En weer een nieuw programma op de planning, wederom verzorgd door Ralph en Annelies.
Jitse gaat deze ochtend niet zo lekker. Wel zelf wakker geworden rond 7.00 uur, maar het lukt 'm allemaal niet zo. Veel ontevreden geluiden en hij wil iets over zijn hoofd.
Was het gisteren allemaal toch te veel? Het was nogal een dag. In het moment ging het prima, maar misschien toch een rebound? En wat blijft, is dat ik dan een onbehaaglijk gevoel krijg. We gaan weer aan het raden en gissen, het is niet concreet en hij kan het ons ook niet vertellen. Dus we vullen maar iets in. Het liefst zou ik dan niets meer willen doen en met hem thuis blijven. Maar ja, we hebben Lobke ook nog. En we wilden juist voor haar deze dagen nog speciaal maken om het goed af te sluiten.
Dus we gaan. Ook in de auto een doek over zijn hoofd en alleen maar gejammer. Echt niet fijn. Ik merk dat ik gelijk verkramp en ondertussen draait mijn hoofd overuren. Pauke, het kan ook allemaal wel meevallen. En hij zal ook af en toe water bij de wijn moeten doen. Laatste 10 minuten wordt hij duidelijk rustiger. We parkeren de auto en we komen aangelopen op een nog mooier strand dan gisteren (als je het mij vraagt althans). Het zou zo op een ansichtkaart kunnen. Annelies vindt een mooie plaats onder een grote palmboom en we zetten ons hebben en houwen neer. Bij Jitse inmiddels een grote glimlach bij het zien van het zand en de zee. Hij heeft een fantastische dag gehad. Het liefst zou hij alleen maar in het water zitten. Maar Jitse drinkt hele teugen zout zeewater waar ik dan weer de kriebels van krijg. Teveel kan nooit goed zijn. Om vervolgens op
Pauke Mulders
31 chapters
3 Aug 2022
August 29, 2022
|
Wil je dat echt weten?
En weer een nieuw programma op de planning, wederom verzorgd door Ralph en Annelies.
Jitse gaat deze ochtend niet zo lekker. Wel zelf wakker geworden rond 7.00 uur, maar het lukt 'm allemaal niet zo. Veel ontevreden geluiden en hij wil iets over zijn hoofd.
Was het gisteren allemaal toch te veel? Het was nogal een dag. In het moment ging het prima, maar misschien toch een rebound? En wat blijft, is dat ik dan een onbehaaglijk gevoel krijg. We gaan weer aan het raden en gissen, het is niet concreet en hij kan het ons ook niet vertellen. Dus we vullen maar iets in. Het liefst zou ik dan niets meer willen doen en met hem thuis blijven. Maar ja, we hebben Lobke ook nog. En we wilden juist voor haar deze dagen nog speciaal maken om het goed af te sluiten.
Dus we gaan. Ook in de auto een doek over zijn hoofd en alleen maar gejammer. Echt niet fijn. Ik merk dat ik gelijk verkramp en ondertussen draait mijn hoofd overuren. Pauke, het kan ook allemaal wel meevallen. En hij zal ook af en toe water bij de wijn moeten doen. Laatste 10 minuten wordt hij duidelijk rustiger. We parkeren de auto en we komen aangelopen op een nog mooier strand dan gisteren (als je het mij vraagt althans). Het zou zo op een ansichtkaart kunnen. Annelies vindt een mooie plaats onder een grote palmboom en we zetten ons hebben en houwen neer. Bij Jitse inmiddels een grote glimlach bij het zien van het zand en de zee. Hij heeft een fantastische dag gehad. Het liefst zou hij alleen maar in het water zitten. Maar Jitse drinkt hele teugen zout zeewater waar ik dan weer de kriebels van krijg. Teveel kan nooit goed zijn. Om vervolgens op
het strand zich het door het zand te rollen en wil hij er mee door de lucht gooien en het opeten. Dus dan toch maar weer het water in om het zand tussen zijn kiezen en wimpers uit te spoelen om vervolgens weer hetzelfde te doen op het strand als we het water uitgaan.
Gelukkig vandaag een zonnige, warme dag, dus geen straf voor ons om veel in het water te zijn en deze routine keer op keer te doen. Ook Lobke is weer samengesmolten met haar duikbril en snorkel en ze heeft heerlijk met ons, en met haar nieuwste vriendin gezwommen en gesnorkeld.
Rond 17.00 uur waren we weer thuis. We hebben allemaal even ons eigen plekje gezocht om te ontspannen. Lobke achter de I-pad, Jitse op de bank wiebelend met een plastic flesje, Rob op zijn telefoon het voetbalnieuws checken en ik achter de laptop.
Weer een fantastische dag, met fantastisch weer, op een fantastische locatie en een fantastisch gezelschap.
1.
De dag dat ik begon aan dit dagboek
2.
Extra ingelast hoofdstuk
3.
Hoe Curaçao ons leven veranderde...
4.
Jitse met het CHARGE-syndroom
5.
Een kind met het CHARGE-syndroom
6.
Leven met een kind met het CHARGE-syndroom
7.
Dolfijnondersteunde therapie
8.
Voorpret (of voorstress?)
9.
We zijn geland, nu ik nog.
10.
De settelfase
11.
Villa Casa Blou Seaview
12.
De Reünie
13.
Dolfijntherapie Dag 1
14.
Dolfijntherapie Dag 2
15.
Dolfijntherapie Dag 3
16.
Dolfijntherapie Dag 4
17.
Dolfijntherapie Dag 5
18.
Family Swim
19.
Ode aan mijn schoonmoeder
20.
Dolfijntherapie Dag 6
21.
Dolfijntherapie Dag 7
22.
Dolfijntherapie Dag 8
23.
Dolfijntherapie Dag 9
24.
Dolfijnthrapie Dag 10
25.
Party & Willemstad of toch Party & Co?
26.
Daai Booi
27.
Cas a Baou
28.
En dit is ook vakantie
29.
Go with te Wattaflow
30.
We gaan weer naar huis
31.
Hoe Curaçao ons leven veranderde...
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!