Week #19 Swaziland, Tofo & Vilanculos

Op donderdag hadden we een sportieve activiteit op het programma staan, namelijk een tocht door grotten. We liepen 45 minuten omhoog om bij de ingang van de grot te komen. Daar kregen we uitleg en instructies en daarna konden we in onze witte overal en helm de grot in. Het werd klimmen en klauteren door nauwe gangetjes en naar beneden glijden tussen de rotsen door. Na 2 uur waren we weer terug bij de ingang en allemaal flink afgepeigerd. We liepen weer naar beneden waar we bezweet aankwamen. De volgende stop waren de hotsprings. Een zwembad met "natuurlijk" warm water en we trokken veel bekijks toen we als 12 witte vrouwen het bad betraden. Veel kindjes wilden ons aanraken en we werden gelijk gebruikt als klimrekken. Hier werd onze lunch ook gebracht en met gevulde buikjes kwamen we even bij van het klauteren. Rond half 6 waren we terug bij de huisjes waar iedereen even lekker kon douchen voordat we konden genieten van de bobotie die ze voor ons hadden gemaakt! Het was kerstavond en we kregen de uitslag van Ranking the Voltjes, wat weer stof tot nadenken gaf...

Op 1e Kerstdag konden we iets uitslapen en stond er kerstontbijt met pannenkoeken en scrumbeld eggs klaar. Om 9 uur waren we onderweg naar de cultural village waar we een rondleiding kregen door het dorp. De gids vertelde ons over de gebruiken en rituelen in het dorp omtrent trouwen, het huishouden, kinderen en de rol van de man en vrouw. Een man mag zoveel vrouwen trouwen als hij wil, maar dit kost wel 17 runderen voor een maagd en het is niet de bedoeling dat je dit in één keer betaalt. Dat brengt namelijk ongeluk. Mocht je als vrouw merken dat je man onvruchtbaar is, dan kun je zonder dat je man het weet en met opa en oma in het complot, je laten bezwangeren door zijn jongere broer (mits hij al getrouwd is). Dit geldt ook voor een onvruchtbare vrouw, dan neemt je jongere zusje je rol over. Na de rondleiding werd er een dansvoorstelling opgevoerd door een groot gedeelte van het dorp. Met trommels en Afrikaanse zang was het een erg leuke voorstelling voor het echte Afrika gevoel. Na de lunch waren we weer terug bij onze huisjes en trof iedereen de laatste kerst voorbereidingen. Er werd een laatste hand gelegd

aan de gedichten en de tafel werd gedekt voor het kerstdiner. Dit bestond uit gebakken aardappels, salade, maiskolven, impalavlees en runderworsten. Na het eten deden we het Secret Santa spel met de voorbereide gedichten en cadeautjes. Daarna barste het feestje los met Afrikaanse muziek van de gidsen die helemaal uit hun dak gingen. We probeerden hun moves te evenaren, maar kwamen tot de conclusie dat je hier toch Afrikaans bloed voor nodig hebt. Om twaalf uur gingen de laatsten naar bed, want het ontbijt stond alweer om 5 uur klaar.

Niet helemaal fris reden we op 2e Kerstdag richting Tofo. We bereikten de grens om 9 uur en een uur en twee stempels later, waren we bijna in Mozambique! Nog een extra controle door twee bewapende enge mannen die de bus in kwamen en onze paspoorten nog een keer wilden zien. Het werd muisstil, maar eigenlijk was het hilarisch dat ze met hun blik intimiderend over probeerden te komen tussen onze slingers, vlaggetjes en drogende bh's. Na menig "plasjestop" kwamen we om 21 uur aan in Tofo. Het was al donker, maar toch

stonden de tenten snel. Lekker een hapje eten en iedereen was verbazingwekkend moe van de busreis. Het werd geen gekke avond en na wat gehang, gingen we naar bed.

Op zondag werden we door de regen wakker gemaakt. Helaas lag niet iedereen meer droog en was het bewolkt. Na het ontbijt gingen we met weinig moed richting het strand. We stopten bij de duikschool om het duiken voor vijf van ons te regelen. Anderen regelden de surfles voor die middag. Vier duikers gingen voor hun refreshment of ondiepe duik. De rest relaxten op het strand: gelukkig was het weer inmiddels opgeklaard en konden we van een klein zonnetje genieten. Na een avondmaaltijd en een goede camping douche, maakten we ons klaar om uit te gaan bij de club om de hoek waar de muziek tot in de laatste uurtjes doorging. Helaas bleek het niet helemaal ons feestje en was het vrij rustig.

