Spanje

Voor het eerst dat ik het heb zien regenen in Sevilla, ook al heb ik niet echt een raam waardoor ik naar buiten kan kijken. Gisteren en vandaag voelt het zo koud want het is 21 graden. Jullie denken vast dat ik me niet zo moet aanstellen want in Nederland is het niet eens half zo warm als het hier is, maar de omschakeling van hitte naar koud en regen is toch wel groot. Dus heb ik gisteren een van mijn truien aan gedaan! Wel zonde dat het op een Nationale feestdag nou net slecht weer was. Daarom hadden Andrea en ik bedacht om deze vrije woensdag in de bioscoop door te brengen. Om wat geld te besparen hadden we thuis popcorn in de magnetron opgewarmd en cola gehaald bij de Chinees om de hoek. Toen we bij Nervión Plaza aankwamen waren we niet de enige die hadden bedacht dat het een mooie dag was voor de bios. Er stond een rij van dik 6 meter om kaartjes te kopen. En zo op tijd waren we ook weer niet weggegaan dus waren we iets te laat voor de film. Ik had de film van te voren uitgekozen: Café Society, misschien draait hij ook in Nederland maar was erg moeilijk te volgen omdat er veel in gesproken werd. Haha elke keer als ik vertel over een film die ik heb gezien is altijd de conclusie dat ik er geen zak van begreep. Waarom ga ik dan toch elke keer? Tja, het is gewoon leuk om films te kijken en te denken dat ik tegelijkertijd er iets van leer.
Andrea had bedacht om na de film als lunch naar Domino's Pizza te gaan tegenover het winkelcentrum, waar ook de bioscoop is, te gaan eten. Daar stond ook een rij om naar binnen te gaan. We hadden een goedkoop combi menu met een 'voorafje': kippenpootjes, knoflookbroodjes en kleine gebakken aardappeltjes. Daarna kwam er een pizza voor ons twee die we zelf hadden uitgekozen. Niet eens een mega grote maar ik zat bomvol daarna. Waarschijnlijk had ik te veel calorieën op een dag naar binnen gewerkt. We gingen daarna nog even shoppen bij het winkelcentrum en rondkijken in het leukste winkeltje ooit waar ik altijd als ik naar binnen ga weer denk: 'ik moet alles hebben.' Maar ik hou me in.

Ik kon me niet meer inhouden om een nieuwe rugzak te kopen. De rugzak die ik nu bij me heb is toch niet zo handig dus ben ik een hele avond opzoek geweest naar rugzakken in de stad, want nadat ik klaar was met les om 18.00 uur zijn de winkels gewoon tot 21.00 uur of later open. Chill! Om 20.00 uur gaf ik het op en was mijn laatste hoop de winkel van de Chinezen bij ons om de hoek die alles, maar dan ook echt alles verkopen. En ja, ook rugzakken in alle soorten en maten. Mijn budget was zoals je wel verwacht niet heel hoog maar ik stelde wel eisen. En tadaaaa ik heb er een gevonden! Kijk hoe blij ik in de WC van de school sta te poseren met mijn €10 rugzak! Ik zal een trotse rugzakbezitter zijn als hij het langer houdt dan 30 dagen.

Maar om terug te komen op de druilige dag gister: de tweede film startte om 18.25 uur. Een animatiefilm die lijkt op een kinderfilm maar dat uit de trailer op te maken was als een film die absoluut niet bedoeld is voor kinderen. Met onze paraplu (wat hier paragua heet) paraat om weer in de rij te staan voor de

elinejoelle

31 chapters

16 Apr 2020

Het is koud!

