Week #26 Hué & Hoi An

Donderdagochtend kwamen we in alle vroegte aan in Hanoi. Gelukkig stond om half 5 de chauffeur al klaar om ons van het treinstation naar het hotel te brengen, waar we ons even konden opfrissen en wat tijd konden overbruggen. Vlak voordat we om 7 uur weer opgehaald werden, konden we nog even ontbijten en toen waren we al weer onderweg naar het vliegveld. Zo kwamen we begin van de middag aan in Hué, de keizerlijke stad, waar we eerst eventjes moesten wachten voordat we onze kamers in konden. Vrij snel daarna waren we al weer klaar om op pad te gaan en gingen we er op uit voor lunch. We genoten van het heerlijke warme weer en liepen over de brug naar het oude gedeelte, waar we nog wat rond wandelden en uiteindelijk in een theehuis belandden. Na een groene thee liepen we weer terug richting het hotel, verkenden Daan en ik nog even de wijk en werd er een duik in het zwembad genomen. In de avond aten we bij een restaurant wat het aantal gasten absoluut niet aankon en waarbij de bediening zich helemaal suf renden, omdat ze achter de feiten aan liepen. Daan en ik dronken daarna nog een biertje op de hoek van de straat en konden lekker mensen kijken.

Op vrijdag werden we na een gigantisch ontbijtbuffet om kwart over 8 opgehaald voor de City Tour van Hué. In een warme, volle bus werden we die dag naar verschillende plekken gereden, te beginnen met de citadel; dat van begin 1800 tot 1945 de keizerlijke stad van Hué was. Daarna bezochten we Garden House, een optrekje van de vrouwen van de keizer (de keizer had zo'n 200-400 vrouwen) en de Thien Mu Pagoda. Na de lunch bezochten we drie tombes, die allemaal erg verschillend van elkaar waren. We bezochten de Minh Mang tombe van de 2e keizer, de Khai Dinh tombe van de 13e keizer en de Tu Due tombe van de 4e keizer. Aangezien de keizerlijke periode anderhalve eeuw duurden en nog niet zo lang geleden is, kon je goed zien dat alles nog 'niet zo oud' was, zeker bij de laatste tombe. Ook stopten we nog bij een plek waar wierook en rieten hoeden werden gemaakt. Met een boottochtje over de parfumrivier sloten we af en was de warme en lange tour ten einde. We liepen wat rond in de wijk bij het hotel en Daan en ik aten een aantal typische gerechtjes uit Hué in een tentje vol met lokalen. Even bijkomen in het hotel, voordat we 's avonds met z'n allen er op uit gingen.

Op zaterdag ging de wekker al helemaal vroeg, want om 7 uur werden we opgehaald voor de 'DMZ tour'. Demilitarized Zone was het gebied van enkele kilometers tussen de grens van Noord- en Zuid-Vietnam, wat een stuk 'vrij gebied' moest zijn. Dit is een tijd zo geweest, maar de Amerikanen beheerden dit en voerden later bombardementen vanuit dit gebied uit, wat natuurlijk leidden tot conflicten. We bezochten een aantal belangrijke punten, zoals de Doc Mieu Fire Base en de Hien Luong Bridge. We kropen door de Vinh Moc tunnels, een groot tunnelstelsel (met drie lagen tussen de 11 en 23 meter diep) waar men schuilden voor de bombardementen. Je zag de verschillende 'kamers' die ze hadden gegraven, inclusief badkamer en meetingroom. Al met al reden we zo'n 350 kilometer, zagen we de verschillen in het landschap en waren we door de gids meegenomen door de geschiedenis van de Vietnamoorlog. 's Avonds aten we hotpot in een klein restaurantje.

