Vanochtend eerst weer even naar het supermarktje gegaan en daarna ontbeten. Ik heb gisteravond een, volgens mij, mooie hostel voor mijn laatste 2 dagen in Hobart geboekt. Ik wil graag nog naar de Mona Gallery wat ik, volgens meerdere mensen en Lonely Planet, echt niet mag missen. En ik wil graag Port Arthur nog zien. Beiden in de "buurt", van Hobart, waarbij Port Arthur nog op dik en uur rijden ligt. Er zaten nog een paar andere mensen te ontbijten. Volgens één van hen, een gozer, moet ik inderdaad naar de Mona Gallery, de beste in Australië, al is hij er nog nooit geweest. Maar hij weet en voelt dat gewoon.. Oké.. Ik heb afscheid van Duits meisje genomen en ben op pad gegaan.

De route naar Hobart is weer erg divers en ik ben gelijk doorgereden naar de Mona Gallery. Wat ik er over gelezen heb moet het, onder andere, een soort bizarre "sexuele" expositie zijn. Bij aankomst heb ik daar eerst wat in het café gegeten; een foccacia met pompoen en een chocolade browny. Lekker. Daarna ben ik aan mijn tour door de Gallery begonnen. Je moet eerst helemaal naar beneden (3 verdiepingen onder de grond) waar je een koptelefoon en een schermpje krijgt. Vandaar loop je terug naar boven. Er staat geen informatie bij de kunstwerken zelf maar alles is digitaal. Je kan alles op dat schermpje opzoeken. Ik had, en heb, nog niet zoveel ervaring met art galleries maar ik heb vandaag iets heel belangrijks geleerd; ik vind art galleries geen hol aan. Het interesseert me gewoon niet. Ik heb het geduld niet om bij elk schilderij, tekening, kunstvoorwerp of bewegend beeld stil te staan en het soms verdoordachte, vage of vreemde verhaal te lezen of te horen. Er zijn meerdere exposities; ik weet niet precies wat. Veel is, als ik naar de verhalen luisterde, gericht op sexual selection, in de breedste zin van het woord; bloemen, dieren en mensen. Zo was er een vaag hysterisch kunstwerk, met strobe light, waar je vogels de verleidingsdans zag doen en bloemen open en dicht gingen en.. ik weet het eigenlijk niet. Er zijn oude schilderijen die, blijkbaar, sexual selection afbeelden; hoe mannen en vrouwen op elkaar reageren of elkaar verleiden. Sexuele tekeningen. Pornografische schilderijen. Hysterisch bewegend beeld waar naakte vrouwen op afgebeeld waren; liggend of met hun handen voor hun borsten, ook eentje met doodskoppen ervoor. Een lange wand met verschillende vagina's uit gips gemaakt. Een beeld van een Japans stripfiguur met een mega lul, ik ben even zijn naam kwijt. Het zal allemaal wel. In de eerste paar ruimtes heb ik echt nog mijn best gedaan, bij elk object stond ik stil om het verhaal er achter te horen. Dit was een andere expeditie. Zo is er een naakt gedrocht wat staat voor de naakte huid van de mens en hoe raar dat is als een dier er zo uit zou zien. Een naakt paard wat aan een touw hangt en waarvan je de spieren en lijnen, net als die van een mens, kan zien. Twee kroelende scooters, waarvan de lijnen op de spieren van een mens lijken; zo zijn er bolle schattige auto's (zoals mijn Citroën C3) en stoere auto's. Oké grappig feitje. De volgende ruimte bestaat uit muren met letters met rare geluidjes die de bewegingen van een mens voor moesten stellen. Okee.. Een gekleurde vierkante ruimte waar je in kon wat ook op een mens en zijn bewegingen moest lijken. Het zal wel. Een kamer met objecten waarvan alles geel met zwarte stippen is. Grappig. Verder kom je nog vreemde, soort infuusachtige apparaten met poep erin tegen, wat ook stonk. Een opgezette egel in een glazen bak met dode insecten die aan een touwtje hangen. Kunst uit Egypte. Een wand vol met soms dezelfde tekeningen waar je dan een slang in ziet. Nou en. Een wand met touwen. Een wandkleed wat aan de muur hangt en als een plasje verder op de grond loopt. Grappig. Bewegende beelden van mensen die Madonna nazongen. Is dat kunst? Bewegende beelden van mensen die een opgezwollen neus hadden en met elkaar zaten te praten. Raar. Een enorm hoofd waar je in kan kijken, mer daarin strobe light en hysterisch bewegende hoofden, vogeltjes en nog meer. En ga zo maar door. Het was vaag, raar en gewoon totaal niet interessant. Ik vind het niet interessant. Veel, heel veel mensen zijn het daar totaal niet met me eens. Ik heb twee foto's gemaakt; één van een gezicht wat getekend, of beter gezegd gekrast, is met potlood. Zo simpel en toch zo indrukwekkend. En een foto van twee tekeningen van muizen, waarvan ik het verhaal beluisterd heb, wat ook indruk maakte; op de eerste tekening stond een groep muizen afgebeeld, met hun eigen identiteit en joden sterren op hun kleding. Op de volgende afbeelding droegen ze allemaal dezelfde kleding en zaten ze in concentratiekampen, waar ze geen identiteit meer hebben. Het gaat erom hoe makkelijk het is om een mens, of muis in dit geval, zijn identiteit af te nemen. Ook voor de bewakers hebben ze dan geen identiteit meer. Interessant. Maar de Tweede Wereldoorlog raakt me sowieso. Ik vind het voorwerp dat buiten staat nog het meest interessant, of beter gezegd, mooi; een truck met oplegger waar een vrachtwagen op staat, volledig gemaakt van gietijzer.

Daarna ben ik nog naar een strandje iets ten zuiden van Hobart gereden, ik ben de naam kwijt. Het was ook niet zo boeiend. Dat is het gevolg als je net van Frechinet Park vandaan komt. Het is daar ook zo mooi. Ik ben dus redelijk snel weer weggegaan en naar mijn hostel gereden.

Mijn "hostel" ligt dit keer aan de andere kant van Hobart, in één van de betere wijken. Het is een Boutique Bunkhouse, dat van binnen op een oud pandje lijkt dat klassiek is ingericht. Heel mooi. Het heeft ook als cijfer een 9,3. Mijn kamer is een female dorm voor 8 personen, met stevige witte houten stapelbedden (die breder zijn dan normaal en met een gordijntje voor privacy) met ieder hun eigen boekenplankje, lampje en oplaadpunt. De kamer heeft een erkje, een hoog plafond en een oude open haard. Super. Er is een woonkamer, eetkamer en ruime keuken. Ook is er een tuin en een groot balkon, wat meer als een veranda aanvoelt, en wat uitkijkt op Mount Wellington (ja die ik beklommen heb). Wat een mooie en heerlijke plek om te eindigen. Kost 27 Euro per nacht. Ik heb bij de supermarkt, in Salamanca (wat op 5 minuten lopen ligt), een paar lekkere kaasjes en wijn gehaald. Ik zit nu op het balkon, de zon is net ook onder gegaan, aan mijn reisverslag te werken. Echt even genieten.