Week #13 Pulau Weh & Jakarta

Op donderdagochtend half 9 stond onze opfrisduik op het programma, want het was zes jaar geleden dat we voor het laatst hadden gedoken (we vonden het heel erg dat we konden zeggen dat iets 'al zes jaar geleden is'). Met uitgebreide aandacht en geduld namen we de theorie weer door en deden we zelfvertrouwen op door de examenhandelingen opnieuw uit te voeren in ondiep water. Aan het eind van de duik zagen we zelfs een schildpad rustig onder ons door zwemmen! 's Middags gingen we mee op de boot en zagen we al gelijk heel veel soorten gekleurde vissen, maar ook murenen en roggen.

De volgende dag stonden er weer twee duiken op het programma, maar in de ochtend hadden we eerst nog een uurtje theorie, want we gingen op voor onze 30 meter duik. Samen met een instructeur en een hele rare Zwitser, die verschrikkelijk onhandig en afwezig was, deden we onze duik naar 30 meter. Er waren mooie koraalwaaiers te zien. Zo, die was ook in de pocket en nu mogen we altijd zo diep! In de middag deden we nog een duik, maar toen we naar boven gingen hing er een gigantische zwerm kwallen. Het waren er wel honderden, dus we hadden geen keuze om er doorheen te gaan en snel op de boot te komen. Ze zijn niet giftig, maar vooral Daan werd goed gebeten in zijn enkel.

Op zaterdagochtend deden we onze laatste duik en op de boot er naar toe zagen we dolfijnen! Er kwamen er drie even omhoog om te koekeloeren en ze waren ook snel weer verdwenen. Die middag maakten we een tocht over het eiland met de scooter. Er is niet echt wat te beleven dus het werd een koffietje hier en een kokosnoot daar... Maar zo was het prima toeven!

Op zondag startten we rustig op en lazen nog wat. Daarna gingen we met de bejak terug naar Sabang waar onze ferry om half 3 ging. De lucht was behoorlijk donker en we zaten boven op het dek. Helaas begon het inderdaad te regenen, maar we konden geen kant op omdat het binnen al vol was. Eenmaal aangekomen in Banda Aceh gingen we weer terug naar onze vriendelijke Rotterdammer. Daan moest naar de kapper en 's avonds aten we met een bijzonder figuur uit Australië: een man van 60 die Engelse les wil komen geven en aan het oriënteren was of hij zich zou willen bekeren tot de islam. Dan zou hij samen met een lokale vrouw ergens in een hutje willen wonen. Na het eten praatten we nog lang met de eigenaar van de homestay over zijn leven, het algemene leven in Banda Aceh, de islam, de houding van de lokale bevolking na de tsunami en de Indonesische corruptie. Een hele interessante ontmoeting en inkijk in zijn leven!

Maandag bezochten we eerst de grote moskee van Banda Aceh, maar daar waren we als niet-moslims niet welkom. We kwamen nog geen eens langs een zijpoortje, dus bleef het bij een aanblik. De moskee stond ook in de steigers, dus een goede foto was niet echt mogelijk. Op naar het tsunamimuseum, wat $5,6 miljoen heeft gekost. Het was vooral een groot gebouw met weinig inhoud, waar iedereen foto's stond te maken hoe leuk ze een dagje uit naar het museum zijn. Een hele aparte gewaarwording en wij lazen dan ook in alle rust de verhalen die er hingen en bekeken de foto's. De middag brachten we door op het vliegveld (onze vlucht had

wederom vertraging) en uiteindelijk kwamen we 's avonds aan in Jakarta. Na lang wachten op onze tassen, kwamen ze uiteindelijk aan en konden we naar de stad.

Dinsdagochtend brachten we een frustrerend bezoek aan de Thaise ambassade voor Daans stagevisum. Nadat er eerst één regel ontbrak en we met veel moeite een nieuwe brief vanuit Bangkok probeerden te regelen, wisten we uiteindelijk iets te printen in een advertising shop en konden we weer terug. Dit keer was de aanhef niet goed en er ontbrak een handtekening. Dat werd ruzie, want ze gingen sluiten en we mochten het de volgende dag nog een keer proberen. Gefrustreerd gingen we terug naar het hostel, waarna we naar het internetcafé gingen om verschillende papieren te regelen. We wandelden nog wat rond en liepen door één van de mega grote malls. 's Avonds gingen we naar de nieuwe James Bond film, voor wel twee euro! Het was nog een mooie bioscoop ook.

Woensdagochtend waagden we weer een poging bij de Thaise ambassade, die de papieren in ieder geval aannamen. We bezochten ook de ambassade van Mozambique voor meer informatie over mijn visum en kregen de belofte meer informatie per mail te krijgen. De middag dwaalden we wat rond in de wijk bij de haven en bezochten het Maritiem Museum over het oude Batavia en de VOC tijd. We regelden ook onze treinkaartjes naar Yogyakarta voor zaterdagochtend.