Week #27 Saigon, Mekong, Phu Quoc

Op donderdag vlogen we naar Ho Chi Minh, zoals de Noord Vietnamezen het noemen oftewel Saigon, volgens de Zuid-Vietnamezen. Daar kwamen we halverwege de middag aan en na een snelle, late lunch liepen we naar de grote, overdekte markt vlakbij ons hotel. Daarna liepen we richting het oude postkantoor, een prachtig gebouw uit de Franse tijd. Hiernaast stond een kathedraal, die we helaas niet meer in konden. We liepen door de wijk en strandden in een koffietentje. Daarna gingen we nog even terug naar het hotel om op te frissen en gaan dan avondeten. We aten heerlijk Thais, een keuken die toch iets hoger op smaak is dan de Vietnamese keuken met meer limoen, citroengras en gember. We dronken nog een drankje bij een café op de hoek van de straat en gingen terug naar het hotel.

De volgende ochtend werden we om 8 uur opgehaald door onze gids, die de rest van de ochtend niet meer stopte met praten. We moesten eerst nog een flink stuk rijden voordat onze tour door de Mekong delta begon, maar de beste man deed hard zijn best om de tijd te vullen met allerlei details van de dingen die we passeerden en het leven in Vietnam. Dit bezorgde Daan een minder goed humeur en mij de slappe lach. Uiteindelijk begonnen we onze tocht bij een baksteenfabriek, waar we zien hoe drie mensen (twee vrouwen en een man) de fabriek draaiende houden en de 'ovens' vol met stenen bouwen. De goedkoopste en minst kwalitatieve baksteen kostte 800 Dong, oftewel 0,032 eurocent. Daarna stapten we in een boot en kregen een heerlijke jonge kokosnoot waar we het sap van dronken. Aan de zijkant van het water was het erg groen en je zag diverse boten die lege kokosnoten weer aan de kant brachten. We meerden aan bij een plek waar ze de kokosnoten verwerken tot melk en andere producten, zoals olie en snoepjes. Na een theetje voeren we verder door de prachtig groene delta, waarna we naar een huis werden gebracht waar twee dames een groot kleed aan het weven waren. Hier kregen we exotisch fruit, ananas, ramboetan, durian, banaantjes en mandarijn. Daarna gingen we een stuk met de tuktuk door de kleine weggetjes naar het restaurant voor de lunch waar we vis aten. We genoten van het eten en de stilte. Daarna werden we nog een stukje over het water geroeid in twee kleine bootjes en daarna stapten we in de tuktuk naar het huis van meneer Kahn. Hij verzamelt antiek, wat door zijn hele huis stond en hij liet ons foto's van zijn familie zien. Ondanks dat hij al halverwege de 60 jaar is, liet hij daarna zien hoe makkelijk hij in een boom klom om kokosnoten te plukken. Daarna was

het de beurt aan Daan en mij om het te proberen, maar na meerdere pogingen waren we allebei niet hoger gekomen dan de grond en gaven het op. We dronken een theetje en werden daarna met de tuktuk naar de grote weg gebracht waarna we weer in het busje stapten. Toen was het nog flink 2 uur rijden voordat we aankwamen in Can Tho, waar we de avond doorbrachten. Het was een weinig sfeervol stadje met veel toeristische restaurants. Iedereen bleef er, net zoals wij, maar één nacht om naar de floating market te gaan.

En zo werden wij op zaterdag om kwart voor 6 opgehaald en zaten om iets over 6 in een bootje op weg naar de floating market. Na een klein half uurtje varen kwamen we aan bij de vele boten die zich hebben verzameld en allemaal het product wat ze verkopen boven op de boot hebben liggen, zodat iedereen goed kon zien waar je voor een bepaald product naar toe moest. Het was er erg druk en er werd flink handel gedreven. We voeren er langs en gaan naar een rijstnoedel fabriek, waar we het proces van de noedels zien. Het begon met grote vellen die gedroogd werden en vervolgens tot dunne slierten werden verknipt. Het was indrukwekkend hoe hard er gewerkt werd, net als in de baksteenfabriek, door relatief oude mensen. We passeerden de

floating market op de terugweg, waar we op het dak van één van de boten een verse ananas aten. Daarna voeren we door en legden aan bij een lokale markt waar we een rondje liepen. We keken onze ogen uit naar alle producten die verkocht werden. Daarna stapten we weer op de boot die ons terugbracht naar de kade en we het busje in konden die ons terug bracht naar het hotel. Hier konden we nog eventjes onze spullen pakken en ontbijten. Om kwart voor tien reden we weer weg, Saigon uit en gingen we op weg naar de havenplaats voor de superdong naar het eiland Phu Quoc. Om één uur vertrok de boot en bijna drie uur later kwamen we aan in Phu Quoc. Het eiland ligt voor de kust van Cambodja, maar tot frustratie van de Cambodianen is het onderdeel van Vietnam. We werden naar ons hotel gebracht, een beach bungalow, pal aan het strand. We installeerden ons op het strand en zo brachten we de resterende uurtjes van de middag en begin avond door. We aten in het resort en kwamen het terrein niet meer af.

