Australië

Vanacht raar geslapen; een paar keer gedroomd waarin ik besefte dat het een droom was, en ik was terug in Den Haag; bij Guido en Shelby.. heel vaag. Ik snapte er in mijn droom ook niks van. Regelmatig wakker geworden, niet heel lekker geslapen. 's Ochtends tegen het scherm (een ander Aziatisch meisje) gezegd dat ik wilde uitchecken, maar voordat ze iets kon zeggen was die man er weer. Blijft vreemd.

Op naar de Grampians. De route door het binnenland gaat voornamelijk door het (droge) platteland, met hooibalen en vee. Ik stop bij Ararat om wat te eten en in Stawell om te tanken. Van daar wordt de route iets groener en heuvelachtiger tot je in de bergen bent. Ik heb een hostel (Ned's Beds; female dorm 4p) geboekt in Halls Gap; middenin de Grampians. Er is niemand aanwezig en er hangt een briefje met een nummer dat ik moet bellen. Linda neemt op en zegt dat ze me de instructies per sms zal sturen. Ik heb de kamer voor mezelf. Lekker. Er is een grote keuken, kleine woonkamer, badkamer en nog een kamer. Buiten staan er nog meer cabins met kamers, neem ik aan. Ik heb me omgekleed en ben naar de Tourist Info gegaan. Daar een kaart gehad met tips om vandaag nog te zien, en waar ik morgen moet zijn voor de wandeling naar de Pinnacles (uitstekende rotsformaties boven een dal). Vandaag met de auto naar Mackenzie Falls en Reed Lookout & Balconies geweest. Door de zon en het water zag je een regenboog in de waterval. Heel mooi. Het was maar een klein stukje lopen op een verharde weg. Best toeristisch ook. Bij de Balconies (ook rotsformaties die boven een dal uitsteken) had je mooie vergezichten. Ook vrij toeristisch. Daar kwam een vosje nog recht op me afgerend totdat ie doorhad dat ik er stond. Op weg naar de Falls was ik (natuurlijk) verkeerd gereden (wat echt heel knap is met alle aanwijzingsborden) en heb ik nog een soort van leguaan gezien. Het is absoluut niet te vergelijken met de Blue Mountains, dit was meer een 'walk in the park', maar het voelt goed om weer in de bergen te zijn. Het ziet er hier droger uit, ruiger; groen, rotsen en zwarte boomstammen met kale takken wisselen elkaar af. Op de terugweg in het dorpje naar de winkel geweest en maar Fish and Chips gehaald; het was dat of de supermarkt. Onderweg naar mn hostel zag ik kangaroes, heel veel! Ik ben gestopt om foto's te maken en dit keer was ik vrij dichtbij (paar meter). Deze waren minder groot en dus minder eng. Ze waren ook niet bang voor me. Later zag ik dat toeristen ze uit de hand aan het voeren waren. Vandaar.. stomme toeristen.

In de hostel was nog steeds niemand. Ik ben er achter gekomen dat de buitendeur niet op slot kan; alleen m'n slaapkamerdeur. En net op het moment dat het begon te schemeren, ik me heel alleen begon te voelen, (weer) beelden uit enge films voor me zag en aan het bedenken was hoe ik het zo veilig mogelijk kan maken (deur barricaderen, mes in mn slaapkamer leggen) kwam er een auto het terrein op rijden. Gelukkig was het nog net licht. Ff checken.. het is een ander stel. Godzijdank. Een Nederlandse jongen met z'n Spaanse vriendin. Die heel toevallig ook het laatste half jaar in Den Haag gewoond hebben. Ze zitten in het gebouwtje naast me, maar ik voel me al een stuk veiliger. Heb even met ze gekletst en gezegd dat als ze iemand horen gillen, dat ik het ben. Er is tenminste iemand die me hoort. Ik moet echt stoppen met enge films kijken.

ssappie79

42 chapters

16 Apr 2020

Dag 16.. The Grampians

December 21, 2016

|

Halls Gap

Vanacht raar geslapen; een paar keer gedroomd waarin ik besefte dat het een droom was, en ik was terug in Den Haag; bij Guido en Shelby.. heel vaag. Ik snapte er in mijn droom ook niks van. Regelmatig wakker geworden, niet heel lekker geslapen. 's Ochtends tegen het scherm (een ander Aziatisch meisje) gezegd dat ik wilde uitchecken, maar voordat ze iets kon zeggen was die man er weer. Blijft vreemd.

