Logeren bij Ingo

Ik had vannacht het idee dat ik bij Ingo aan het logeren was. Bedjes van elkaar en wat heen en weer kletsen. Deed me denken aan vroeger toen Ingrid kwam logeren. Wat is dit een leuk hotel. Net groot genoeg om niet het gevoel te hebben dat je iedereen gedag moet zeggen en met veel aandacht van de mensen die er werken. Wat een uitgebreid ontbijt! Om het 'light' te houden eet ik een klein beetje cornflakes, soep (bouillon) en wat watermeloen. We gaan vandaag toeren en Ingo zoekt een route uit. Ik heb de kaarten meegenomen en schrijf ze. Als we op de scooter willen stappen, doet ie het niet meer. Maar ook nu, geen probleem en binnen 10 minuten

staat er een nieuwe.
We rijden eerst richting het postkantoor, een oud kantoor. Op de kaarten moeten ongeveer 6 postzegels. Ik lik wat af. Dan gaan we op zoek naar koffie. Wat heerlijk, een leuk koffietentje met lekkere stoelen en super koffie. Uitzicht op straat waar je van alles voorbij ziet komen. Nederlanders haal je er zo uit! Je hoort een hoop getoeter van scooters, riksja's komen voorbij en je ziet veel locals en toeristen op de fiets. We zien een kaartje met daarop wat leuke eettentjes. We besluiten om bij Ba Le Well te eten want daar hebben ze ban xeo. Een soort knapperige pannenkoek. Als we het gevonden hebben, kruip door, sluip door weggetje, gaan we zitten. We hoeven alleen drinken te bestellen want het is een 'set menu'. Dat maakt het een stuk makkelijker. Voor we het weten hebben we een bord vol saté, een bak met groenten (sla, koriander, komkommer, Thaise bascilicum), drie soorten saus (sambal), rijstvellen en de ban xeo. Er wordt voorgedaan hoe je dit moet eten. Eerst twee rijstvellen, dan de ban xeo (dubbelgevouwen pannenkoek) openmaken en vullen met groenten etc. daarna doe je het vlees van de saté erbij en rol je het op als een wrap. Dippen in een heet sausje en klaar ben je. En ik moet zeggen het is heerlijk. Als ik zelf de tweede moet doen, bak ik er niets van. Het lijkt in de verste verte niet op een rol maar boeien. Servetten in de aanslag en eten maar.
's Middags maken we een mooie tocht, langs een dorpje waar allemaal kruiden verbouwd worden, langs water etc. We ruiken afwisselend kippen(stront), koeien en de fikkies die ze stoken. Mooie asfaltpaden wisselen hobbelige wegen waarbij mijn borsten mijn kin raken, af. Ik roep regelmatig stop om te kijken of ik een mooie foto kan maken. Ik ben blij met mijn Iphone!
We rijden Hoi An in voor een kop koffie. Heerlijk! Dan lopen we richting het oude centrum en nu pas snap ik wat Tom bedoelde met toeristisch. Mijn hemel het lijkt hier Giethoorn wel. Het barst hier van de Japanner en Koreanen (tenminste dat vermoeden we) die

allemaal achter een paraplu aanlopen. Maar zo aan het eind van de dag heb ik daar geen trek in dus met gierende banden naar het hotel. Morgenochtend nog een keer proberen...
Bij het hotel gaan we nog even het zwembad in. Alles is mooi verlicht en het is een heerlijke afkoeling na zo'n warme rit. 's Avonds gaan we eten bij een Italiaan en lopen daarna richting het water. Ik moet zeggen, los van de hoeveelheid mensen, is het sprookjesachtig. Overal verlichte lantaarntjes in alle kleuren, de gele huizen en daarachter de donkere lucht maken het af. Langs het water worden papieren lichtjes in alle kleuren verkocht die je in het water kunt laten drijven en je geluk brengen. Om de 5 meter wordt gevraagd of we willen varen. Vanavond nog niet. Het is jammer dat je op een foto niet kunt vastleggen hoe betoverend het eruit ziet.