Hoe Curaçao ons leven veranderde...

We zijn weer thuis. Een moment om even achterstallig onderhoud in te halen. Laatste dagen had ik even geen zin om te bloggen. En het is tenslotte vakantie hè, dus niets moet. Maar ik wil het wel even goed afsluiten, dus hier nog de een verslag van onze laatste dagen op Curaçao.

Het is vandaag dinsdag, eigenlijk hadden we zwemmen-met-schilpadden op de planning staan, maar we merken aan Lobke en Jitse, en eerlijk gezegd ook aan onszelf, dat we behoefte hebben aan een dagje niets. Natuurlijk zal het fantastisch zijn, maar het is niet heel dichtbij, dus dan moeten we weer vroeg op en het blijft met Jitse toch ook wel een gesjouw.

Want ook gisteren op Cas a Baou, hebben we een heerlijke dag gehad, maar je zit niet echt stil. Toch continu alert, en continu lopen we achter Jitse's zwembroek aan. En hij heeft voor de volle 100% genoten, en Lobke ook, maar achterover gaan zitten op je stoeltje, lukt eigenlijk net niet. En hier in het huis lukt dat wel. En een beetje uitslapen en een halve dag in je onderbroek rondlopen is eigenlijk ook wel een keer lekker. Dus we gingen voor standje relaxt.

Alleen net vandaag lijkt het erop dat Jitse's observatie fase plaats heeft gemaakt voor de ondernemende fase.
Zo pakt hij zelf een ijsje uit de vriezer, besluit hij zelf om een douche te nemen, kan hij best zelf een rietje pakken uit de doos die op de bovenste plank van een open kast staat door in de kast te klimmen en kan hij ook best zelf de groene afwasbak met water vullen om buiten met water te gaan spelen.
Nu doet hij alleen niet de vriezer weer dicht en zijn 8 ijsjes op een dag wat overdreven, hij kleed zich ook niet eerst uit voordat hij onder de douche gaat staan (ook een beetje jammer), is het op zijn minst gezegd best gevaarlijk om in een kast te klimmen en lukt het hem prima om de afwasbak te vullen met water, maar om hem vervolgens buiten te krijgen is dan toch wel een uitdaging (en de keuken staat blank).

Dus we hebben het er toch nogal druk mee en Rob en ik grappen tegen elkaar dat het tijd wordt om naar huis te gaan. Meneer begint zich behoorlijk thuis te voelen. Onze actiefste hoogtepunt vandaag was een plons in het zwembad met zijn viertjes, maar we zijn lekker bijgetankt en daar is vakantie natuurlijk ook voor bedoeld!

Pauke Mulders

31 chapters

3 Aug 2022

En dit is ook vakantie

September 04, 2022

|

Locatie: weer aan de tuintafel, we zijn thuis

We zijn weer thuis. Een moment om even achterstallig onderhoud in te halen. Laatste dagen had ik even geen zin om te bloggen. En het is tenslotte vakantie hè, dus niets moet. Maar ik wil het wel even goed afsluiten, dus hier nog de een verslag van onze laatste dagen op Curaçao.

Het is vandaag dinsdag, eigenlijk hadden we zwemmen-met-schilpadden op de planning staan, maar we merken aan Lobke en Jitse, en eerlijk gezegd ook aan onszelf, dat we behoefte hebben aan een dagje niets. Natuurlijk zal het fantastisch zijn, maar het is niet heel dichtbij, dus dan moeten we weer vroeg op en het blijft met Jitse toch ook wel een gesjouw.

Want ook gisteren op Cas a Baou, hebben we een heerlijke dag gehad, maar je zit niet echt stil. Toch continu alert, en continu lopen we achter Jitse's zwembroek aan. En hij heeft voor de volle 100% genoten, en Lobke ook, maar achterover gaan zitten op je stoeltje, lukt eigenlijk net niet. En hier in het huis lukt dat wel. En een beetje uitslapen en een halve dag in je onderbroek rondlopen is eigenlijk ook wel een keer lekker. Dus we gingen voor standje relaxt.

Alleen net vandaag lijkt het erop dat Jitse's observatie fase plaats heeft gemaakt voor de ondernemende fase.
Zo pakt hij zelf een ijsje uit de vriezer, besluit hij zelf om een douche te nemen, kan hij best zelf een rietje pakken uit de doos die op de bovenste plank van een open kast staat door in de kast te klimmen en kan hij ook best zelf de groene afwasbak met water vullen om buiten met water te gaan spelen.
Nu doet hij alleen niet de vriezer weer dicht en zijn 8 ijsjes op een dag wat overdreven, hij kleed zich ook niet eerst uit voordat hij onder de douche gaat staan (ook een beetje jammer), is het op zijn minst gezegd best gevaarlijk om in een kast te klimmen en lukt het hem prima om de afwasbak te vullen met water, maar om hem vervolgens buiten te krijgen is dan toch wel een uitdaging (en de keuken staat blank).

Dus we hebben het er toch nogal druk mee en Rob en ik grappen tegen elkaar dat het tijd wordt om naar huis te gaan. Meneer begint zich behoorlijk thuis te voelen. Onze actiefste hoogtepunt vandaag was een plons in het zwembad met zijn viertjes, maar we zijn lekker bijgetankt en daar is vakantie natuurlijk ook voor bedoeld!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.