Op maandag gingen een aantal na het ontbijt naar yoga en om 09:15 uur werden de duikers opgehaald. Het bleek een onstuimige dag te worden, want we gingen al met een rotvaart vanaf het strand tegen de golven in met de boot. Het was zo'n 25 minuten varen naar de eerste duikspot, maar op de weg er naar toe zagen de drivers al een whaleshark en manta's. Snel de snorkel op en vinnen aan en de hoge golven in. Gillend van opwinding toen we het gigantische beest voorbij zagen komen, probeerden we hem bij te houden. Dat ging best wel snel en was moeilijk, maar gelukkig hebben we hem van heel dichtbij kunnen zien! Toen vervolgden we onze hobbelige rit weer naar de duikspot. Inmiddels kotsmisselijk kwamen we aan. Al schommelend probeerden iedereen zijn uitrusting aan te trekken, maar dit duurde vrij lang waardoor de misselijkheid er niet beter op werd. Tocht was het super gaaf om met vier vriendinnetjes onder water te zijn! Weer terug op de boot, gingen we op weg naar de tweede duikspot. Twee van ons waren inmiddels hondsberoerd en lagen als vaatdoekjes tegen de rand van de boot aan. Er werden manta's gespot en dus mochten we weer het water in om te snorkelen. Na twee keer werd ons gevraagd of we nog een keer wilden, waarop een vrouw schreeuwde "Everybody is sick, so please keep moving". Dat gaf wel aan hoe de sfeer was en in plaats van de schommelde speedboot die stil lag, gingen we door naar de tweede duikspot. Helaas kon niet iedereen het meer binnen houden en nadat Linda moest kokhalzen, ging ik ook over m'n nek. Toen ik op keek zag ik hoe Jente net onder gekotst was door de vrouw naast haar en hoe de rest zat te kreunen om zich omhoog te hijsen. Uiteindelijk gingen we voor de tweede duik naar beneden, die diep en dus vrij kort was. Gelukkig was het stukje naar de kust vanaf de laatste duikspot niet ver en stonden we zo op het strand. Toen we van de boot af waren moesten we lachen hoe beroerd en bizar de situatie was. Gelukkig hadden we wel de walvishaai gezien! Na het schrijven van ons logboek, kwamen we bij op het strand. Na een avondmaal en een douche, stortten de mensen die hadden gedoken in. De rest ging nog op stap, maar na een spelletje Yathzee gingen Jent, Tan en ik al vroeg de tent in.

Dinsdag om 5 uur braken we de tenten weer af en om 6 uur zaten we in de bus richting Vilanculos. De reis ging voorspoedig, er werden veel slaapuurtjes ingehaald en rond lunchtijd kwamen we al aan. Na een lunch stemden we de snorkeltrip af met de Italiaanse eigenaresse. Helaas werd er veel wind en hoge golven voorspeld, dus zat de Bazaruto archipel er niet in. Gelukkig was er een alternatief eiland mogelijk en was de trip geregeld. De rest van de middag deed iedereen rustig aan, een beetje op het strand liggen of relaxen bij de huisjes en het zwembad, nog even op een terrasje wat drinken en naar de lokale supermarkt. 's Avonds speelden we weerwolven en brachten we de avond kletsend door.

Woensdag stonden we om 8 uur klaar voor onze snorkeltrip naar Magaruque. Het duurde wat langer voordat we de boot op konden, maar uiteindelijk werden we met te veel mensen in de boot geladen. Met flink wat water in de boot kwamen we aan op het eiland, waar we nog even konden chillen. Een uurtje later gingen we snorkelen. Met een flinke stroming dreven we zo langs het rif. Na het snorkelen, werd de lunch geserveerd. Barracuda, kip, cowlsalade en wat fruit! Nog een beetje relaxen en toen was het alweer tijd om te gaan. Met ons volle bootje en de golven duurde het langer om terug te komen, maar dat mocht de pret niet drukken want met onze zangkunsten vermaakten we de medepassagiers met Laurentiaanse liederen. In de avond speelden we weerwolven onder het genot van een drankje.