Van nasi naar burgers. Van motorbike naar camper. Van rijstvelden naar outback. Van muggen naar kangoeroes. Van goedkoop naar duur. De dagen in Indonesië zijn geteld. Het is nu echt tijd om naar Australië te gaan.

De kerstdagen bracht ik door in Bali. Het was vreemd om kerst in de zon en aan het strand te vieren. Ik miste de warmte van de lichtjes in de kerstboom, het ouderwetse gourmetdinner met mijn familie en een plofbuik op tweede kerstdag. Daarom ook heel stellig: voor volgend jaar kerst kom ik zeker terug naar Nederland.

Liefdesrelatie
Ik heb verkering met Indonesië, omdat deze plek bij mij past. Drie maanden van mijn leven heb ik in Indonesië doorgebracht en dat leidt tot mooie herinneringen. Een aantal deel ik:

1. Ik blijf vreemd opkijken. Als het kleingeld in de kassa op is, betalen ze met snoepjes. Moet je in Nederland eens proberen.
2. Ik ben blij dat ik ben opgegroeid in ons fietsland. De scooter voor elke meter gebruiken, maakt je lui. Heel lui.
3. Bali is niet goed voor je portemonnee.
4. Regenseizoen betekent ook echt regenseizoen. Met bakken komt het eruit!
5. Ik draai mijn hand niet meer om voor een scootertocht. Bij elke inhaalmanoeuvre hoop ik dat moeders het niet ziet.
6. Je bent druk met niks doen en de vraag waar je gaat eten begint s’ochtends al na het wakker worden.
7. Echter is er niks mis een dag niets doen. Ik verkwansel geen kostbare reistijd. Het is voor mij net zulke waardevolle reistijd om gewoon op te gaan in het moment en te doen waar ik zin heb, ook als dat niks doen is. Morgen weer een dag.
8. Met de getallen een tot vijf en de woorden boot, hoelaat en wat kost het in Bahasa Indonesia red je jezelf al een heel eind.
9. Ik kan dromen, maar ik ben een echte doener. Niet te veel nadenken, maar gewoon gaan.
10. Yoga is alles behalve niet zweten. De druppels druipen van je af.
11. Hoe groot de afstand ook is, vaders is altijd bereikbaar. Ik daarentegen…
12. Actie in de tent. Het borrelt om weer aan de slag te gaan!
13. Langer op een plek blijven is niet erg. Ik hoef niet zo nodig landen af te vinken in mijn paspoort.
14. Op stap zonder camera is fijn. Niet de wereld door de lens bekijken, maar de momenten gewoon in mij opnemen en genieten van dat moment.
15. Het komt wel goed.
16. Bergen beklimmen geeft mij voldoening tot op zekere hoogte.
17. Ik heb nog geen moment spijt van mijn wereldwijs.

Kom maar op
Bali, ik ben nog steeds verliefd op je. Gedachtes om een tijdje hier te wonen, spoken soms door mijn hoofd. Misschien in de toekomst, maar voor nu zijn drie maanden herinneringen genoeg. Het is gek om je vandaag te verlaten. Toch kan ik, na twee gewijzigde vluchten, zeggen dat ik echt klaar ben voor een jaar Down Under. Ik zal eerst nog een kort bezoek brengen aan de buren. Daarna gaat, ook voor mij, het echte werkleven weer beginnen.

Kom maar op Australië. I will rock this year.