Daan & Saar

Vorige week woensdag wandelden we na onze brunch wat rond in Udaipur. Een pittoreske stad met een meer waar een groot, wit hotel op staat. Rond het meer zijn verschillende 'ghats' waar mensen zwemmen en hun kleren wassen. Er zijn veel kleine smalle straatjes met allerlei miniatuur tekenaars en kledingmakers. We informeerden wat het zou kosten om een jurkje/jasje te laten maken, maar dit was toch nog te duur. 's Avonds aten we op een prachtige plek aan het meer, waar we een beetje tot rust kwamen.

Op donderdag bezochten we het City Palace en het bijbehorende (teleurstellende) museum. Alleen de pauwen van kleine steentjes en spiegeltjes maakten indruk op ons. Daarna vaarden we een rondje over het meer naar het eiland wat voor toeristen toegankelijk is (het hotel eiland is alleen voor gasten). We sloten de middag af met een sapje en moong dahl (soort gepofte linzen) bij een ghat. Toen we 's avonds na het eten terug liepen, hoorden we heel veel muziek. Er waren allemaal kindjes aan het dansen en blij aan het rondspringen met een soort stokken. Ze wilden heel graag dat ik ze op de foto zetten en ze vonden ons super interessant. Het was een heel erg schattig gezicht!

Later op de vrijdagmiddag ging onze vlucht naar Mumbai en omdat we 's ochtends al uitgecheckt waren, was dit een goed moment om het vervoer voor de rest van onze reis te regelen. Helaas bleek het festival seizoen te zijn waardoor elke trein volgeboekt was. We bekeken twee uur langs allerlei scenario's, maar moesten uiteindelijk concluderen dat we Hampi van ons lijstje moesten schrappen. Het was sowieso al een kunst om nog naar het zuiden te komen, maar na twee uur puzzelen en scenario's uitpluizen, hadden we toch een oncomfortabele manier gevonden om vanuit Goa naar Kerala te komen. We zaten even bij de pakken neer en baalden van de moeilijkheid waarmee we ons konden verplaatsen of de ongemogelijkheid hiervan. We besloten om ons zelf in de watten te leggen bij het restaurant van de eerste avond. Met frisse moed gingen we op naar Mumbai, waar we iets voor middernacht aankwamen. Het was verschrikkelijk warm en vochtig, dus de douche deed ons erg goed. Nog een kleine midnight snack en we gingen naar bed.

sarieckhardt

28 chapters

16 Apr 2020

Week #9 Udaipur, Mumbai & Goa

October 21, 2015

|

Palolem, India

Vorige week woensdag wandelden we na onze brunch wat rond in Udaipur. Een pittoreske stad met een meer waar een groot, wit hotel op staat. Rond het meer zijn verschillende 'ghats' waar mensen zwemmen en hun kleren wassen. Er zijn veel kleine smalle straatjes met allerlei miniatuur tekenaars en kledingmakers. We informeerden wat het zou kosten om een jurkje/jasje te laten maken, maar dit was toch nog te duur. 's Avonds aten we op een prachtige plek aan het meer, waar we een beetje tot rust kwamen.

Op donderdag bezochten we het City Palace en het bijbehorende (teleurstellende) museum. Alleen de pauwen van kleine steentjes en spiegeltjes maakten indruk op ons. Daarna vaarden we een rondje over het meer naar het eiland wat voor toeristen toegankelijk is (het hotel eiland is alleen voor gasten). We sloten de middag af met een sapje en moong dahl (soort gepofte linzen) bij een ghat. Toen we 's avonds na het eten terug liepen, hoorden we heel veel muziek. Er waren allemaal kindjes aan het dansen en blij aan het rondspringen met een soort stokken. Ze wilden heel graag dat ik ze op de foto zetten en ze vonden ons super interessant. Het was een heel erg schattig gezicht!

Later op de vrijdagmiddag ging onze vlucht naar Mumbai en omdat we 's ochtends al uitgecheckt waren, was dit een goed moment om het vervoer voor de rest van onze reis te regelen. Helaas bleek het festival seizoen te zijn waardoor elke trein volgeboekt was. We bekeken twee uur langs allerlei scenario's, maar moesten uiteindelijk concluderen dat we Hampi van ons lijstje moesten schrappen. Het was sowieso al een kunst om nog naar het zuiden te komen, maar na twee uur puzzelen en scenario's uitpluizen, hadden we toch een oncomfortabele manier gevonden om vanuit Goa naar Kerala te komen. We zaten even bij de pakken neer en baalden van de moeilijkheid waarmee we ons konden verplaatsen of de ongemogelijkheid hiervan. We besloten om ons zelf in de watten te leggen bij het restaurant van de eerste avond. Met frisse moed gingen we op naar Mumbai, waar we iets voor middernacht aankwamen. Het was verschrikkelijk warm en vochtig, dus de douche deed ons erg goed. Nog een kleine midnight snack en we gingen naar bed.

