Ode aan mijn schoonmoeder

Vanmorgen eindelijk een keer uitgeslapen. Yes, ik ben er. We hadden vandaag dan ook niets op de planning. Uit bed met een dubbel gevoel, want mijn schoonmoeder ging vandaag weer naar huis. Rob ging haar om kwart voor 3 naar het vliegveld brengen. Rustig opgestart. Na het ontbijt onze aantocht naar het zwembad gemaakt. We gingen zwemmen en dit is ook wel een leuk verhaal om te delen. Nu was Jitse al watervrij in Nederland, maar hier op Curaçao begint meneer toch wel een beetje spatjes te krijgen. Zo lukt het hem om een koprol onder water te maken met zwemvleugels aan, vindt hij het hilarisch om zich als een plank in het water te laten vallen en is hij een nieuw record 'hoofd-onder-water-houden' aan het vestigen. Ik krijg er helemaal het heen en weer van. Nu had ik een zwemvest gekocht voor de zee, maar ach, die kan je in een zwembad natuurlijk ook prima aan doen. En die zwemvleugels kunnen er best nog wel bij . Zwemluier aan, zwembroek aan, oordoppen in, pet op, zonnebril op en nog effe insmeren. Het is een tijdrovend ritueel geworden zo. Maar hij is weer klaar voor het zwembad. En ja, hij kan zich nog bewegen, maar die koprol onder water lukt niet meer. (veiligheid boven alles;))

Terug van het zwembad hebben we tosti's uit de pan gegeten. We hadden laat ontbeten, dus laat geluncht. En het was tijd om afscheid te nemen van mama, oma en mijn schoonmoeder. Er werd een klein traantje gelaten, want wat was het toch fijn geweest. Oma had best nog even willen blijven. En wij hadden ook wel gewild dat ze nog even zou blijven. En het was verdorie ook wel spannend. Ze moest het alleen gaan doen. Rob heeft geholpen met inchecken, maar

daarna was het toch echt aan haar. Maar we weten dat ze dat kan. We volgen haar vlucht. Ze is keurig op tijd vertrokken en ze heeft ons niet meer gebeld. Dus ze zit in het vliegtuig. Het is haar gelukt!

Vanavond zijn we op Mambo Beach geweest bij Chill. En of dat chillen was! Happy hour. We hadden een picknicktafel aan het strand. Norah en Lobke hebben heerlijk gezwommen en wij hebben genoten van de sfeer, van weer een prachtige zonsondergang en van elkaar. Jitse heeft zich heerlijk vermaakt met een plastic rietje. Dat was een paar jaar geleden zijn lievelingsspeelgoed, maar ja, in Nederland zijn die inmiddels van de aardbodem verdwenen. Hier op Curaçao zijn ze nog niet zo ver, dus plastic rietjes in overvloed. Jitse wordt hier oprecht blij van! Wat vrienden van Ralph en Annelies ontmoet en komen wij daar ook nog 2 goede bekenden uit Kaatsheuvel tegen. Hoezo dan? Super leuk! De feestelijke avond wordt afgesloten met een loggerpartijtje voor Lobke bij Norah en morgen treffen we elkaar weer bij de therapie, want Annelies en Norah komen kijken.
Wederom kunnen we ook deze dag weer afsluiten met een voldaan gevoel.

Ode aan mijn schoonmoeder:
Lieve Beppie,
Wat bijzonder en fijn dat wij het eerste gedeelte van deze bijzondere reis met jou hebben mogen delen. Wat super stoer van jou dat jij dit avontuur met ons bent aangegaan. Wij hebben genoten van jouw gezelschap, goede zorgen en van het jou zien genieten. Dank je wel dat je altijd zo lief voor ons en onze kinderen (jouw kleinkinderen;)) bent en altijd voor ons klaarstaat. Dank je wel voor alles! Deze herinnering die we samen hebben gemaakt, kunnen ze niet meer van ons afpakken.
We houden van jou.
Liefs Pauke

En met deze mooie woorden sluit ik vanavond af.