Day 14: Sitting on the dock of the bay

We stonden vanmorgen weer vroeg op, probeerden we wifi nog even die weer net zo waardeloos bleek te zijn als het ontbijt was bij de prijs van het motel inbegrepen zat. Maar snel alles in de auto pakken en weg bij dit waardeloze motel richting een Starbucks waar Kim haar wifi kreeg en ik mijn goede koffie. Kim wilde niet weer voor verassingen met wifi komen te staan dus ging met Ruth op zoek naar hotels voor de rest van de vakantie. Het is echt een hele grote luxe om Kim aan het roer te hebben staan van ons spreekwoordelijke roadtrip schip want ze is ontzettend goed in dingen regelen en wil het iedereen zoveel mogelijk naar de zin maken, heel lief en zorgzaam.

Nadat de hotels geboekt zijn en de koffie gedronken is stappen we in de auto naar de laatste van de grote drie steden die we op de lijst hadden staan: San Fransisco, de stad in de mist die zich weinig van de regels aantrekt, zo verteld Ruth ons wat haar gidsje te melden heeft over deze stad. Het is wel weer een paar uur rijden richting San Francisco maar we beginnen steeds meer te wennen aan een paar uurtjes in de auto zitten en volgens mij gebeurd het maar weinig dat mensen zich echt vervelen in de auto. Er wordt veel gelezen, geschreven, gepuzzeld en series gekeken dus niemand heeft echt veel last van de tijd die we doorbrengen in de auto, die ondertussen vast al wel boven de 24 uur uitkomt.

We komen aan bij ons hotel Bay Breeze in Oakland, een stadje vlak voor San Francisco, wat vanaf ons motel een klein half uurtje rijden is. Het motel ligt echt direct bij de afslag van de snelweg en geeft best een ruw uiterlijk weer wat betreft de omliggende buurt. Veel zwervers onder de brug van de afslag, oude kapotte auto’s langs de kant van de wegen en tralies voor de ramen van het hotel met waarschuwingen dat er non-stop gefilmd wordt op het terein voor de veiligheid. We hebben weer het idee dat we terug in Los Angeles zijn in Inglewood en dus weer terug in de Hood zijn beland.

Na even weer uit te rusten op de kamer stappen we in de auto richting San Francisco om daar de stad wat te verkennen en een hapje te eten. Helaas komen we bijna gelijk alweer in de spits terecht en staan we in de file voor de tolweg richting de brug die je de stad in brengt. De file duurt best lang maar nadat we zes dollar tol betalen kunnen we wat vlotter doorrijden over de brug de stad in. Helaas is dit niet de beroemde Golden Gate Bridge, die we aan de andere kant van de stad nog net in het klein in de mist kunnen zien. Ook heel opvallend hoeveel mist er boven de zee en boven de stad hangt die bijna de hele

brug onzichtbaar maakt.

We komen aan in de stad en het valt gelijk al op hoeveel steile heuvels hier in de stad zijn waar gewoon huizen tegenaan worden gebouwd, heel apart. We parkeren de auto op een parkeerplaats waar we gelukkig maar 15 dollar hoeven te betalen omdat het al ’s avonds is en we lopen echt aan het water door de stad. We lopen langs het havengedeelte die opgebouwd is uit allemaal pieren met nummers. We hadden de auto geparkeerd bij Pier 9 en Kim vertelde dat bij Pier 39 veel leuke dingen te doen moesten zijn.

We liepen langs alle gebouwen langs de zee en het uitzicht is echt heel er mooi. Vanwege deze reden zijn de meeste gebouwen waarschijnlijk restaurants of cafétjes. Hoewel er best veel mist hoog over het water hangt konden we in de verte wel duidelijk het eiland zien waarop Alcatraz gebouwd is. Heel apart om het zo in het echt te zien en het ziet er best indrukwekkend uit.

We lopen verder en komen na een tijdje uit op Pier 39. Wat sowieso opviel is hoe ontzettend veel mensen aan het hardlopen zijn langs de pier, zal wel aan de mooie plek liggen en dat dit een van de weinige vlakke stukken in de stad is. We liepen Pier 39 op waar we werden ontvangen door een gigantisch standbeeld van een krab, wat een combinatie was van planten en steen, heel gaaf. Op die pier zelf stonden allemaal souvenirwinkeltjes waar we even rondkijken en ik al snel een vest koop vanwege de kou die we niet gewend zijn na Death Valley, want het was hier 17 graden Celsius. We keken in wat winkeltjes, haalden wat souvenirtjes zoals patches of magneetjes en liepen naar het einde van de pier waar we wat gingen eten in een eettentje/arcade hal. We zaten direct tegen een glazen wand met de arcade hal achter ons dus hadden mooi uitzicht op allemaal mensen die spelletjes deden. Ik wist me sterk te houden en geen burger maar een lasagne te bestellen, tot verbazing van iedereen, die ook nog eens super lekker was.

Na het eten lopen we de arcade hal nog even af, doen een paar spelletjes en ik word al aardig fan van Skiball. Ruth bleef nog steeds bij het basketballen maar verloor helaas, iets wat haar natuurlijk niet lekker zat maar we wisten allemaal wel zeker dat er vast weer snel een rematch zou komen. Na het spelletjes spelen liepen we weer terug naar de auto en reden terug naar Oakland en lagen we om 11 uur in bed, zodat we morgen weer wat vroeger richting San Francisco kunnen rijden om de stad verder te verkennen.