Maandag is er weer een nieuwe lesweek begonnen. Vorige week schreef ik nog hoe leuk de cultuur lessen met Rocío waren, deze week was het een heel ander geval. Blijkbaar krijgen we elke week nieuwe leraren. Het laatste uur les op maandag kwam er een kleine vrouw met lang grijs haar binnen en begon meteen over wat voor soorten huizen Spanje allemaal heeft en wat daar in te vinden is. Ze strooide met Spaanse woordjes en had geen kaas gegeten van interactie in de klas. Er waren drie nieuwe leerlingen bijgekomen, een daarvan was een Nederlandse man die wel een niveau hoger was dan ik, maar wanneer hij ging voorlezen in het Spaans, kon je dat absoluut niet merken. Hij had een ongelofelijk Nederlands accent.
Gelukkig hebben we één docent wel gehouden, María del Mar, waarbij ik nu bekend sta als het meisje dat niet zonder fiets kan.

De groepsapp is uitgebreid naar zes personen, twee meisjes uit het appartement van Tom zijn er bijgekomen, een Chinees meisje en een meisje dat eigenlijk geen nationaliteit meer heeft door het vele reizen. Met deze groep gingen we dinsdag naar een flamenco voorstelling waar ik stiekem filmpjes heb gemaakt. Heel indrukwekkend om te zien dat je zo snel met je voeten kan bewegen, aangezien ik nu ervaren heb hoe moeilijk dat is. Vrijdag heb ik namelijk een excursie via de school gevolgd voor Sevilliaans dansen op het terras van de school. Het begin ging nog wel goed, maar zodra we in spiegelbeeld tegenover elkaar de pasjes moesten dansen, was ik weer degene die helemaal verkeerd uitkwam. Moises heeft zich rot gelachen om ons, en misschien nog wel het meest om mij.

De dynamiek in de groep is toch niet zo ongemakkelijk als ik had gedacht. Nina begint dan wel kinderachtige verschijnselen te krijgen, maar af en toe kan ik het nog 'handlen'. Alex, het Amerikaanse meisje uit mijn klas, vindt het moeilijker om met haar om te gaan. Gister was ik met haar en haar man mee naar Ronda. Een plaatsje dat met twee uur met de bus te bereiken is. We gingen voor de beroemde brug die tussen de bergen is gebouwd. Om deze brug beter te bekijken van een afstand zijn we een zanderig steil pad afgelopen. De zon scheen fel maar dat hield ons niet tegen! Terwijl we het pad afliepen zagen we een bruid en een bruidegom die foto's gingen maken. Wij dachten 'aah wat leuk', dat wilde wij wel zien. Toen we langs hen liepen bleek het dat we de foto's aan het ruïneren waren doordat we midden in hun beeld liepen en zij lang moesten wachten voordat wij bij hen beneden waren. Brandon (de man van Alex) had een plan bedacht dat we naar het café gingen die we van bovenaf hadden zien liggen. We daalden nog meer naar om het café te bereiken. We namen het avontuurlijke pad, met veel bosjes en steile paden, alsof het een jungle pad was. Bij het café aangekomen hebben we een biertje voor €1,00 en sinaasappelsapje gedronken. Terug de berg op bleek er ook een geasfalteerd pad te zijn die heel veel korter was dan het avontuurlijke pad, maar het was wel een leuke dag!

Ze hebben Tom en mij al uitgenodigd om naar hun dorpje vlakbij Sevilla te komen volgende week, ik voel dat er veel gezelligheid nog aan komt aankomende weken, dus maken jullie je maar geen zorgen of ik het hier nog wel leuk ga hebben!