Ik kom er in om

Nadat ik me de hele nacht kapot gehoest heb en daardoor knallende hoofdpijn, word ik om 7 uur wakker. Ik sliep om 02.00 uur nog niet dus probeer verder te slapen. Gelukkig lukt dat. Om half 10 stap ik om mijn fiets. Ik heb het zakje met mijn poncho aan mijn fiets geknoopt zodat ik minder ruimte nodig heb en een kleinere rugzak mee kan nemen. Is namelijk best warm op je rug.
Ik denk te hebben onthouden waar de Banh mi Deli zit alleen dit blijkt niet het geval. Best leuk fietsen maar ondertussen lust ik wel een broodje. Ik ben er vlakbij als het knetterhard gaat regenen. Ik schuil onder een parasol. De mensen die daar hun hapjes verkopen, vertrekken geen spier, rijden de boel weer naar binnen en dekken dingen af. Een vrouw met twee kleintjes, hijst ze op de scooter, gooit een poncho over hun hoofd en scootert weg. Ze moeten wel met dit weer.
De Banh Mi Deli is een afhaal. Ik had nog de hoop hier lekker te kunnen ontbijten met koffie, haha jammer dan. Dus fiets ik met mijn broodje weer verder. Bij het koffietentje in de buurt vraag ik of ik mijn broodje mag eten. Gelukkig mag dit. Aangezien de lucht weer donker

ziet, fiets ik gauw door naar het hotel. Net op tijd!
Om 12.30 uur moet ik weer lunchen terwijl ik net mijn brood op heb. Ik neem weinig want ik wil ms. N. ook niet voor haar hoofd stoten. Daarna fiets ik de weg langs de COOP naar boven. Ik ben op zoek naar een lepel. Die kan ik natuurlijk ook bij de COOP halen maar dat vind ik te makkelijk. De klim op zich valt mee het is de warmte die me nekt (en mijn gekuch). Ik denk dat ik de lokale Blokker heb ontdekt en stap af. Ik kom een best donker winkeltje binnen en zie tot mijn schrik dat de eigenaar op een bedje ligt te slapen. Kak, hoe ongemakkelijk. Ik vraag, of eigenlijk beeld uit, of hij een lepel heeft. Hij kijkt me aan of mijn haar in de fik staat en loopt naar achteren. Het duurt even maar dan komt zijn zoon. Die spreekt Engels... tenminste dat dacht ik. Dus ik vraag hem of hij een lepel heeft. Yes! Da's mooi denk ik. Het onderste schap moeten ze hebben, eerst wordt een fles vissaus wat over de datum is weggegooid, dingen

opzij gezet en ja hoor, bingo! Met een grote grijns halen ze een stapel kommetjes tevoorschijn. Haha, daar heb ik geen bal aan maar heb de moed niet om het te zeggen (plus dat ze het toch niet snappen). Dus ik reageer heel enthousiast en zeg dat ik er graag een wil. En nu komt het, ik krijg 'm cadeau! Hoe lief is dit. Dus bungelt er nu een poncho en een kommetje aan mijn stuur.
Ik zie een tempel aan de linkerkant van de weg dus ga ik op de terugweg langs. Het onhandige is dat ik niets snap van alle uithangborden. Ik denk een plek te zien waar je gemasseerd kunt worden, goede tijdsbesteding, en loop naar binnen. Zit een jong stel op de grond te eten. Het is iets van een schoonheidssalon en dus word ik de deur weer uitgewerkt op een vriendelijke manier.
Omdat het weer er niet zo best uitziet, draai ik om. Ik merk dat ik downhill een stuk sneller ga maar ook dat mijn remmen niet best werken. En dat met teenslippers bijremmen ook geen optie is. Best gevaarlijk.
Als je niet bang bent voor blaffende honden of om een kip dood te rijden, kun je hier prima fietsen. Ik zie van alles onderweg, het blijft leuk.
Ik ga net op tijd bij de COOP naar binnen want het water komt loodrecht naar beneden. Ik ga op zoek naar een lepel. Maar omdat het rotweer is, besluit ik alle schappen maar langs te lopen als

