Australië

Na al heel vroeg wakker te zijn geworden ben ik me gaan douchen, aankleden en naar het supermarktje hier om de hoek gegaan. Er zit ook een bakkertje, take away, benzinepompje en barretje. Ik heb wat eten gekocht en terug in mijn hostel ontbeten. Daarna al vrij vroeg op pad naar Frechinet Park, wat op 10 minuten rijden ligt.

Ik heb vandaag de 'Wineglass Bay and Hazards Beach Circuit' route gelopen, welke ongeveer 4/5 uur duurt. Je loopt door de bossen eerst naar 'Coles Bay Lookout' en vandaar door naar 'Wineglass Bay Lookout' vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de groene bergachtige baaien en azuurblauw water. Vandaar verder door de bossen naar 'Wineglass Bay'. Ik dacht dat het alleen zo genoemd wordt door de vorm die de baai heeft; een wijnglas (waar je geloof ik wel dronken voor moet zijn om dat er in te zien). Volgens Duits meisje, die vandaag met een boottocht is meegegaan, wordt het ook zo genoemd omdat hier vroeger walvissen (al wist ze dat niet meer helemaal zeker) massaal werden afgeslacht waardoor de hele baai rood kleurde van het bloed. Minder leuk verhaal. Het strand is echt heel mooi. Ik heb een strandwandeling gemaakt en heb er even wat gezeten en gerelaxed. Het water was echt te koud om te zwemmen. Van daar ben ik weer verder door de bossen naar de volgende baai gelopen: Hazards Beach. Ook weer heel mooi natuurlijk. De zee was hier wat wilder en de route ging over het strand en door het water verder waarbij je uiteindelijk bij de rode rotsen uitkomt. Die zie je hier veel. Het contrast van de rode kleur met het blauwe water is heel mooi. Vervolgens ga je weer verder door de bossen, met soms uitzicht over zee. Onderweg ben ik een stukje van het pad afgegaan om hoog op de rotsen van het uitzicht over zee en de baaien te genieten en wat te eten en de drinken. Nadat ik een filmpje van mijn uitzicht had gemaakt hoorde ik iets door de bosjes mijn richting op komen. Best eng als je niet kan zien wat. Het was een Wallaby die op een meter afstand van mij uit de bosjes kwam. Toen het beestje mij zag twijfelde het even wat ie moest doen maar ging toch voor het brood. Ik had net een broodje op en had twee droge stukjes brood weggegooid. Zijn maatje, het waren er twee, ging snel weer weg. Ik heb natuurlijk een filmpje en foto's. Het was een mooi moment; rustig en sereen met een prachtig uitzicht en dat schattige beestje naast me. Uiteindelijk toch weer verder gegaan, en verder door de bossen weer terug naar het begin. Ik heb er iets meer dan 4 uur over gedaan. Een super mooie route zo langs de kust.

Terug in de auto ben ik nog langs Honeymoon Bay en Sleepy Bay gereden die ook in het park liggen; twee kleine mooie baaien, waarvan Sleepy Bay voornamelijk uit stenen bestaat. Uiteindelijk ben ik om de hoek bij Coles Bay beland waar ik een tijdje op het strand heb gezeten, en bijna in slaap ben gevallen. Eind van de middag heb ik een wijntje in het barretje tegenover Coles Bay gedronken, een fish bucket met chips gehaald en weer terug naar mijn hostel gegaan. Daar heb ik buiten in het gras, waar ik Wifi heb, eindelijk mijn reisverslagen kunnen versturen. Duits meisje kwam er ook nog even bijzitten. Ze is pas 19. Een leuke meid. Echt goed dat ze dit nu al doet. Ze heeft 6 weken op een boerderij gewerkt waar ze de tijd van haar leven heeft gehad. Het was een crappy onderkomen, waarvan één wand uit een doek bestond maar het was gezellig. Ze zat daar met een Frans stelletje. Eerst moest ze knoflook knippen, later hielp ze met de koeien en paarden. Het was de rust, de natuur en de levensstijl die haar, onverwachts, echt beviel. Misschien ga ik het toch ook maar eens proberen.

ssappie79

42 chapters

16 Apr 2020

Dag 41.. Wineglass Bay and Hazards Beach Circuit

January 15, 2017

|

Frechinet Park

Na al heel vroeg wakker te zijn geworden ben ik me gaan douchen, aankleden en naar het supermarktje hier om de hoek gegaan. Er zit ook een bakkertje, take away, benzinepompje en barretje. Ik heb wat eten gekocht en terug in mijn hostel ontbeten. Daarna al vrij vroeg op pad naar Frechinet Park, wat op 10 minuten rijden ligt.

