaal van een toerist die bij de Natural Bridge naar beneden was geklommen voor een foto en door de zee van de klif werd geslagen. Hij kwam op de rotsen daaronder terecht en overleefde op wonderbaarlijke wijze de val. Een reddingsactie door de kustwacht inclusief helikopter heeft deze man zijn leven gered. The Gap iets verderop vertelt eigenlijk precies wat het inhoudt; een opening in de rotsen wederom gevormd door de zee waar ze nu een ijzeren uitkijkpunt boven hebben gebouwd en waar je dus boven de zee kunt staan. Het oorverdovende geluid van de golven hier is echt indrukwekkend en sommige mensen ‘their worst nightmare’. Een klein stukje verderop hebben ze enkele ‘blowholes’ waaruit je met een beetje geluk zeewater omhoog kunt zien spuiten. Geluk hadden we niet, maar ook hier hoorde je het water met een oorverdovend lawaai tegen de rotsen slaan. Het pad was een klein beetje onduidelijk en dus eindigde Wout plots vlak boven een blowhole ten tijde van een golfslag; hij kan nog steeds hard rennen. Helaas moesten we nog een rondje boodschappen doen dus konden we pas vlak voor het eten van een biertje genieten.
De volgende dag gingen we Albany verkennen dus werd het weer een typisch ochtendje Wout. Ze hebben hier namelijk een museum over de Anzac’s in de Eerste Wereldoorlog. Je kreeg bij binnenkomst een kaartje met een soldaat erop en die kon je dan gedurende de tentoonstelling volgen. Indrukwekkend om foto’s te zien en verslagen te lezen van de bijdrage van de Australische en Nieuw-Zeelandse soldaten in de oorlog. Hierna wandelden we door het kleine centrum van Albany met oude Victoriaanse gebouwen. Echter werd het weer steeds slechter met harde wind en regen, dus besloten we vast naar Porongurup te rijden. Het einde van de dag brachten we door in de van terwijl de regen met bakken naar beneden kwam.