Week #28+ Hong Kong

Op donderdagochtend verlieten we ons paradijselijke plekje op Phu Quoc voor de ochtendvlucht naar Saigon. We probeerden een eerdere vlucht te krijgen en onze bagage alvast in te checken, maar beide lukten niet. Toen gaven we onze spullen af bij een depot en gingen we met een taxi de stad in. We lieten ons afzetten bij een tempel waar een jade boeddha te vinden zou moeten zijn, maar deze konden wij helaas niet vinden. Daarna liepen we een stukje terug om in een boulangerie te lunchen. We liepen nog wat door de wijk en gingen daarna weer met de taxi naar het vliegveld. We haalden onze spullen op en hadden een paar uur te doden voordat onze vluchten gingen. Na nog een kleine snack, scheidden onze wegen en gingen Stan en Nelleke richting de gate voor hun vlucht terug naar Amsterdam. Onze vlucht was iets vertraagd en toen we uiteindelijk in het vliegtuig waren, werd de vertraging steeds langer door een technisch mankement. Twee uur later dan gepland stegen we op en om 1 uur stonden we aan de grond in Hong Kong. Na de douane en het ophalen van de spullen, pakten we een taxi voor nog zo'n uur en zo was het half drie voordat we in ons kleine hotelkamertje van 12 vierkant meter waren, met op datzelfde oppervlak een minibadkamer.

De wekker ging om 9 uur en na wat rustig te zijn opgestaan, gingen we er op uit voor ontbijt. We belandden om de hoek in een dimsum restaurant, Tim Ho Wan, wat later het goedkoopste één sterren Michelin restaurant bleek te zijn. Zo duur was het absoluut niet en aangezien iedereen zijn eetgerei spoelde met heet theewater, was het niet wat je van te voren verwacht bij een Michelinsterren restaurant. De dimsum daarentegen was heerlijk, zeker de bbq pork buns! We gingen daarna naar de wijk Central, waar Daan zijn eerste bezichtiging had. We waren te vroeg en liepen nog wat door de wijk rond en waren verbaasd over alle luxe winkels en rijke mensen die er rond liepen. De bezichtiging bleek een succes, want ondanks dat het weer aanvoelden als een studentenhuis was het alles wat hij nodig heeft: een douche, een eigen kamer met bed en kast en de locatie is fantastisch. Midden in de drukke wijk en vlakbij restaurant Amber. We liepen daarna mee naar het kantoor om wat administratieve zaken te regelen en konden maandag de sleutel ophalen. De rest van de middag gebruikten we om dingetjes te regelen en aan te schaffen om Daans leventje op te starten, zoals handdoeken, beddengoed (we gingen zelfs naar de IKEA) en shopten nog wat. Het was al laat toen we terug waren in het hotel en na even opfrissen, gingen we naar een lokale eettent om de hoek. Boven een markthal, zat een grote verdieping die vol stond met grote rond tafels en plastic krukjes. Er stond luide muziek aan en het was er goed druk. We bestudeerden de gigantische menukaart en bestelden. Zowel lokalen, als zakelijke relaties waren met elkaar aan het eten en er werd genoeg bier gedronken. Bij de meest favoriete nummers stonden mensen op om te dansen of mee te zingen en ondertussen at iedereen een hapje. We vermaakten ons en bestelden na het eten nog een biertje om te blijven hangen.

Zaterdaga ontbeten we weer bij het dimsum restaurant en gingen toen op zoek naar werkschoenen voor Daan. We hadden een winkel gevonden aan de andere kant van het water en in die straat bleken er meerdere winkels te zitten. Hij slaagde voor een goed paar schoenen en we konden verder met het inkopen van alle dingen op ons lijstje. Aan het eind van de dag konden we een hoop afstrepen en hadden we veel geregeld. We gingen terug naar het hotel en kleedden ons om. Het was mijn oudejaarsavond en we besloten naar de drukke wijk van Daans aankomende huis te gaan. Daar aten we lekker Italiaans (eindelijk weer Parmezaanse kaas) en dronken een glaasje wijn. We liepen verder de wijk in richting Soho, waar we in een leuke bar belandden. We sloten de avond af met een drankje bij het café onder Daans huis, Brick House, wat een hele leuke Mexicaans eetcafé is!

