Me gusta mi vida en España!

Alweer anderhalve week verder en weer een hele andere week gehad dan de vorige keer dat ik wat op mijn blog schreef. Alle nagels die ik had, heb ik inmiddels afgebeten. En wel doordat mijn eerste lesuur bestaat uit een conversatie van 1 ½ uur, waar ik nogal nerveus van word, en het tweede lesuur met lerares Lourdes bestaat uit opdrachten maken uit het boek, wat dan weer el contrario is. Ondertussen zit te smikkelen van mijn Celebrations box en de verwarming aan + sjaal en trui. Wat stel ik me toch ontzettend aan in de warmste stad van Europa. Ze hebben me verteld dat het hier in de winter minimaal 15 graden wordt overdag. Helemaal niet verkeerd dus om hier te overwinteren terwijl jullie nu al liggen te creperen met -1 (hahaaaa). Ik ben benieuwd hoe het weer is als wij straks, over 2 weken, bovenop de Eiffeltoren staan!

Vorige week zondag ben ik weer een nieuwe wijk van Sevilla gaan ontdekken. Niet nieuw voor Sevilla, maar wel voor mij! Ik ging naar Marcarena op de fiets natuurlijk. Ik ging speciaal voor de Basílica de Macarena waar iedere vrouw in de Sivilla van droomt om in te trouwen, maar die zelfs op zondagmiddag gesloten is. De missie werd gecanceld dus deed ik maar een rondje in de wijk met mijn geblesseerde lies. Het werd geen succes en ben toen ook maar weer naar huis gegaan, volgende keer beter. Inmiddels gaat het al een stuk beter met mijn manke been. Door de oefeningen die ik van papa heb gekregen, en die ik nu weer trouw doe na een kleine pauze, heb ik gisteren helemaal geen last gehad, terwijl ik voor het eerst van mijn huis naar de stad ben gelopen! De leukste leraar Moisés had een barbecue georganiseerd op het dakterras van de school en omdat het zo mooi weer was dacht ik maar gewoon te gaan lopen. Heb ik dat ook is uitgeprobeerd. Een barbecue op 19 november zonder afdak en dikke winterjas is mij nog nooit overkomen. Terwijl hij de spiesjes draaide en de sangria inschonk, zaten er zo'n 25 studenten te kletsen in het zonnetje. Helaas is de zon nu voorlopig ook uit Spanje vertrokken.

Afgelopen week ben ik weer in een nieuw niveau begonnen. B1 it is! Maar dat klinkt wel meteen alsof ik ineens super goed Spaans kan. Maandag was ik echt wel een beetje bang. We moesten veel praten in de les en ik had het gevoel dat ik helemaal niet op het goede niveau zat en zeker in vergelijking met de andere twee studenten. Toen er in het middaguur ook nog een Duitse oudere vrouw erbij kwam die 20 jaar geleden in Nicaragua had gewoond voor een jaar, zakte mijn zelfvertrouwen helemaal naar het nulpunt. Ze had zichzelf gekroond tot de 'moeder van de klas' en elke keer als wij, de 3 Hollandse meisjes, geen idee hadden wat het antwoord was, keek zij ons alle drie aan om te checken of wij het écht niet wisten en gaf uiteindelijk vol zelfvertrouwen het antwoord. Het werkte al gauw op mijn zenuwen dat zij het vaak beter wist hoe het zat dan de leraar

zelf en mij opdrachten uitdeelde hoe we een conversatie uit het boek moesten voorlezen. Er kwam een happy end op woensdag toen ze aankondigde zich te vervelen in onze klas en een klas hoger zou gaan de volgende dag. Vanaf toen kregen wij ook de kans om met de leraar te kletsen en discussies te voeren. Met een blij gevoel kan ik zeggen dat ik best wel wat Spaans kan spreken! Helaas, of juist niet, ben ik vanaf morgen alleen in de klas. Alex had 3 weken gemist omdat ze vakantie had genomen en is toen zelf een paar levels naar beneden gegaan, Tom is inmiddels alweer naar huis en Nina die kan het allemaal niet meer schelen aangezien ze na 5 weken afwezigheid in een andere klas is geplaatst. Nu ik alleen ben in de klas krijg ik maar twee uur op een dag regulier les. Ik vind het wel heel jammer dat ik nu geen vast klasje meer heb aangezien de meeste personen die nu nog komen maar voor een aantal weken blijven voor een soort vakantie.

Ik heb er ook nog een nieuwe hobby op nagehouden hier! Voor vier weken heb ik danslessen genomen op een dansschooltje in een winkelcentrum samen met Sasja. Dinsdag een uurtje bachata en donderdag salsa. Het is heel grappig om te doen omdat natuurlijk de

uitleg in het Spaans is en de 'klasgenootjes' ook. In een rondje wissel je steeds van danspartner waardoor je met alle leeftijden te maken krijgt. In het begin is het een beetje akward omdat het ook niet de knapste mannen zijn, maar je raakt gewend aan de zweethandjes en fysiek contact. De eerste keer dat we naar de dansschool toe gingen stond er een lange rij om je aan te melden. Het was al 20.30 uur en de les was al begonnen. Toen was Sasja het zat en ging langs de rij een van de twee zaaltjes in om mee te doen. We waren gestrand in niveau 1 van 1. Ik kende natuurlijk die pasjes helemaal niet dus de ergernissen van mijn danspartners was op hun gezicht te lezen. Na de les kregen we op ons donder van de receptie en hebben we maar meteen een abonnement genomen van een maand voor €25. Wel zo aardig van ons. Gelukkig doe ik het omdat ik het leuk vind!

Sinds vandaag ben ik bezig met mijn route uit te stippelen voor mijn reis in Spanje. Het is nog wel een puzzel om de meest efficiënte route te plannen en alle plekken die ik wil zien te combineren met elkaar. Maar de eerste voorbereidingen zijn getroffen! Met een app van Google Maps kan ik een route maken met lijntjes, om het wat overzichtelijker te maken. Want ja, zoals jullie weten kan ik niet zonder. Ik heb er nu al heel veel zin in, maar ik ga Sevilla denk ik ook wel missen. Het voelt nu al als mijn tweede thuis.