Dolfijntherapie Dag 4

Gisterenavond gaan slapen met de hoop dat ik deze ochtend weer wat later wakker zou worden. Ik was naar mijn Nederlands ritme toe aan het werken en het zou op zich wel fijn zijn als dat ergens in deze 3 weken zou gaan gebeuren. Word ik toch super vroeg half gewekt door wat gekriebel in mijn pyjama. Ik zei half gewekt, dat wil zeggen dat ik ook nog half sliep. Ik een beetje met mijn hand over mijn pyjama het proberen weg te wuiven. Het kriebelen stopte maar niet, dus ik met mijn hand IN mijn pyjama en voordat ik het wist had ik iets vast en uit reflex slaakte ik een gil en gooide 'het' naar Rob. Rob werd wakker van mijn gil en vroeg: 'of ik effe normaal kon doen, want hij lag nog te slapen'. 'ik haal een beest uit mijn pyjama en gooi hem tegen jouw rug' riep ik in paniek. Rob nu ook wakker en kwam omhoog en ja hoor daar liep ie: een grote, gore, vieze, kakkerlak. Ik kan hier geen stoer verhaal van maken, want ik was oprecht overstuur, Dat ze onder mijn bed zaten was nog tot daar aan toe (we waren al een paar avonden op kakkerlakkenjacht geweest op onze slaapkamer), maar 1 in mijn decolleté was me toch echt een brug te ver. Hier werd een duidelijke grens overschreden.
Rob nam het zeer

serieus, wilde zijn vrouw niet zo zien lijden, dus heeft heel het bed gedemonteerd en is los gegaan met een spuitbus kakkerlakkenbestrijding. Heeft alle horretjes gerepareerd en google erop nagelopen om zeker te weten of hij er alles aan had gedaan om mij vanavond te laten slapen. Het is inmiddels wel weer wat gezakt (hier nu 21.00 uur), maar vanmorgen dacht ik nog gooi mij maar met een dolfijn in het water, want IK heb therapie nodig!

Ik zat dus weer om kwart voor 6 aan een bak koffie. Wat wel gezellig was, dat Rob nu ook al wakker was. Staat Gerrit daar weer voor mijn neus. Mensen, kinderen, ik vind de flora hier werkelijk fantastisch, de fauna hier daarentegen begint me op mijn zenuwen te werken

Dus weer voldoende tijd om ons op te maken voor dag 4. En er stond iets leuks op het programma: Rob, Lobke en ik mochten gaan oefenen met het zwemmen met vinnen (flippers) voor onze Family Swim dit weekend en oma ging bij Jitse kijken. Eerst een uitlegje over hoe je te gedragen met een dolfijn in het water en daar gingen we, met z'n allen op weg naar het Hemmingway strand, vlakbij het CDTC. Bij het water de vinnen aan en tjeetje, wat viel dat tegen. Maar goed dat we alle 3 in het water zaten, en er dus geen foto's zijn gemaakt om met jullie te delen. Hoewel, moet hilarisch zijn geweest. Het lukte me niet eens om het water in te komen met die vinnen. Ow, moeten we achteruit lopen. Aaah, dat ging al beter. Ze hadden verteld dat je een 'fietsbeweging' moet maken. Ik als ervaren fietser (wij hebben maar 1 auto die Rob altijd bij zich heeft) ging dat wel even fixen. Nou niet dus. Ze hadden verteld dat je een banaantje (een gele zwemband) om kon doen, als je dat fijn leek. Niemand deed dat, dus ik ook niet. Maar eenmaal daar fietsend (lees: spartelend) in het water, wilde eigenlijk even het water uit om minimaal 5 van die bananen om me heen te hangen. Maar ik liet me natuurlijk niet kennen, dus ik zette door. Toen moesten we nog even oefenen hoe we een dolfijn vast moesten houden (onder de vin) en konden volgen. Rob was de dolfijn al zwemmend op zijn rug, ik was ik, en hield mijn hand tegen zijn buik. Dat werd ook weer helemaal niets. Grapt hij ook nog dat ik zijn 'vin' wel vast mocht houden. Ik heb mijn zwemdiploma niet gehaald vandaag, maar het lukt me net om mijn hoofd boven water te houden. Hopelijk voldoende om een leuke 'zwemmen-met-dolfijnen-ervaring te hebben zaterdag.

De zwemles was afgelopen, Rob is terug gelopen en ik ben met Lobke nog even blijven zwemmen daar. Het was er zo mooi. Dus bijna niets van de therapie mee gekregen (maar nog 6 te gaan). Wel een heel leuk gesprek gehad met Bibi en Delia. Morgen vertel ik jullie er meer over.

Vanmiddag zijn Annelies en Norah 'op visite' geweest. Dat blijft ook wel bizar. Dat we dus gewoon bij elkaar naar binnen kunnen lopen na 8 jaar. Rob is met de meiden gaan zwemmen, Annelies en ik hebben volop bijgepraat. Geloof mij, genoeg gespreksstof. Het was relaxt en ontspannen. En samen wat leuke dingetjes op de planning gezet voor de komende 2 weken. Dus weer van alles in het verschiet.

Ook vandaag weer een succes dag. Nou ja, middag. Laten we het maar niet meer over de ochtend hebben....