Ik heb vandaag de 'Wineglass Bay and Hazards Beach Circuit' route gelopen, welke ongeveer 4/5 uur duurt. Je loopt door de bossen eerst naar 'Coles Bay Lookout' en vandaar door naar 'Wineglass Bay Lookout' vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de groene bergachtige baaien en azuurblauw water. Vandaar verder door de bossen naar 'Wineglass Bay'. Ik dacht dat het alleen zo genoemd wordt door de vorm die de baai heeft; een wijnglas (waar je geloof ik wel dronken voor moet zijn om dat er in te zien). Volgens Duits meisje, die vandaag met een boottocht is meegegaan, wordt het ook zo genoemd omdat hier vroeger walvissen (al wist ze dat niet meer helemaal zeker) massaal werden afgeslacht waardoor de hele baai rood kleurde van het bloed. Minder leuk verhaal. Het strand is echt heel mooi. Ik heb een strandwandeling gemaakt en heb er even wat gezeten en gerelaxed. Het water was echt te koud om te zwemmen. Van daar ben ik weer verder door de bossen naar de volgende baai gelopen: Hazards Beach. Ook weer heel mooi natuurlijk. De zee was hier wat wilder en de route ging over het strand en door het water verder waarbij je uiteindelijk bij de rode rotsen uitkomt. Die zie je hier veel. Het contrast van de rode kleur met het blauwe water is heel mooi. Vervolgens ga je weer verder door de bossen, met soms uitzicht over zee. Onderweg ben ik een stukje van het pad afgegaan om hoog op de rotsen van het uitzicht over zee en de baaien te genieten en wat te eten en de drinken. Nadat ik een filmpje van mijn uitzicht had gemaakt hoorde ik iets door de bosjes mijn richting op komen. Best eng als je niet kan zien wat. Het was een Wallaby die op een meter afstand van mij uit de bosjes kwam. Toen het beestje mij zag twijfelde het even wat ie moest doen maar ging toch voor het brood. Ik had net een broodje op en had twee droge stukjes brood weggegooid. Zijn maatje, het waren er twee, ging snel weer weg. Ik heb natuurlijk een filmpje en foto's. Het was een mooi moment; rustig en sereen met een prachtig uitzicht en dat schattige beestje naast me. Uiteindelijk toch weer verder gegaan, en verder door de bossen weer terug naar het begin. Ik heb er iets meer dan 4 uur over gedaan. Een super mooie route zo langs de kust.

Terug in de auto ben ik nog langs Honeymoon Bay en Sleepy Bay gereden die ook in het park liggen; twee kleine mooie baaien, waarvan Sleepy Bay voornamelijk uit stenen bestaat. Uiteindelijk ben ik om de hoek bij Coles Bay beland waar ik een tijdje op het strand heb gezeten, en bijna in slaap ben gevallen. Eind van de middag heb ik een wijntje in het barretje tegenover Coles Bay gedronken, een fish bucket met chips gehaald en weer terug naar mijn hostel gegaan. Daar heb ik buiten in het gras, waar ik Wifi heb, eindelijk mijn reisverslagen kunnen versturen. Duits meisje kwam er ook nog even bijzitten. Ze is pas 19. Een leuke meid. Echt goed dat ze dit nu al doet. Ze heeft 6 weken op een boerderij gewerkt waar ze de tijd van haar leven heeft gehad. Het was een crappy onderkomen, waarvan één wand uit een doek bestond maar het was gezellig. Ze zat daar met een Frans stelletje. Eerst moest ze knoflook knippen, later hielp ze met de koeien en paarden. Het was de rust, de natuur en de levensstijl die haar, onverwachts, echt beviel. Misschien ga ik het toch ook maar eens proberen.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.