Zondag werden we niet fris wakker, maar na een verfrissende douche gingen we ontbijten in de buurt. Dit keer niet bij ons vaste ontbijtplekje en dat viel een beetje tegen. We besloten naar Central te gaan en liepen naar het vertrekpunt van de Peak Tram. Toen we daar aankwamen, stond er een gigantische rij en was de wachttijd voor de tram meer dan anderhalf uur. Helaas, dat werd hem niet en we keerden om. We zaten even in het zonnetje tussen de hoge gebouwen en besloten dat het tijd was voor mijn verjaardagstaart! We zochten het Mandarin Oriental en niet passend tussen alle nette mensen, aten wij een heerlijk taartje en dronken een kop koffie. De taartjes bestonden uit negen verschillende laagjes en waren heerlijk. We liepen rond in de wijk en gingen terug naar het hotel. 's Avonds aten we heerlijk bij de Drunken Duck!
Maandag stonden we op tijd op om spullen in te pakken en alle gekochte spullen in tasjes te stoppen. We wilden om tien uur de sleutel ophalen en na het uitchecken, gingen we met alle losse spullen naar het kantoor. We haalden de sleutel en liepen naar het appartement. Daan had nog eventjes om zich voor te bereiden en vertrok na een uurtje richting The Landmark, Mandarin Oriental om zich te melden in de lobby. Hij kreeg hij zijn kokskleding aangemeten, wat speciaal voor hem gemaakt werd en hij kreeg een eerste rondleiding. Ik gooide snel wat spullen in de kast en draaide een eerste wasje. Toen Daan terug was en na het uitwisselen van de eerste verhalen, vertrokken we snel richting Soho, waar we Bianca (een vriendin via via uit Rotterdam van Daan) ontmoetten. Ze nam ons mee lunchen en voordat we het wisten waren we twee uur verder. Het was erg gezellig en toen zij terug ging naar werk, vertrokken wij naar North Point om onze backpacks op te halen. We sjouwden ze weer het hele eind terug met de metro en pakten snel Daans spullen uit. Het was alweer begin avond en we gingen nog snel op pad voor wat boodschapjes, zoals ontbijt en douchespullen. Daarna aten we een makkelijke hap bij Brickhouse, onder Daans huis.

Toen was het zo ver: Daans eerste werkdag op dinsdag en om half 9 vertrok hij naar Amber. Ik bracht de ochtend en het eerste gedeelte van de middag door met het regelen van wat laatste dingetjes, sleutels bij maken, geld wisselen, belastingaangifte doen, mailtjes versturen, maar ging in het tweede gedeelte van de middag er op uit! Om vier uur pakte ik de metro naar de wijk Kowloon en bezocht de Temple Street, waar een nightmarket al langzaam aan het opkomen was. Ik liep wat rond, at een Hong Kong egg waffle (mijn favoriet!) en maakte wat foto's. Vanaf de markt liep ik door naar de waterkant. Kowloon was echt heel anders dan Hong Kong Island en deed me meer aan China denken en is ook een stuk armer. Eenmaal aangekomen bij de pier, pakte ik de Star Ferry terug naar de overkant. Helaas was het grauw weer en was de skyline een beetje bedekt met een grijze sluier. Zo kwam ik na vijf minuten op de boot weer aan in Central, waar de torens uit de grond schieten. Ik ging terug naar huis en voordat ik het door had, was het half 8 en ging ik er snel op uit voor eten. Het was niet gek om in je eentje te eten, want bijna niemand in dit gedeelte van de stad eet thuis. De rest van de avond keek ik een serie en om half 11 was Daan weer thuis. Nieuwsgierig vroeg ik hem het hemd van het lijf en nadat we helemaal bijgekletst waren, was hij toch best moe en vielen we in slaap.

