Dolfijntherapie Dag 2

Misschien nog even leuk om te vertellen over een moment toen we gisteren middag terug kwamen van de therapie. Het was lunchtijd, dus eerst gegeten en daarna gingen Rob, oma en Lobke boodschappen doen. Ik nam even een moment met Jitse. Liet hem het filmpje zien van springende Bonnie terwijl Jitse de stok vast hield. Hij keek met volle aandacht. Het filmpje was afgelopen en hij duwde mijn hand naar mijn scherm. Ik moest hem nog een keer aanzetten. En nog een keer. En nog een keer. Hij heeft het filmpje zo'n 20 keer gezien en ik pakte het boekje erbij. Nu werd het interessant. Hij was er geweest en de foto's in het boekje hadden betekenis gekregen. Mooi om te zien hoe hij weer met aandacht door het boekje bladerde. Later ging hij op de bank spelen en nam hij het boekje mee. Tussen het spelen door, bladerde hij regelmatig door het boekje. Dit is dus herbeleving. Dit helpt hem met de verwerking van indrukwekkende gebeurtenissen.

Nu net ontbeten en nog even de tijd om te bloggen. Over 10 minuutjes gaan we ons weer klaar maken voor dag 2. Ik ben benieuwd als ik zo dadelijk een foto van een dolfijn laat zien (zijn verwijzer). Benieuwd of hij daar op reageert.

Net weer terug van de therapie. Het was weer lunchtijd. Vandaag taart gegeten, want opa Adrie zou vandaag jarig zijn geweest (vader van Rob). Dat laten we natuurlijk niet voorbij gaan. Dat was heerlijk. En ik kan weer achter mijn toetsenbordje kruipen om jullie te vertellen over vanmorgen.

Op de verwijzer reageerde Jitse niet echt. Toen we aan kwamen lopen, werd het wel concreet en liet hij duidelijk merken dat hij wist waar we waren. Mag ik nu nog een keer? Ja lieve schat, en na vandaag nog 8 keer, kleine bofkont. Bibi kwam ons snel opzoeken en

vroeg Rob en mij hoe we onze eerst keer hadden gevonden. (en dan moet ze denk ik de dolfijntherapie bedoeld hebben;)) De woorden bizar, overweldigend en werkelijk fantastisch moet ik gemiddeld minimaal 3 keer in mijn mond hebben genomen. Daarna vertelde ze dat er een dolfijnwissel ging plaatsvinden. Dochter Chabelita ging vandaag met Jitse zwemmen. (een leuk feitje: Chabelita is een naam uit een bekend Antilliaans kinderliedje gezongen in het Papiaments) Zij bleek niet zo'n goede match met een ander therapiekind, dus wilden ze dit vandaag uitproberen. Helemaal goed. Ook vertelde ze, omdat Jitse gisteren zo hysterisch blij het water in ging en het echt wel even duurde voordat hij bij zinnen kwam, ze in plaats van een aftersensosessie, een présensosessie wilde proberen. (twee prima, nieuwe woorden voor de Dikke van Daele lijkt me).
Ze ging met verzwaringsmiddelen aan de slag (gewichtjes voor de polsen en enkels) en nog iets met een grote bal (ik denk diepe druk). We mochten weer naar beneden en daar kwamen de

therapiekinderen aangelopen. En YES, Jitse werd naar de eerste dok gereden en die is het dichtstbij. Dus we konden het nog beter zien.
Jitse ging het water in en ow, ow, ow, wat was hij ontspannen. Bibi, wat heb je met hem gedaan? Chabelita zwom een hele tijd met hem mee en Jitse gaf zich er helemaal aan over. Hij werd weer geduwd, hij heeft mogen kroelen, hij heeft spelletjes gedaan. Een bal weggooien en Chabelita kwam de bal weer terugbrengen. Later hetzelfde spelletje gedaan met een ring. Iedereen die Jitse een beetje kent kan wel raden wat er gebeurde. No-way dat hij die ring weg ging gooien. Want met een ring (met alles wat rond is) kun je namelijk super goed draaien en dat is Jitse's favoriete bezigheid. Dus de ring maar weer verruild voor de bal. Jitse klom op Chabelita, Chabelita klom op Jitse. En wat ook opviel, was dat hij buitenproportioneel veel contact maakte met Bibi. Het was soms gewoon sneu voor Chabelita. Zat zij zich weer uit te sloven om met haar vinnen te flapperen of rondjes te draaien, was Jitse alleen maar bezig met Bibi. Trek je er niets van aan Chabelita, Wij vonden het WEL leuk om jouw kunstjes te zien. We hebben Jitse weer volop zien en horen lachen, hij moet weer genoten hebben. En wij ook.

Na een heerlijke douche kwam hij weer naar boven en maakten we kennis met Jennifer. Zij is de dolfijntrainster die deze 2 weken met Jitse gaat werken, maar is op maandag altijd vrij. Ze vertelde dat Chabelita het buitengewoon goed had gedaan. Vaak moet een dolfijn blijkbaar ook even aftasten en wennen aan het kind en was ze echt al heel erg gericht op Jitse. Nou, dat klinkt als een goede match. Zet 'm op Chabelita!

Lobke was inmiddels weer mee op sleeptouw genomen door Floor en Noor. Ze heeft flamingo's gevoerd en Roggen geaaid. Hoe cool is dat? Floor maakt foto's van wat ze doen de komende tijd, dus dat is heel leuk, want Rob en ik zijn er natuurlijk niet bij. Deze zal ik ook met jullie delen als ik ze heb.

Dag 2 zit er weer op. Ik vraag me af dit normaal gaat worden ergens in deze 2 weken. Ik denk het niet.