Aan de gang in Da Nang

’s Ochtends om 09.00 uur wordt ons ontbijtje gemaakt. We zitten in de keuken van de familie. Dit gaat overigens in alle rust, kan ik nog wat van leren. Eerst koffie. Ik bestel koffie met melk maar ik snap nog steeds niet hoe het altijd zo zoet wordt. Nu ging er toch echt gewone melk in. Dan krijgen we een kom met noodles en wat lenteui. Dan zie ik dat ze op het gasfornuis twee stenen kommen zet, hier zit de soep in. Dit wordt aan tafel over de noodles gedaan. Een schaaltje met rode pepers en limoen en klaar is het ontbijt. Het was lekker maar het blijft gek om voor het ontbijt soep te eten. Omdat het een mooie dag lijkt te worden, gaan we meteen naar het strand. Voor € 3,40 (ongeveer 10 keer zo goedkoop als in Barcelona of Bergen) hebben we twee bedjes en een parasol van kokos. En ze hebben goede, warme cappuccino ;).
We gaan meteen de zee in want het blijft hier bloedheet, ook als de zon niet schijnt. Er staan beste golven dus we gaan bodyboarden. Haha, dat houdt in dat je ook tig keer vanuit ligstand, op moet staan. Ik loop te hijgen als een oud paard. Maar wat een lol. Mijn mascara zit op mijn wangen omdat ik een

paar keer onder in plaats van boven water ging.
’s Middags komt er een klein Vietnamees meisje op ons aflopen. ‘Hi, can I practice some English with you?’. Natuurlijk kan dit. Ze kletst honderduit en zegt dat ze bij opa en oma op vakantie is en dat ze uit Ho Chi Minh komt. Wat een vrolijk kind!
We blijven tot zeker 18.00 uur op het strand. Vanaf 16.30 uur zie je steeds meer locals komen. Als het donker wordt zijn alle parasols verlicht en het ziet er gezellig uit. Gisteren merkte we dat ze hier niet zo laat eten dus daar houden we rekening mee. We gaan eten bij Veda’s, een Indiaas restaurant. We hebben gefrituurde bloemkool vooraf en kip kebab. Super lekker en pikant. Maar dan komt het hoofdgerecht. Medium spicy… haha, goed dat we er raita en naanbrood bij besteld hadden. Maar een leuke bediening en de kok kwam steeds vragen of het gesmaakt had.
We lopen over het strand. Op zee zie je de lichtjes van de vissersbootjes. Het zijn geen bootjes maar ronde kuipjes waar ik doodziek op zou worden. Langs de boulevard zie je de schreeuwerige verlichting van de grote hotels. Een van de hotels steekt er bovenuit en lijkt een rooftopbar te hebben. Dus wij lopen het hotel in en volgen wat mensen de lift in. Voor het geval je alleen

met je hotelkaart naar boven kunt. We stappen uit op de 40ste etage en we hebben inderdaad een mooi uitzicht! Jammer dat ze krukken hebben staan waarop je nauwelijks kunt zitten. Dus lopen we een rondje en kijken uit over zee en over Da Nang. Het was weer een heerlijke dag.