Week #4 Yangshuo, Xingping, Dali & Lijiang

Vanwege het bizarre toerisme in Yangshuo besloten we om door te gaan naar Xingping, een dorpje wat ook aan de Li rivier ligt, maar dan 35 kilometer ten noorden van Yangshuo. Voordat we hier naar toe gingen, bezochten we de lokale markt van Yangshuo, waarvan ik jullie de foto's zal besparen. Honden, ratten, eenden en andere vogels: het hing er allemaal. Daarna gingen we op de fiets naar de hot spring en mud cave. Eerst maakten we een wandeling door een grot, die uitkwam bij een ijskoud modderbad. Iets minder leuk dan we dachten, maar de hot spring maakte alles goed. We fietsten door naar Moon Hill. Een berg met maanachtig gesteente in de vorm van een boog. Weer een klimmetje van een uur naar boven en met dit vochtige klimaat waren we blij toen we op de top waren! Na de fietstocht terug naar het hostel, gingen we naar het busstation waar we in een volle minibus in 45 minuten naar Xingping tuften. In de avond aten we erg lekker: krokante eend, tofu met groenten, witte rijst en gestoomde omelet met zeewier. We hadden nooit gedacht dat tofu lekker zou zijn, maar hier eten we het graag. En van de eend krijgen we al helemaal niet genoeg!

Op vrijdag liepen we van Xingping door de bergen naar Fishing Village. Een klein dorpje waar niet heel veel te beleven viel. Wel een mooie tocht door de bergen en langs pomelo velden. Omdat we geen zin hadden om terug te klimmen, besloten we de rivier te volgen om zo weer terug te komen naar Xingping. Onderweg kwamen we nog wat oude mannetjes tegen die bezig waren hun vis binnen te halen. Oorspronkelijk vissen ze op een bamboo vlot met twee aalschovers, die de vissen uit het water opduiken. Als de vogels een paar visjes vangen, mogen ze er eentje opeten. Helaas hebben wij dit niet gezien. Ook de weg terug langs de oever bleek niet zo goed te gaan als we hadden gedacht. Uiteindelijk konden we niet verder omdat de oever te nat en overging in de river. Het alternatief was klimmen langs een steile rotswand, wat ook geen optie was. Dit keer waagden we onze liftkansen niet aan de kant van de weg, maar langs de rivier en al snel stopte er een vlot. Zij namen ons mee naar Xingping en zo waren we toch nog via een alternatieve route naar huis gekomen.

Zaterdagochtend begon onze reis van 34 uur om in Dali te komen. Eerst met de bus van Xingping naar Guilin (2,5 uur) en toen moesten we een tijdje wachten op het station, wat nog langer werd door anderhalf uur vertraging. Uiteindelijk vertrok onze trein naar Kunming, waar we na 22 uur aankwamen. Met een lokale reden we in een uur naar het busstation, waar we in de bus stapten naar Dali voor nog zo'n vijf uur. Eenmaal aangekomen moesten we nog met een minibus een uur rijden

naar het oude gedeelte van de stad. Wat een reis, maar we waren er. Het was inmiddels 21 uur en na snel onze spullen gedropt te hebben, gingen we eten. Aan een warme maaltijd waren we wel toe na alle snacks in de trein. Gelukkig was het in Dali ook wat koeler en konden we zelfs onze lange spijkerbroek weer aan! Na het eten slenterden we nog wat door de straatjes met veel kleine, alternatieve winkeltjes.

Na een heerlijke nacht slapen namen we op maandagochtend de bus naar Shaping. Na zo'n drie kwartier hobbelen, kwamen we aan in een kleine dorpje wat helemaal uitgelopen was voor de lokale markt. De markt heeft prachtige groenten en allerlei huishoudelijke spulletjes. De Bei minderheid is de bevolking die zich hier gesetteld heeft en de vrouwen zien er prachtig uit met gekleurde doeken, hoofddeksels, sjaals en oorbellen. De kleuren zijn allemaal op elkaar afgestemd. Het marktje was een absoluut hoogtepunt waar we lekker wat rond hebben gelopen. We probeerden een pannenkoek met wortel, een stukje bloedworst, honing en een heel groot broodje bapao met pittige vulling. Alle lokale mensen kwamen hun bood- schappen doen, die ze meenamen in de mand op hun rug. Na de busrit terug, huurden we twee fietsen en begonnen onze rit naar het meer, Erhai Lake. Dali

ligt tussen de bergen en het meer in, wat dus mooie uitzichten oplevert. De middag brachten we al fietsend langs het meer door. Op de weg er naar toe kwamen we nog langs rijstvelden waar ze bezig waren met de oogst. Na het eten bekeken we hoe we onze reis wilden vervolgen.

Het bleek dat we weer vroeg uit de veren moesten en om half 8 namen we de bus richting het station. Na een treinreis van 2,5 uur kwamen we rond het middaguur op dinsdag aan in Lijiang. Het hostel was niet gemakkelijk te vinden door alle kleine en smalle straatjes, maar na de lunch was het juist leuk om hier doorheen te lopen. Lijiang is toeristisch, maar op sommige stukken zie je nog wel de charme van een Chinees oud lampionnendorp. In de avond aten we voor het eerst Westers: een pizza en een salade. Het voelde een beetje alsof we aan het spijbelen waren, maar het Chinese eten stond ons echt tegen na een zware lunch. Tijdens het eten liep Theo (een Nieuw Zeelander die we hadden ontmoet in de trein van Guilin naar Kunming) het restaurant binnen en schoof bij ons aan.

Woensdag hadden we een rustig dagje. Het weer was afwisselend regen en zon en na wat uitslapen en rustig opstarten, slenterden we wat rond over de lokale markt. We kochten kaartjes voor de bus van morgen en waagden ons weer aan noedels en dumplings. In de middag liepen we wat door het oude gedeelte van de stad, wat we ook vanaf een uitzichtpunt bekeken. De Black Dragon Pool die we eigenlijk wilden bezoeken, was door de toegangsprijs in combinatie met de regen, niet meer zo aantrekkelijk. 's Avonds maakten we de laatste plannen met Theo voor de Tiger Leaping Gorge!