Ik zie ik zie wat jij niet ziet.... een slang

Om 23.00 uur was er weer een enorme herrie dus ik beuk op de muur maar dit heeft geen effect. Dan maar de tv op 50! Dat hielp ook niet. Om 00.00 uur was ik zo pissig dat ik mijn bed uit sprong, broek onder mijn nachthemd deed en naar buiten stormde. Op de trap bedacht ik me ineens dat ik beter niet met een vrolijke voorgevel bij de receptie aan kon komen dus kon ik weer terug om een bh aan te doen. O ja en een leesbril te pakken en mijn telefoon. Mijn Vietnamees is

namelijk net zo goed als zijn Engels. Dus via Google translate gevraagd of de tv zachter kon. De receptionist heeft op de deur geklopt, gebeukt en geramd maar geen reactie. Toen is hij naar beneden gegaan en hoorde ik de telefoon in de kamer afgaan. Toen ging eindelijk het geluid zachter.
Maar goed door al dit gedoe was ik kennelijk over mijn slaap heen en heb uiteindelijk maar 4 uur geslapen. Dat was 's ochtends in de spiegel goed te zien.
Om 7 uur worden we door twee docenten opgehaald om ons naar een bushalte te brengen. Daar aangekomen, bleek de bus al te zijn vertrokken dus werd er een auto geregeld. Wij moesten op een bankje wachten en kregen alvast een banh mi broodje. Na drie

kwartier was er nog steeds geen auto. Ik vond het niet eens zo erg, ik genoot van het broodje, het eindeloze getoeter en al het andere wat zich plaatsvindt.
Toen zijn de plannen gewijzigd. De dames kwamen ons weer halen en mister Lang zou ons met de auto naar Ta Cu mountain brengen.
Dus daar gingen we eindelijk! Aangekomen gingen we met een kabelbaan de berg op. Wat een uitzicht. En natuurlijk was hier helemaal bovenaan een tempel en een enorme witte boeddha van 49 m lang! Het was een mooie tocht, ontzettend veel trappen moeten lopen!! Maar het leukste vond ik toch de aapjes. We hadden echt geluk want op de terugweg heb ik er geen een gezien. Toen we vanaf de tempel terugliepen zag ik ineens een slang. Ik schrok me het lamlazerus en schreeuwde het uit. Het beest was ook zo weg maar toch. Ik heb mijn aandeel nu wel gehad.
Rond twee uur zijn we aan de weg naar beneden begonnen en dat was maar goed ook. Want ook hier was geen bus of Uber (heet hier Grab) te vinden. Dus hebben we via Google translate een bewaker gevraagd of hij wellicht nog een taxi wist die ons wilde ophalen. Haha, wat een gedoe! Wel genoten van de terugrit met alle velden met dragonfruit.
's Avonds weer les gegeven. Hoe leuk het gisteren was wat een uitdaging was het vandaag met een groep. Meisjes van 13 die zo zacht praten als een muis terwijl de airco en een ventilator aan

staan. Zo ongemakkelijk voor de meiden maar ook voor mij want dan duurt een uur lang. Ik krijg bar weinig info. Ja een praatles maar met leerlingen die niet durven te praten is het een uitdaging! En ik moest echt dichtbij zitten om er iets van te horen, wil dan nog niet zeggen dat ik het versta. Ze hebben het bijvoorbeeld over soes, dat is soms soup of shoes, sop voor shop, fipteen, fifteen, wis ipv with etc. etc. Ik moet echt alle zeilen bij zetten. En dan Estelle uit Frankrijk die elke h niet uitspreekt Haha, daarom ben ik 's avonds ook bekaf en heb daarom gisteren niets geschreven maar ben om 21.30 naar bed gegaan, gesloopt.