Op zondag liepen we naar de 'hoofdstad' van Phu Quoc: Duong Dong. Na 25 minuten lopen bleek het niet veel voor te stellen. We dronken koffie en bezochten een schattig boetiekje, waarna we gingen lunchen bij Crab House. Daarna liepen we naar het resort, waar we een aantal uurtjes doorbrachten op een strandbedje. Om vijf uur werden we opgehaald voor het inktvis-vissen. We werden naar de haven gebracht en voeren een klein stukje uit, waarna het aan ons was om wat te vangen. Helaas was het volle maan en dat was geen goed moment om te vissen. We vingen dan ook helemaal niets met ons stukje visdraad met een neppe garnaal als aas, in tegenstelling tot één van de Vietnamese jongens van de staff die tot drie keer toe een inktvis ving en een Russische man met een hengel. We aten op de boot, maar helaas was de vis te ver door. Rond half 9 waren we terug en Daan en ik besloten even over de nightmarket te lopen, waar we een ijsje haalden en ons verbaasden over de hoeveelheden verse vis, schaal- en schelpdieren die verkocht werden (maar allemaal tot 'stof' werden klaar gemaakt).

Maandag waren we lui en rolden we na het ontbijt het strand op. Zo brachten we de hele dag door, met een uitstapje naar het zwembad en voor lunch aan de overkant van de weg voor een Westerse salade. 's Avonds liepen we naar de nightmarket, omdat Stan en Nelleke die toch ook niet mochten missen, maar uiteindelijk liepen we helemaal terug naar een Indiaas restaurant waar we lekker curry aten!

Dinsdag maakten we een snorkeltrip en werden om 8 uur opgehaald. We gingen de boot op en om half 11 legden we aan voor de eerste snorkelplek, Turtle Island. Het koraal was op een kleine uitzondering na, allemaal dood en er was wat kleine vis te zien. Het was een beetje teleurstellend, maar we hadden wel een heerlijke dag op het water. Na de lunch gingen we nog een keer voor anker en de liefhebbers konden nog een keer zwemmen en snorkelen. Daarna voeren we een flink eind terug en rond 16 uur waren we terug in het hotel. We lummelden wat aan, dronken een sapje en namen nog een duik in het zwembad, voordat we ons mooi aankleedden om uit eten te gaan bij de Pepper Tree. We vierden Nelleke en mijn verjaardag en aten erg lekker, verse loempia's, crabcake, tonijn tartaar, black king fish en Stan en ik kingprawns!!!

Op woensdag werden we om 9 uur opgehaald voor een trip over het zuiden van het eiland. We begonnen bij een

'wijn'maker van blauwe bessen. Daarna bezochten we een parelboerderij, waar we uitleg kregen over het groeien van parels en de verschillende oesters die er zijn. We namen nog een kijkje in de winkel, voordat we doorgingen naar de Coconut Prison, waar de Amerikanen de Vietcong gevangen hield. Je zag welke martelpraktijken er toegepast werden. Een akelige toestand en gelukkig gingen we snel door naar de vissausfabriek. De lucht kwam je al gelijk tegemoet bij het uitstappen en we konden een kijkje nemen bij de grote vaten waar vis en zout verwerkt werd tot vissaus. Daarna gingen we naar een strand aan de andere kant van het eiland. Een prachtig strand met een waanzinnig tropisch gevoel. Hier lunchten we en na een kleine anderhalf uur werden we weer opgehaald. We bezochten een pagode met prachtig uitzicht over de zee. Hierna bezochten we als laatste stop nog een peperplantage waar we de peper aan een grote struik zagen groeien. Zo kwamen we rond 14 uur weer aan bij het resort waar we de rest van de middag van onze laatste uurtjes Phu Quoc genoten; op het strand liggen, een boekje lezen en een balletje overgooien in het zwembad. Ik nam een massage en daarna dronken we een laatste drankje op het strand waar we ook aten. Zo kwam er met deze laatste heerlijke avond een eind aan de vakantie Vietnam.