Party & Willemstad of toch Party & Co?

We hebben iets leuks op de planning staan. Ik had het in Nederland al gespot, vandaag is het Kaya Kaya festival in Willemstad. Een festival vol muziek, eettentjes, kraampjes en kunst. Wij hadden er al veel zin in, maar de familie Boekholt helemaal. Als trouwe Kaya Kaya-gangers was het voor hen al weer 3 jaar geleden dat ze er waren geweest. (ivm Corona)

Het begon pas aan het eind van de middag, dus eerst het zwembad ingeplonsd en 'haaitje' gespeeld. Hartstikke leuk, ook al ben je 13, 17, 39 en 43 jaar. En Jitse dobberde tussen ons door met al zijn zwem-accesoires aan. Terug om te gaan lunchen en dan konden we ons langzaamaan klaar gaan maken voor het Kaya Kaya festival.

Ze geven komende dagen nogal onstuimig weer aan met onweer en regen, dus we besloten om het even af te wachten en een kaartje aan de deur te kopen i.p.v. in de voorverkoop. Dan maar iets meer betalen. Het weer bleek in ons voordeel te werken, dus heel fijn. Krijg ik van Annelies een berichtje dat alles is uitverkocht en er ook geen kaartjes meer aan de deur te koop zijn. Wat super jammer! Echt wel even balen. Wat gingen we dan doen? Na wat ge-app over en weer besloten we om dan maar gewoon lekker een Hollandse spelletjes-middag te houden. Wij zijn allemaal dol op spelletjes en toen Ralph en Annelies nog in Nederland woonden hebben we wat afgehoteld, gekanastad, gemonopolied en noem het maar op. Dus even wat oude tijden doen herleven leek ons een goed idee. Kaarten is hier lastig met bijna altijd windkracht 4, dus het werd Party & Co (team Vrouwen heeft logischerwijs gewonnen van team Mannen) en we hebben interessante nieuwe (on)mogelijkheden met onze lichamen ontdekt tijdens Twister. In combinatie met een hapje, drankje, muziekje, geklets en wat gezwets hebben we een heerlijke middag en avond gehad. Wederom stond de night-swim gepland en wederom hadden Annelies en ik het goed geregeld. De mannen met onze dochters naar het zwembad. En wij nog
heerlijk bijgekletst onder onze heerlijke palapa. We hebben dan ook zoveel te vertellen en zijn nog lang niet uitgepraat. Ook aan deze fijne dag komt een eind en we gaan naar bed. Rob gaat vanavond bij Lobke logeren. (had ik ook al een keer gedaan. Wij speelden het spelletje 'wie het laatste woord heeft' (best moeilijk als je allebei moe bent, wie er uiteindelijk heeft gewonnen ligt is dus ook niet helemaal duidelijk)), Rob en Lobke gingen nog even Mario spelen op de

Nintendo Switch. Ik het bed voor mezelf, ook voor een keer helemaal prima. We beginnen de dag relaxed, en we sluiten de dag relaxed af.

Voel ik toch weer wat gekriebel op mijn arm. Ik kijk met de zaklamp van mijn telefoon. Echt waar! Serieus? Dit bestaat niet! Nu breekt mijn klomp. Het is gewoonweg niet te bevatten. Weer een gore vieze kakkerlak in mijn bed.
Ik ben weer in alle staten en ga stampvoetend naar Lobke's slaapkamer, waar Rob dus ook is, en roep dat ik er helemaal klaar mee ben en dat ze echt niet moeten denken dat ik deze vakantie nog ga slapen. Dan blijf ik wel wakker tot donderdag. De brutaliteit! Lobke pakt me vast en zegt: 'mam, doe maar rustig. Jíj mag ook bij mij blijven slapen'.
Rob is bij de kakkerlak gaan liggen, ik ben heerlijk in slaap gevallen onder de beschermende vleugels van mijn dochter.