Op naar de Grampians. De route door het binnenland gaat voornamelijk door het (droge) platteland, met hooibalen en vee. Ik stop bij Ararat om wat te eten en in Stawell om te tanken. Van daar wordt de route iets groener en heuvelachtiger tot je in de bergen bent. Ik heb een hostel (Ned's Beds; female dorm 4p) geboekt in Halls Gap; middenin de Grampians. Er is niemand aanwezig en er hangt een briefje met een nummer dat ik moet bellen. Linda neemt op en zegt dat ze me de instructies per sms zal sturen. Ik heb de kamer voor mezelf. Lekker. Er is een grote keuken, kleine woonkamer, badkamer en nog een kamer. Buiten staan er nog meer cabins met kamers, neem ik aan. Ik heb me omgekleed en ben naar de Tourist Info gegaan. Daar een kaart gehad met tips om vandaag nog te zien, en waar ik morgen moet zijn voor de wandeling naar de Pinnacles (uitstekende rotsformaties boven een dal). Vandaag met de auto naar Mackenzie Falls en Reed Lookout & Balconies geweest. Door de zon en het water zag je een regenboog in de waterval. Heel mooi. Het was maar een klein stukje lopen op een verharde weg. Best toeristisch ook. Bij de Balconies (ook rotsformaties die boven een dal uitsteken) had je mooie vergezichten. Ook vrij toeristisch. Daar kwam een vosje nog recht op me afgerend totdat ie doorhad dat ik er stond. Op weg naar de Falls was ik (natuurlijk) verkeerd gereden (wat echt heel knap is met alle aanwijzingsborden) en heb ik nog een soort van leguaan gezien. Het is absoluut niet te vergelijken met de Blue Mountains, dit was meer een 'walk in the park', maar het voelt goed om weer in de bergen te zijn. Het ziet er hier droger uit, ruiger; groen, rotsen en zwarte boomstammen met kale takken wisselen elkaar af. Op de terugweg in het dorpje naar de winkel geweest en maar Fish and Chips gehaald; het was dat of de supermarkt. Onderweg naar mn hostel zag ik kangaroes, heel veel! Ik ben gestopt om foto's te maken en dit keer was ik vrij dichtbij (paar meter). Deze waren minder groot en dus minder eng. Ze waren ook niet bang voor me. Later zag ik dat toeristen ze uit de hand aan het voeren waren. Vandaar.. stomme toeristen.

In de hostel was nog steeds niemand. Ik ben er achter gekomen dat de buitendeur niet op slot kan; alleen m'n slaapkamerdeur. En net op het moment dat het begon te schemeren, ik me heel alleen begon te voelen, (weer) beelden uit enge films voor me zag en aan het bedenken was hoe ik het zo veilig mogelijk kan maken (deur barricaderen, mes in mn slaapkamer leggen) kwam er een auto het terrein op rijden. Gelukkig was het nog net licht. Ff checken.. het is een ander stel. Godzijdank. Een Nederlandse jongen met z'n Spaanse vriendin. Die heel toevallig ook het laatste half jaar in Den Haag gewoond hebben. Ze zitten in het gebouwtje naast me, maar ik voel me al een stuk veiliger. Heb even met ze gekletst en gezegd dat als ze iemand horen gillen, dat ik het ben. Er is tenminste iemand die me hoort. Ik moet echt stoppen met enge films kijken.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.