Het onverwachte nieuws dat hij had, was dat hij woensdag en donderdag niet hoefde te werken en we dus nog twee dagen extra samen hadden. We ontbeten woensdagochtend thuis en gingen de stad in. Daan kocht een SIM-kaart, zodat hij lokaal kan bellen en internetten. Daarna gingen we voor een vroege lunch bij the Crab House, waar we krab noedels en wontons in bouillon aten. Zo hadden we nog de hele middag en we besloten om nog een keer te proberen om naar Victoria's Peak te gaan. Je kon het ook omhoog hiken, maar bij gebrek aan sportkleren en onze luie aard, kozen we voor het historische trammetje die steil omhoog ging. Dit keer hoefden we maar één trammetje te wachten en eenmaal boven, genoten we van het uitzicht en maken een wandelingetje. Hong Kong is niet alleen maar stad, maar je kunt er ook goed hiken en aan het strand liggen. Nu vingen we ook iets van het groene Hong

Kong op. Na wat rondhangen, gingen we terug naar beneden en liepen naar huis. We deden een korte powernap en gingen er toen op uit voor een biertje in een café om de hoek bij het kantoor van Bianca. Zij nam ons mee naar de Happy Valley paardenraces. Dit was een hele happening op de woensdagavond en er werd hier meer omzet gedraaid door het wedden op paarden dan een weekenddag in Las Vegas. We konden daarom niet achter blijven en zetten ook voor zes races in voor het minimale bedrag. Een biertje erbij en wat hapjes en je hebt een hele leuke avond! Uiteraard hadden we op het verkeerde paard gegokt en met verlies liepen we het stadion uit. Een bizarre gewaarwording, waarbij zo veel geld omgaat met tegen de achtergrond gigantische gebouwen. We gingen terug naar Central voor een drankje in een leuke bar die zo ingericht is, dat het leek alsof je op een dakterras zat. Het was uiteindelijk half 3 toen we thuis kwamen en hadden een hele leuke (typische Hong Kong) avond gehad!

Donderdag sliepen we een beetje uit en gingen voor een uitgebreide brunch bij het Franse tentje Pastis, waar we bij toeval langs liepen. Steak tartare en een croque madame, allebei met frietjes, gingen er wel in! We konden er weer helemaal tegen aan en besloten naar de

pier te lopen, vanwaar we de ferry namen naar Cheung Chau. We hadden de snelle ferry en na veertig minuten stonden we op het land. Er was alleen maar laagbouw, heel veel vissersbootjes en kleine winkeltjes en restaurantjes: dit is ook Hong Kong. We liepen rond over het eiland, wandelden omhoog naar een uitzichtpunt en liepen een stuk langs het havengedeelte. Zo was het een lekkere middag en pakten we om kwart over 5 de gewone ferry weer terug. Om iets na half 7 kwamen we weer thuis en zochten we wat op om te gaan eten. Als laatste avond wilden we toch iets Chinees en dat bracht ons bij een druk restaurant in de ifc-mall, maar helaas viel dit tegen. We liepen nog wat rond en vermaakten ons wel, maar besloten toch nog één klein laatste afscheidsbiertje te doen. Toen weer snel naar huis, want Daan moest gewoon werken.

Daan ging vrijdag naar werk en ik besteedde de dag door het uitzoeken van foto's, typen van de blog, versturen van mailtjes en scoorde een agenda die ik in kon schrijven. 's Avonds ging ik eten met Bianca. Een aantal vrienden kwamen langs en we dronken een drankje. Daan sloot nog aan voor een laatste biertje na werk en toen gingen we naar huis.

Zaterdagochtend was het dan toch echt zo ver: toen Daan naar werk ging, moesten we afscheid nemen. Een minder leuk moment en gelukkig nam Bianca me die dag op sleeptouw, zodat ik een beetje afleiding had. Om half 11 hadden we afgesproken en namen een taxi naar Park View, het beginpunt van de hike. We liepen in twee uur 10 kilometer en passeerden prachtige uitzichtpunten over een waterreservoir, maar ook het strand en de groene heuvelachtige omgeving. Niet echt wat je bij Hong Kong zou denken. We meeten vier andere vrienden voor lunch en zaten lekker op een terrasje. Daarna ging Bianca naar haar roeitraining en één van die jongens bleef ook nog. We zaten op het strand en kletsten wat. Daarna ging ook hij naar huis en sloot ik aan bij de borrel van Bianca's team. Na anderhalf uur gingen we naar huis en zo kwam ik iets voor half 9 weer in Daans huisje aan. Ik nam nog een douche, pakte de laatste spullen en ging iets voor tien uur naar de metro. Dat ging allemaal heel vlot en ruim op tijd kwam ik op de airport. Na een laatste skypegesprek met Daan, stapte ik met een heel dubbel gevoel het vliegtuig in, maar kijk ik terug op een fantastische tijd, heel veel gezelligheid samen en ongelooflijk veel ervaringen!