Laat ik eens beginnen met groot nieuws. Een beetje vreemd nieuws misschien, maar we hebben geboekt! Ik ga met Andrea van 2 tot en met 4 december naar PARIJS. De afstand van hier naar Parijs is groter dan vanuit Nederland, maar ach ik doe is gek. We zijn ook aangespoord door Clara, de oudste dochter van het gezin, om mee te doen met de Color Run. Een mini hardloopwedstrijd van 5 km waarbij kleurenpoeder wordt gegooid en de bedoeling is dat je wandelt in plaats van rent, althans Clara 'gaat echt niet rennen'. Ze wordt bijna 14, that makes sense, right? Ik heb nog niet geoefend en heb daar ook niet zo veel tijd meer voor aangezien het over 3 weken al is. Of misschien 4, maar in elk geval niet genoeg om een soort van conditie te creëren.

Woensdag zijn Andrea en ik naar de bioscoop geweest om Bridget Jones Baby te zien. Op woensdag is een bioscoopkaartje maar €4,40 dus kon ik mij wel een bakje nachos veroorloven. Andrea ging voor Menú de Miercoles (menu van woensdag) wat een mega bak popcorn en een liter cola betekende, wat als Amerikaanse de gewoonste zaak van de wereld is. Ze klaagt vaak dat de frisdrank hier wel in kleine flesjes is en je het niet eens onbeperkt kan bijvullen, zoals dat in Amerika overal kan.
We gingen zitten in mega grote stoelen en toen de film begon kon ik de ondertiteling op het 5 meter lange doek niet vinden. "Shit" was het eerste wat ik zei en Andrea moest lachen, want zij kan natuurlijk wél bijna alles volgen in het Spaans. Het was wel een leuke film ook al moet ik hem nog een keer in het Engels zien om het verhaal compleet te begrijpen.

De schoolweek was ook weer begonnen na een heel rustig weekend. Afgelopen week was er een nieuwe leerling bijgekomen. Een Zuid-Koreaanse man van 47 jaar die zijn Spaans op peil heeft maar onverstaanbaar is. Hij doet zijn best om de lerares te verstaan maar soms antwoordt hij wel hele vreemde dingen die helemaal niet gerelateerd zijn aan de vraag, waardoor wij weer moeten lachen en hij alsmaar lo siento (het spijt me) ((jullie hebben vast wel door dat ik de knop voor schuine letters heb gevonden)) zegt. Dat is leuk. Wat ook wel fijn was, was dat Nina bijna de hele week niet naar school kwam omdat ze ziek was. Ik kon weer even ademhalen zonder een sprankeltje ergernis.
In tegenstelling tot vorig weekend heb ik dit weekend wel veel gedaan. In eerste instantie zouden we met een aantal meisjes naar Cádiz gaan, maar nadat we de weervoorspellingen zeiden dat het 'maar' 21 graden zou worden, hebben we er toch maar vanaf gezien. Geen lekker strand weer. Toen was er een ander plan. Zaterdag dierentuindag. Maar nee, zo slim als we waren gingen we eerst naar een informatiepunt voor de echte toerist om te vragen hoe we in die buitenwijk moesten komen. De gebrekkig Engels sprekende vrouw, (die werkt voor een informatiepunt speciaal voor toeristen, wat ging hier mis??) zei ons dat het de hele dag gesloten was. Daar stonden we dan met onze rugzakjes gevuld, klaar om te gaan. Ons plan viel in het water (haha letterlijk) want we gingen bootje varen. Een cruiseschip vol met enthousiaste weekendjes-weg-gangers. Ik kakte helemaal in maar voor €14 hadden we wel een briesje en een uitleg van een paar zinnen in wel 5 talen. We hadden tenminste wat te doen en als goedmakertje gaan we gewoon volgende week naar de dierentuin!

Nog één leuk verhaaltje dan. Elke dag loop ik dezelfde route naar het fietsstation om een fiets te pakken. Een loopje van misschien vier minuten. Elke dag staat er dezelfde man op het zelfde plekje met wat spulletjes om zich heen verzameld en zegt iedereen gedag (denk ik). Tegenwoordig zeg ik hem ook gedag, want na zoveel keer langs lopen moet hij mij toch wel herkennen. Vandaag vroeg hij aan me of ik Amerikaans was en had ik een kort gesprekje met hem. Echt een lieve zwerver. Best gek, de meeste zwervers hier, en dat zijn er nogal wat, hebben een bakje en een kartonnen bordje met een smeektekst en zitten op de grond. Deze man staat daar zonder bord en bakje in een buitenwijk van de stad een beetje zijn dag door te brengen. Toch ben ik wel altijd benieuwd waar hij heen gaat in de nacht, want toen ik vannacht om 04.30 uur thuis kwam van het uitgaan, stond hij er niet...