Terug op Schiphol, terug naar Australië. Wil ik het echt? Deze vraag speelde de afgelopen weken geregeld door mijn hoofd. Zoveel emoties gingen door mij heen als ik aan deze bewuste vraag dacht. Ik vind het eng om weer gedag te zeggen. Maar als ik terug denk aan de afgelopen maanden in de wijde wereld voel ik zoveel inspiratie naar boven komen. Ik wil beleven en verrijken, nu nog meer dan ooit. En dus ga ik Lousopwereldwijs afmaken.

Lieve familie, vrienden, buren en iedereen die aan ons denkt. Bedankt voor alle liefdevolle berichten, warme aanwezigheid op de crematie, pannen met avondeten, steun uit onverwachte hoeken, roze bloemen, oppeppende gesprekken en gezellige afleiding in de afgelopen weken. Uit het diepst van ons hart, bedankt.

Kletsmajoor
Ik weet van de vorige keer dat de eerste paar weken in Australië pittig zijn. Ik had moeite met mijn draai vinden in een immens land. De speurtocht naar werk viel ook vies tegen. Dat zal waarschijnlijk nu niet anders worden in mijn nieuwe woonplaats Sydney. De stad waar ik het financiële reisplaatje rooskleurig hoop te krijgen voor deel twee. De stapel uitgeprinte cv’s zitten ingepakt. Ik zie mezelf als kletsmeier alweer overal naar binnenlopen en slijmen. Niet mijn ding.

Geluk
Daar staat tegenover dat ik van avontuur en uitdaging hou. Ik wil avonturen aangaan waarbij ik van te voren niet weet wat de uitkomst zal zijn. Als je het eenmaal voor elkaar hebt gekregen in je uppie aan de andere kant van de wereld. Pfff. Zoveel gelukstofjes gaan door je heen. Puur genieten. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen en wanneer ik een punt achter Lousopwereldwijs zet.

Gelukkig ben ik niet alleen. Er zit een engel op mijn schouder. Mijn trouwste fan die mij van boven bij elke stap volgt en over ons waakt. Komt goed.

Met een grote glimlach ga ik het avontuur tegemoet.