Siberië. Je kent het nog uit het Aardrijkskunde boek van vroeger. Daar blijft het verder bij, maar dan sta je er opeens zelf. Een onwerkelijk gevoel.

Vandaag een week geleden stapte ik het vliegtuig in voor mijn wereldwijs. Een klein traantje moest ik laten toen het vliegtuig opsteeg. Daar ging ik. Al het vertrouwde liet ik achter en alleen het teken van KLM was nog zichtbaar. Het enige wat voor de komende drie uur nog Nederlands was.

Andere wereld
Na drie uur vliegen kwam ik aan in Moskou. Een vreemd gevoel ging door mij heen. Je bent zo dichtbij Nederland, maar je begeeft je in een compleet andere wereld. In Moskou sliep ik in het centrum bij Russische oudjes in de woonkamer op een slaapbank. Gelukkig konden we elkaar met handen en voeten begrijpen, want Engels, dat kennen deze mensen in dit land bijna niet.

Moskou
Als blije geit heb ik anderhalve dag door het sierlijke Moskou geslenterd. De metrostations lijken net ondergrondse musea. Zo mooi en kleurrijk. Alles wordt in de stad, restaurants en in de metro in het Russisch aangegeven. Je hebt een dagtaak aan het uitbeelden van waar je heen moet en het ontcijferen van de metrokaart. Ik ben blij dat ik mij van te voren niet gek liet maken door het feit dat Moskou wel eens heel erg onveilig zou zijn voor een blond meisje alleen. Londen is enger.

Beroemde treinreis
Maandag ben ik op de beroemde Trans Mongolië Express gestapt. Ik omschrijf mijn vijfdaagse treinreis naar Irkutsk, andere kant van Rusland, als uniek kamperen in de trein. Vier dagen niet douchen, elke avond noedels uit je thermosbeker eten, alleen heet water krijgen in de wagon, één keer armoedig je haar wassen in de wc kraan, wiebelende toiletten en opgevouwen in je stapelbed liggen. Uiteindelijk neem je het allemaal voor lief, want dit maak je maar één keer mee. Het uitzicht was een kleurenpallet van alle herfstkleuren bij elkaar. Grote berkenbomen, droge steppe en kleine dorpen met houten huisjes wisselde elkaar af.

Eerste stop
De avontuurlijke treinreis stopte in Irkutsk. Vanuit daar ging ik naar het Baikalmeer, het grootste en diepste meer van de wereld. Na het stille dorpsleven in Siberië te hebben ontdekt, ben ik teruggegaan naar Irkutsk. Een bruisende stad met kleurrijke gebouwen en kerken.

Gesloopt van het wandelen van de afgelopen twee dagen lig ik nu weer bij een Russisch moppie op de bank. Morgenochtend vroeg vertrekt de trein naar Mongolië. We zijn nog niet uit gekampeerd, want ik ga logeren bij Mongoolse nomaden. Kom maar op met die tent.

Nasdrovia.