Ik word op het bed gesmeten

Om 06.30 uur sleep ik mijn veel te zware tas vier verdiepingen naar beneden. Daar aangekomen ligt de nachtbewaker op een stretchertje maar hoort niets. Dus sluip ik voor mijn gevoel naar buiten. De zon komt net een beetje op, er wordt bij de buren al druk overlegd door een aantal mannen. En er worden sateetjes gebakken. Het ruikt heerlijk. Dan komt de bus en ik stap in. Deze bus zou bij ons de APK al jaren terug niet gehaald hebben. Bij elke hobbel, gaan de gordijnen weer een stukje dicht. Er zijn geen gordels, geen airco en het is een stopbus. Mensen stappen in met koffers of dozen met eten. Ik val steeds in slaap maar twee keer schrik ik wakker omdat hij zo hard op de rem stapt. Ik schrik er van. Onderweg stoppen we en kun je wat te eten kopen. Ik koop een banh mi broodje. Als ik twee happen neem, weet ik genoeg. Zakje weer dicht, brrr.
Ik zou bij het Rex Hotel afgezet worden maar ineens sta ik op straat en er wordt gewezen naar een taxi. Ik sta toch een beetje dom te kijken want zo zit ik in de bus en zo sta ik buiten. Ik laat de chauffeur

zien waar ik heen moet en nog geen 20 minuten later loop ik de lobby van een veel te chique hotel binnen. Het voelt zelfs een beetje ongemakkelijk. Omdat het net na 11 uur is, is onze kamer nog niet klaar. Ik wacht en neem even wat te eten. Het valt mij meteen op dat hier gerookt wordt, binnen dus. Ik zie chique Vietnamezen eten en met Gucci en Chanel tasjes voorbij komen. Mijn hemel.
Ik mag naar mijn kamer en het eerste wat ik doe is voelen of het bed zacht is. Ik ga erop staan en spring als een klein kind op het bed. Heerlijk! En ook het kussen verdwijn je in. Ik weet niet hoe snel ik uit de kleren moet en kruip lekker mijn bedje in. Voor 15.00 uur heb ik de wekker gezet. Als ik wakker word, heb ik trek dus ga ik op zoek naar een plek waar ik wat kan eten.
Ik schrik me echt kapot van het verkeer. Niemand schijnt zich iets aan te trekken van zebrapaden en groene verlichting. Wat een zooitje en ik spring echt de straat over. Niet normaal dit! Ik vind al snel een eettentje en bestel een papaya salade met beef. Heerlijk.
Ik loop wat rond maar dan merk ik meteen waarom ik Bangkok ook snel zat was. Het is ontzettend druk en bloedheet. In dit soort landen vind ik fietsen of scooteren heerlijk of op een bedje op het strand. Maar met die snikhitte door een stad lopen is aan mij niet besteed. Ik koop een flesje wijn en wat lekker en ga terug naar de kamer. Een super ruime kamer, zonder beestjes, met een heerlijk bed. Oh, ik ben

zo blij. Ik ga douchen en trek wat leuks aan want ik ga zo naar vliegveld Ingo ophalen.
Als ik beneden kom, zie ik geen taxi dus bestel een Grab (soort Uber). Het pist van de lucht en het duurt even voor ik door heb waar hij nu precies staat. Ik ben ruim op tijd. Na een tijdje appt Ingo dat hij bij de visa’s staat waarop ik besluit een kop koffie te gaan halen. Na vijf minuten appt hij dat hij buiten staat. Nou ja, zo snel! Ik zie hem meteen! Heerlijk om elkaar weer te zien, te spreken en te voelen.
De taxi zet ons af bij het Rex Hotel, we gooien de spullen op de kamer en we gaan nog wat drinken op het dakterras. Er speelt een live band. Het was wel grappig maar wat stond het geluid hard. Het was happy hour wat hier inhield, twee betalen en derde krijgen. Na voldoende mojito’s haken we af.
We gaan naar de kamer. Ik word op het bed gesmeten……… haha, tot hier en niet verder.