Daan & Saar

Op donderdag om 8 uur vertrok onze bus uit Kumily. Dit keer was het geen bus van de overheid, maar een private bus met een veel rustigere rijstijl. Met het ontbijt van Kerala banaantjes, water en cashew amandel koekjes ging het dan ook een stuk beter! Het was een mooie busrit door heel veel groen en we verbaasden ons over de gigantische villa's die we passeerden. Vier en een half uur later kwamen we aan in Thodupuzha, waar het even rondzoeken was voor de volgende bus. Uiteindelijk werden we er halverwege uitgegooid en bleken we er nog niet te zijn. Weer wachten op de volgende bus... Uiteindelijk waren we er en toen we net een beetje rond aan het kijken waren, kwamen Ellen en Luca aangereden. Een Belgisch/Italiaans stel die net zijn begonnen om hun bedrijfje op te starten in cacao fermenteren: de boeren brengen die vrucht naar hen, zij fermenteren en drogen de bonen, die ze verkopen aan chocolademakers. We werden super welkom ontvangen en ze hebben ons hun werkplek laten zien en verteld over hun plannen en de manier waarop ze iets op proberen te zetten. Het was super interessant! 's Avonds gingen we met elkaar eten in Thodupuzha en daarna speelden we nog een spel (Carrom) bij hen thuis, een kruising tussen poolen, sjoelen en dammen.

We mochten bij ze blijven slapen, want ze hadden een veel te groot huis! De volgende ochtend ontbeten we met elkaar en Luca ging snel op pad. Ellen nam ons nog mee naar een plantage in de buurt en daarna namen we afscheid. Voor ons een super interessante ervaring en zij vonden het fijn om met Europese mensen over hun ervaringen te praten. We gingen weer terug met het busje naar Thodupuzha, maar dit keer was er geen zitplek. Het werd een ware work-out met onze backpack om te blijven staan, want de chauffeur had flink het gas er op. Uiteindelijk vonden we de bus naar Ernakulam, het vasteland bij Kochi. Het werd weer een prachtige busrit en dit keer met Indiase muziek, wat zorgde voor een magisch sfeertje. Nog een keertje overstappen en we waren in Fort Kochi, het gedeelte waar wij verbleven. Na even wat opfrissen in de homestay, gingen we naar de Chinese visnetten aan de rand van het water, waar je overigens uitkijkt op industrie... We liepen wat rond door de wijk en liepen tegen een filmset aan. Hilarisch om te zien hoe hier dansmoves werden ingestudeerd

sarieckhardt

28 chapters

16 Apr 2020

Week #11 Karimannoor, Kochi & Bangalore

November 04, 2015

|

Bukit Lawang, Indonesië

Op donderdag om 8 uur vertrok onze bus uit Kumily. Dit keer was het geen bus van de overheid, maar een private bus met een veel rustigere rijstijl. Met het ontbijt van Kerala banaantjes, water en cashew amandel koekjes ging het dan ook een stuk beter! Het was een mooie busrit door heel veel groen en we verbaasden ons over de gigantische villa's die we passeerden. Vier en een half uur later kwamen we aan in Thodupuzha, waar het even rondzoeken was voor de volgende bus. Uiteindelijk werden we er halverwege uitgegooid en bleken we er nog niet te zijn. Weer wachten op de volgende bus... Uiteindelijk waren we er en toen we net een beetje rond aan het kijken waren, kwamen Ellen en Luca aangereden. Een Belgisch/Italiaans stel die net zijn begonnen om hun bedrijfje op te starten in cacao fermenteren: de boeren brengen die vrucht naar hen, zij fermenteren en drogen de bonen, die ze verkopen aan chocolademakers. We werden super welkom ontvangen en ze hebben ons hun werkplek laten zien en verteld over hun plannen en de manier waarop ze iets op proberen te zetten. Het was super interessant! 's Avonds gingen we met elkaar eten in Thodupuzha en daarna speelden we nog een spel (Carrom) bij hen thuis, een kruising tussen poolen, sjoelen en dammen.