tijdverdrijf. Ik zie een zakje M&M's en vind dat ik ze heel erg verdien. En ik koop een soort yakult met het idee dat ik me daar een stuk beter van zal gaan voelen. Als ik later een slok neem, rollen de tanden bijna uit mijn mond van de zoetigheid. Ik zie gezichtsmaskers liggen. En een gezichtsmasker van zeewier met een lepel. Een aangezien in op de kleintjes moet letten, onzin hoor, kijk ik ook even wat een losse lepel kost. Keuze is gauw gemaakt. Ik gooi dat zeewier zo wel op mijn hoofd en kan met een lepel mijn yoghurt eten.
Bij de boekwinkel die naast de COOP zit, besluit ik te kijken voor een cadeau voor mr. Lang, ms. Truc en ms. N. Ik wil ze toch iets geven en heb ergens gelezen dat je beter geen bloemen kunt geven, het herinnert aan begrafenissen. Ook geen zeep (en dan denk ik ook badschuim etc) want dat suggereert dat ze niet lekker ruiken. Kortom, geen idee en een boek lijkt me veilig. Ik koop boeken van Hemingway, Bronte en het boekje van Le petit prince voor ms. N. Zij heeft nog een dochter van 10 en ik vond dit altijd een mooi verhaal.

Eindelijk is de regen voorbij en ik kan terug naar het hotel. Ik besteed behoorlijk wat tijd aan mijn lesvoorbereidingen. Ook omdat ik zo weinig input krijg. Dan stopt de wifi er mee. Nu heb ik de pest in. Voelt al met al een beetje als een dag waarin de tijd aan het doden ben. En ik voel me niet best.
Ik heb nog 4 dagen te gaan en er is hier verder weinig te beleven. De dingen die je kunt doen, heb ik vorige week al gedaan. Ik denk er maar niet te veel over na.
Net les gegeven, twee prima lessen waarbij ik wel alle zeilen bij moest zetten om het uur te vullen en het een beetje leuk te houden. In de eerste les blijkt Beth jarig. Dus ik teken snel een taart en wat ballonnen op het bord. En zoek een leuk verjaardagsfilmpje van de Minions. Dit valt in de smaak. Ook de online kwis (kahoot) die ik heb gemaakt vinden ze leuk. Met als verschil dat de hele klas met mijn telefoon moet samen doen maar weten zij veel en vinden het geweldig. Normaal werkt elke leerlingen vanaf zijn eigen mobiel of

laptop en heb je meer het competitie element. Alleen de les waarbij ik de woorden handdoek, zakdoek, sleutel, waterfles, lunchtrommel, haar en hem moest uitleggen was een uitdaging. Oftewel ging niet naar mijn zin. Een uur lang kletsen over 7 woorden! En de spelletjes komen mijn neus uit en die kleine Kate met haar hoge piepstem geeft me hoofdpijn. Haha, het is dus niet alleen maar leuk!
Ik was er echt klaar mee, ik heb last van mijn keel, ik hoest en heb de hele dag al pijn in mijn hoofd.
We gaan na school Pho eten, soep met noodles, na vijftien minuten zit ik alweer op de scooter. Toen schoot ik in de lach. Moest vandaag een les doen over fastfood. Dit is pas fastfood! Dus om 21.15 uur stap ik mijn koele kamer in en bekijk de verzameling pillen en hoestdrank die ik heb gehad. Ik weet zeker dat ze me niet dood willen hebben maar ik heb twee zakjes stampvol met gekleurde pillen. Ik kom om in de pillen zo onderhand. Ik kan één merknaam terugvinden op internet. Ik besluit deze te nemen en hoestdrank. De rest maar niet want ik voel me al beroerd genoeg.
Waar ik overigens heel blij van word, zijn alle reacties op dit blog! Is toch gezellig thuiskomen. Ik neem zo nog een lekker flesje water en zoek een leuke film op op Netflix. Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Na regen komt zonneschijn, toch ;)