Zondag was het tijd om door te gaan naar onze volgende bestemming: Hoi An. We werden opgehaald door een auto met gids en chauffeur om half 9 en reden naar de National Highway 1. We reden via de prachtige Hai Van Pass en stopten af en toe voor een foto en het uitzicht. Eenmaal aangekomen in Da Nang bezochten we het Cham museum en bekeken de drakenbrug. Na een lekkere lunch van noedelsoep met snakeheadfish, gingen we naar de marble mountain, die we een stuk opliepen via een lange trap. Vanaf daar was het nog een klein stukje rijden naar Hoi An. Nadat we gesetteld waren in de homestay, stapten we op de fiets richting het strand. Eerst waren we de verkeerde kant op gefietst, maar uiteindelijk dronken we iets in een kleine, rustige strandtent. De zee was alleen veel te ruig om in te zwemmen. Daarna fietsten we naar het oude gedeelte van de stad met veel lampionnetjes en oude smalle, houten huizen. Het was erg druk, maar na lang rondlopen vonden we een restaurant op een binnenplaats. Het was de eerste dag dat ze weer open waren na Tet, dus regelmatig stapte er iemand op de fiets om nog wat ingrediënten bij te halen. Daan en ik zochten nog een kroegje op om een biertje te drinken en toen we terug naar huis gingen, was het gek hoe leeg de straten waren in vergelijking met eerder die avond.

Maandagochtend bezochten we eerst de lokale markt waar vooral vis en groenten werden verkocht. We dronken koffie, aten een taartje en gingen op weg naar de kleermaker. In Ha Noi struikelde je over de kleermakers en andere winkels waar ze leren schoenen en tassen naar je wens kunnen maken. Na lang wikken, wegen en stofjes uitzoeken, besloten Daan en Stan om een aantal overhemden te laten maken en twee broeken voor Daan. Na de lunch bezochten we een aantal

winkels om te kijken voor een leren tas voor mij, maar uiteindelijk hadden we niets gevonden. Inmiddels was het alweer tijd om terug te gaan naar de kleermaker om voor de eerste keer (na vier uur!) door te passen. Even terug naar de homestay en daarna aten we vlakbij de homestay.

Dinsdag startten we lekker rustig op en werden we om iets voor 10 uur opgehaald om naar My Son te gaan. Rond elf uur liepen we het tempelcomplex op dat tussen de 4e en 12e eeuw gebouwd is. Het zijn van oorsprong Hindoe tempels, maar veel is in de afgelopen eeuwen verwoest (met name door de Amerikaanse bommen van de Vietnamoorlog). Doordat er niet veel van over was en maar een paar stukken goed gerenoveerd zijn, waren we er in anderhalf uur door heen. We reden terug naar Hoi An en stapten vrij snel op de fiets voor lunch. We fietsten nog even naar het strand, maar dit was fris en dus keerden we om. Even naar de kleermaker om de laatste wijzigingen op te meten en daarna dronken we een wijntje in een hippe wijnbar. 's Avonds aten we typisch Vietnamees in een grote tuin met zowel locals als toeristen.

Woensdag was onze laatste dag in Hoi An en we begonnen met het ophalen van de kleding bij de kleermaker. Alles zat goed en dus kon het mee. Daarna lieten Stan en Daan zich knippen en ik liet mijn nagels doen. Daarna was het tijd voor een lekker kopje koffie en keken we rustig even mensen. Daarna fietsten we langs de homestay om de kleding af te geven en gingen we door richting het strand voor de lunch. Inmiddels hadden Daan en ik de fiets ingewisseld voor een scooter. Na een heerlijke lunch met verse vis, garnalen en venusschelpen, begonnen Daan en ik samen aan een scootertocht door de omgeving van Hoi An. We belandden per toeval op een begrafenis in een achteraf buurtje, wat meer op een groot feest leek. Na onze eer door middel van wierook betoond te hebben aan de overledene, voelde het toch een beetje ongemakkelijk en bedankten we voor de thee. We reden door de rijstvelden, passeerden verschillende kleine straatjes en iedereen zwaaide en knikte ons vriendelijk gedag. We ervoeren de Vietnamezen als een erg vriendelijk volk. Na een klein biertje op een plastic krukje aan het water, reden we weer naar de homestay en we gingen we er met z'n allen op uit voor een hapje eten!