We mochten bij ze blijven slapen, want ze hadden een veel te groot huis! De volgende ochtend ontbeten we met elkaar en Luca ging snel op pad. Ellen nam ons nog mee naar een plantage in de buurt en daarna namen we afscheid. Voor ons een super interessante ervaring en zij vonden het fijn om met Europese mensen over hun ervaringen te praten. We gingen weer terug met het busje naar Thodupuzha, maar dit keer was er geen zitplek. Het werd een ware work-out met onze backpack om te blijven staan, want de chauffeur had flink het gas er op. Uiteindelijk vonden we de bus naar Ernakulam, het vasteland bij Kochi. Het werd weer een prachtige busrit en dit keer met Indiase muziek, wat zorgde voor een magisch sfeertje. Nog een keertje overstappen en we waren in Fort Kochi, het gedeelte waar wij verbleven. Na even wat opfrissen in de homestay, gingen we naar de Chinese visnetten aan de rand van het water, waar je overigens uitkijkt op industrie... We liepen wat rond door de wijk en liepen tegen een filmset aan. Hilarisch om te zien hoe hier dansmoves werden ingestudeerd

en opgenomen, echt een Bollywood gevoel! We gingen voor een biertje en aten daarna uitgebreid vis, wat helaas een beetje teleurstellend is in India. We besloten ons er niet meer aan te wagen, aangezien alles te ver door is.
Zaterdagochtend deden we een chocolade workshop bij Cacaocraft waar Daan vanuit Nederland al contact mee had gehad. We leerden het proces van boon tot reep en verschillende methodes om chocola tot iets te transformeren, zoals een bonbon. We sloten dit af met een wafel met chocoladesaus en chocolademelk! We besloten met de boot terug te gaan naar Fort Kochi en liepen naar de Joodse wijk. We bezochten 'the Dutch Palace', dat zo wordt genoemd omdat de Nederlanders dit als laatste hebben gerenoveerd. Daarna begon het te regenen en onweren en 's avonds renden we naar een restaurantje in de buurt, waar we tussen de lokale mensen en hippie toeristen super lekker aten.

Zondag sliepen we uit en startten we rustig op. We ontbeten in een leuk restaurantje aan het water tussen allerlei houten beelden. We bezochten de synagoge en daarna begon het te regenen. We aten nog een kati roll en gingen met de bus in een uur naar het station. Om 18 uur vertrok onze trein naar Bangalore, waar we 13,5 uur later aankwamen.

We hadden het niet erg getroffen in de trein met twee kleine kindjes in ons compartiment en twee ouders die zo hard hun neus ophaalden dat het volgens ons toch heel pijnlijk moest zijn! Na een toch nog redelijke nacht en een zwart gezicht gingen we op zoek naar een plek om te overnachten. Veel zat vol en uiteindelijk vonden we een heel fijn hotel, zo luxe hadden we nog niet gezeten. We gingen snel op pad voor een ontbijt en maakten daarna een wandeling door de stad. Het was zo ongelooflijk smerig, met overal bergen afval en urinelucht, zo vies hadden we het nog niet meegemaakt. Uiteindelijk kwamen we bij een aantal overheidsgebouwen uit, die helaas niet te bezoeken waren, maar wel statig waren. We wisselden rupees voor dollars zodat we ons Indonesische visum konden kopen wanneer we daar aankwamen. 's Avonds belandden we per toeval in een super leuke bar waar ze allerlei hapjes hebben met een Indiase twist. Het voelde helemaal niet als India door de hippe inrichting en meisjes in korte jurkjes die amper meer op hun benen konden staan.

Dinsdag was onze laatste dag in India en na een masala dosa waren er nog een aantal dingen die we wilden zien. Allereerst bezochten we een markt met bloemen, groenten en fruit. De weg er naar toe was verbazingwekkend. Hoewel we inmiddels toch wel aan de bijzondere geuren op straat gewend waren, was de staat van de wegen voor ons weer een nieuwe dimensie. Door de heftige regen van de avond ervoor waren de straten een soort mix van modder en poep, waar iedereen rustig tussendoor banjerden en spetterden. Na de markt bezochten we een moskee, het fort, het paleis en twee tempels. Halverwege de middag begon het weer te regenen. We doken de winkelstraat in en dronken nog een theetje/biertje bij een lokaal café (met alleen maar mannen). We liepen terug naar het hotel en komen zeiknat aan, waar we ons gelukkig nog konden opfrissen. Om 21 uur namen we de bus naar het vliegveld en toen zat ons India avontuur er op.

Het waren een bizarre vijf weken in een heel divers land. Van de Indiase keuken konden we geen genoeg krijgen, maar de maatschappij konden we toch maar moeilijk bevatten. Het verschil tussen man en vrouw is nog zo groot en op gebied van hygiëne, infrastructuur en gezondheidszorg is er nog zo weinig op orde. Toch was het een prachtige ervaring en hebben we zeker genoten van de andere kant van India!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.