October 13, 2016

|

Sevilla

Voor het eerst dat ik het heb zien regenen in Sevilla, ook al heb ik niet echt een raam waardoor ik naar buiten kan kijken. Gisteren en vandaag voelt het zo koud want het is 21 graden. Jullie denken vast dat ik me niet zo moet aanstellen want in Nederland is het niet eens half zo warm als het hier is, maar de omschakeling van hitte naar koud en regen is toch wel groot. Dus heb ik gisteren een van mijn truien aan gedaan! Wel zonde dat het op een Nationale feestdag nou net slecht weer was. Daarom hadden Andrea en ik bedacht om deze vrije woensdag in de bioscoop door te brengen. Om wat geld te besparen hadden we thuis popcorn in de magnetron opgewarmd en cola gehaald bij de Chinees om de hoek. Toen we bij Nervión Plaza aankwamen waren we niet de enige die hadden bedacht dat het een mooie dag was voor de bios. Er stond een rij van dik 6 meter om kaartjes te kopen. En zo op tijd waren we ook weer niet weggegaan dus waren we iets te laat voor de film. Ik had de film van te voren uitgekozen: Café Society, misschien draait hij ook in Nederland maar was erg moeilijk te volgen omdat er veel in gesproken werd. Haha elke keer als ik vertel over een film die ik heb gezien is altijd de conclusie dat ik er geen zak van begreep. Waarom ga ik dan toch elke keer? Tja, het is gewoon leuk om films te kijken en te denken dat ik tegelijkertijd er iets van leer.
Andrea had bedacht om na de film als lunch naar Domino's Pizza te gaan tegenover het winkelcentrum, waar ook de bioscoop is, te gaan eten. Daar stond ook een rij om naar binnen te gaan. We hadden een goedkoop combi menu met een 'voorafje': kippenpootjes, knoflookbroodjes en kleine gebakken aardappeltjes. Daarna kwam er een pizza voor ons twee die we zelf hadden uitgekozen. Niet eens een mega grote maar ik zat bomvol daarna. Waarschijnlijk had ik te veel calorieën op een dag naar binnen gewerkt. We gingen daarna nog even shoppen bij het winkelcentrum en rondkijken in het leukste winkeltje ooit waar ik altijd als ik naar binnen ga weer denk: 'ik moet alles hebben.' Maar ik hou me in.

Ik kon me niet meer inhouden om een nieuwe rugzak te kopen. De rugzak die ik nu bij me heb is toch niet zo handig dus ben ik een hele avond opzoek geweest naar rugzakken in de stad, want nadat ik klaar was met les om 18.00 uur zijn de winkels gewoon tot 21.00 uur of later open. Chill! Om 20.00 uur gaf ik het op en was mijn laatste hoop de winkel van de Chinezen bij ons om de hoek die alles, maar dan ook echt alles verkopen. En ja, ook rugzakken in alle soorten en maten. Mijn budget was zoals je wel verwacht niet heel hoog maar ik stelde wel eisen. En tadaaaa ik heb er een gevonden! Kijk hoe blij ik in de WC van de school sta te poseren met mijn €10 rugzak! Ik zal een trotse rugzakbezitter zijn als hij het langer houdt dan 30 dagen.

Maar om terug te komen op de druilige dag gister: de tweede film startte om 18.25 uur. Een animatiefilm die lijkt op een kinderfilm maar dat uit de trailer op te maken was als een film die absoluut niet bedoeld is voor kinderen. Met onze paraplu (wat hier paragua heet) paraat om weer in de rij te staan voor de

kaartjes. Om de bioscoop te bereiken moet je vanuit de buitenkant van het winkelcentrum met de roltrap naar boven. Toen we aankwamen stond er een rij op de trap!! We waren dapper om er in te gaan staan maar toen de film al lang begonnen was en wij al bijna aan de beurt waren, zijn we toch maar uit de rij gegaan. Een halve film kijken is niks aan. Dus die houden we nog tegoed.

Nog wat details van de afgelopen paar dagen:
Ik kwam erachter, toen ik mijn fiets wegzette in een ander station dan normaal, dat ik vanaf de naastgelegen straat gewoon de Giralda kan zien! Het lijkt net thuis alsof ik de Dom kan zien vanuit het zolderraam.

Ook nog een selfie van mij van vanochtend, melk drinkend uit een Amsterdambeker die hier gewoon in de kast staat.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.