Na eerst weer om 4 uur wakker te zijn geworden, toch weer redelijk in slaap gevallen. Echt lekker slapen doe ik nog steeds niet. Ontbeten in het zonnetje en een lunch gemaakt voor onderweg. Linda heeft me gesmst met het verzoek het geld voor de kamer/bed onder mn kussen te leggen.

Rond 10 uur op weg om de wandelroute naar de Pinnacles te lopen. Aan het begin vd route had ik op het info bord gelezen dat deze rotsformaties al meer dan 480 miljoen jaar oud zijn. Nu ik het opschrijf begin ik te twijfelen.. Kan dat? Zo ja, wow! Moet je je voorstellen wat die allemaal "gezien" hebben. Al vrij snel loop je door de 'Grand Canyon'; tussen de hoge rotsformaties door. Best indrukwekkend. Je loopt voornamelijk over rotsen en keien en de rotsformaties zelf. Af en toe is er een trap aangelegd. De route gaat verder door de (droge) bossen om daarna weer bij de rotsen uit te komen. Uiteindelijk bereik je de Pinnacles vanwaar je een mooi uitzicht over het dal en het meer hebt. Toeristisch, maar niet te druk. Bovenop de rotsen is een geliefd foto momentje. Daar twee leuke Engelse meiden ontmoet die wat foto's van mij hebben genomen. Eentje daarvan woont sinds een half jaar in Darwin, waar het nu het natte seizoen is en: "the crocs have taken over". Niet het beste seizoen om heen te gaan nu. Niet veel verder kom je weer op hetzelfde pad uit als waar je begonnen bent.

Op de terugweg richting Melbourne nog een tussenstop gemaakt in Ballarat. Een verassend "groot", oud mijnstadje, met zowaar een echt centrum met best veel winkeltjes, restaurantjes en wat terrasjes. Ik heb mn telefoonkaart opgewaardeerd en heb even rondgelopen. Er zijn veel oude, mooie gebouwen en het is best sfeervol en levendig. Verder niet heel relaxed rondgelopen want mn broek zakte heel de tijd van mn kont af (was ik vergeten); die kan ik niet meer aan.

Weer in de auto hoorde ik ineens Nederlandse muziek op de radio: "Geef mij maar Amsterdam, dat is mooier dan Parijs... "Huh?! De "dj" is een Nederlandse, oude vrouw, die tussendoor, met moeite, wat stukken uit een boek voorlas om vervolgens weer Amsterdamse smartlappen te draaien. Het klonk alsof ze dit van huis deed. Grappig.

Ik had besloten om, nu ik toch een auto heb, door te rijden naar Philip Island. Kan ik toch nog de pinguïns zien. Pas later kwam ik erachter dat dat, vanaf Melbourne, nog 2,5 uur rijden was. Naar Melbourne zelf was 3,5 uur. Het was de meest zinloze en slechtst voorbereidde rit ever. Toen ik eindelijk, met pijn in mijn kont aankwam, zag ik pas wat voor circus het is. Je moet entree betalen, 25 dollar p.p. (ongeveer 17 euro) en het lijkt alsof je in de rij bij het Dolfinarium staat. Heb ik daar het hele stuk voor gereden?! Hier is wat mij betreft niks natuurlijks meer aan. Waarom heb ik hier niks over gelezen? Om al vrij snel te beseffen dat ik eigenlijk niks heb opgezocht. Toen ik het meisje achter de balie hoorde zeggen dat bepaalde plaatsen waren uitverkocht en je aan de zijkant moest gaan staan, ben ik weggelopen. Hier heb ik geen zin in. Het is ook niet dat ik nog nooit pinguïns heb gezien. Het leek me gewoon grappig om ze op het strand te zien. Maar niet zo. Daarnaast zouden ze rond 9 uur aan land komen, het was half 8, en ik had nog geen overnachting geregeld. Er was niks, redelijk betaalbaar, in de buurt. De enige optie was van Airbnb, een uur hier vandaan, van een vent zonder referenties. Nope. Dan maar weer terug naar Melbourne. Pfffffff. Ik had geen zin in een hostel, dus onderweg snel, in de buurt van Melbourne, een motel geboekt. Voor "maar" 40 euro. Geen drive-in dit keer. Zag er van buiten netjes en van binnen oké uit. Het lijkt wel of alles hier door Aziaten is overgenomen. Kamer is prima. Toilet en douche zitten op de gang.

Na het inchecken ben ik nog op zoek gegaan naar eten. Dat was er nog niet van gekomen. Ik ben natuurlijk bij een pizzeria beland. Veel keus heb je niet meer rond 22 uur. Wel een echte intaliaanse, waar ook een Italiaanse familie zat te eten. Blijkbaar vrienden van de eigenaar. Ik heb een kleine pizza, knoflookbrood en een wijntje besteld. De jongen achter de bar matste me met de wijn. Altijd goed.

Weer terug in mijn motel op internet naar accommodatie voor de komende dagen gezocht. Ik heb behoefte aan een break van alle indrukken. Ik heb voor een hostel tussen het centrum en de kust in gekozen. Het wordt een hete kerst, dus dat wordt even lekker op het strand relaxen denk ik. Daarna wil ik eigenlijk naar Tasmaniė, om in Hobart oud en nieuw te vieren, maar dat kan ik blijkbaar wel vergeten. Er is geen accommodatie, behalve heel duur, beschikbaar. Alles is volgeboekt. Okee.. Toen nog even naar Bali als optie gekeken, maar dat gaat m ook niet worden. Ik heb de leukste accommodatie (eigen kamer), voor maar 70 euro per week (beter!) gezien, maar de vliegtickets zijn duur (400/500 euro). Over een paar weken zijn ze maar een derde van de prijs. Dat ga ik dus niet doen. Ik weet het even niet meer.. ik ben moe en ga slapen. Ik zie de komende dagen wel weer verder.