Zaterdagochtend werden we bezweet wakker, wat was het warm! Later op de dag merkten we dat zelfs de lokale bevolking aan het zweten was: iets wat we nog niet eerder gezien hadden. Het bleek extreem vochtig te zijn voor oktober, waardoor de warmte een stuk minder dragelijk was. We maakten een architectonische wandeling door Mumbai en waren verbaasd over de prachtige gebouwen die er staan. Je waant je net in Portugal en het koloniale verleden is goed in de architectuur terug te zien. Aan het eind van de middag aten we uitgebreid vis (haai en garnalencurry) en dronken we een echte Indiase wijn (Sula viognier 2014). Echt even smullen en bijkomen in de airco van het restaurant! We liepen nog over de boulevard en 'zagen de zon zakken in de zee'. We scoorden nog even een kulfi en gingen terug naar het hotel: douchen!!! Gevloerd door de warmte en de wijn, lagen we even voor pampus onder de ventilator op bed. Later op de avond gingen we er nog even op uit voor iets kleins te eten.

Zondagochtend ging Daan er al vroeg uit (5 uur) om het binnen brengen van de vis te zien. Een ervaring die hij niet had willen missen. Ik bleef lekker liggen en toen Daan om 8 uur terug kwam, was ik wel zo'n beetje wakker. Hij ging nog even een dutje doen en ik boekte onze strandhut in Palolem. Na het ontbijt gingen we naar de Haji Ali moskee en we zagen al snel dat er gigantisch veel mensen op de been waren. Een moskee die op een soort eilandje staat en waar een weg naar toe loopt. Op deze weg naar de moskee toe lagen allemaal arme mensen die delen van hun lichaam missen of verbrand zijn. Het is gebruik om na het bezoek aan de moskee aan deze mensen iets te doneren. Later bleek dat de grote groep mensen die we eerder zagen, bezoekers waren die in de rij stonden om naar de Mahalaxi tempel te gaan tijdens een negendaags festival. Wij werden door een agent meegenomen en hoefden zo niet in de gigantische rij te staan. Eenmaal binnen, werden mannen en vrouwen gescheiden (dit is bijna bij elke tempel of andere bezienswaardigheid behalve musea) en door de security en schoenen-afgeef-rij geloodst. Er waren allemaal mensen met bloemen, kokosnoten en geld die hun offer kwamen brengen en er met een rode stip op hun voorhoofd weer uitkwamen. Wij werden langs de zijkant ook naar het altaar gebracht waar we dit ritueel konden aanschouwen. Een bizarre ervaring om mee te maken en al deze mensen te zien (helaas mocht ik geen foto's maken). Compleet doorweekt kwamen we uit de mensenmassa en haalden onze schoenen op. We lachten elkaar uit hoe bezweet we waren en besloten eerst even op een hoekje bij te komen. Daarna gingen we naar het Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya (Prince of Wales Museum), waar we eerst voor een ventilator weer een beetje op temperatuur kwamen. De documentaire over Mumbai werd ook afgespeeld met als bronvermelding wikipedia voor het inwoneraantal van Mumbai...

Gelukkig mochten we nog even douchen in het hotel en zaten we om 22.00 uur in de trein. We hadden twee weken van te voren al kaartjes gekocht en helaas was toen al alleen de laagste klasse beschikbaar. Na een tevergeefse poging om deze te upgraden (de trein zat helemaal vol), settelden we ons bij onze bedjes. Er was geen airco, maar open ramen, dus na een nacht lang waken of we er al waren (ze maken je niet wakker of roepen niets om), een afwisseling van diesel-, dieren- en urinegeuren en een neus vol met zwart snot, kwamen we aan in Margao. Vanuit daar gingen we met een busje naar het busstation waar we de bus pakten naar Palolem: de parel van Goa. Na een kleine twee uur in een overvolle bus, maar met prachtig (groen) uitzicht kwamen we aan in Palolem. Na een stukje over het strand, kwamen we aan bij het Nest. Ons hutje was al gereed en we doken zo de zee in (er zat alleen een terras tussen). Het was heerlijk om het zand tussen je voeten te voelen en eindelijk een duik in de zee te nemen bij deze temperaturen, we hadden het er al zo lang over! Daarna aten we lekker een visje en dit is wat we dan ook de volgende dagen deden: zwemmen, over het strand lopen, een boekje lezen, wijn drinken en vis eten.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.