Day 7: Chasing daylight, wildlife spotting and just one step down

Er lijkt geen eind aan de vroege ochtenden, maar vanmorgen was wel echt heel erg vroeg en de eerste keer dat we wakker werden van een wekker. Ruth had de wekker om 4.45 gezet omdat we graag richting de Grand Canyon wilden rijden om de zonsopgang te zien en voor Ruth natuurlijk om foto’s te maken. Kim en Gerwin bleven nog in bed liggen en Ruth, Leroy en ik gingen richting de Canyon waar de zon om 5.36 op zou komen.

Aangekomen bij de Canyon konden we niet op het uitkijkpunt parkeren dus moesten we zo’n 20 minuten hiken om bij het uitkijkpunt te komen waar de zon goed te zien was. De hele Canyon was nog donker en gehuld in mist en laaghangende wolken, een heel apart gezicht. Aangekomen bij het uitkijkpunt om precies 6.36, gelukkig, vonden we een goede plek om Ruth haar statief neer te zetten, want er waren toch nog wel een paar anderen die ook hier van de zonsopgang wilden genieten. We maakten een paar foto’s, ik zette mijn telefoon op een paar plekken neer en liet hem gewoon filmen terwijl de zon langzaam op kwam. Een heel tof beeld om de zon langzaam op te zien komen over de heuvels en het licht in de Canyon te zien schijnen. Het was alleen jammer dat het aardig bewolkt was dus we konden ongeveer 20 minuten genieten van de zonsopgang tot de zon achter de wolken was vertrokken en er geen fel licht meer in de Canyon scheen. We hadden wel hele mooie foto’s en video’s gemaakt, hadden nog wat gepraat met mensen die ook foto’s maakten van de zonsopgang en namen de bus terug die van het

uitkijkpunt reed en ons afzette bij de auto.

Toen we terug reden naar de Red Feather Lodge kwamen we onderweg in de Canyon ineens een hele grote groep Elks tegen, de herten die rondlopen in de Canyon. Snel uit de auto, foto’s maken van de herten en weer door gaan naar het hotel.
Bij het hotel ruimden we de spullen op en wilden graag wat ontbijten bij de Wendy’s die naast ons hotel zat. Hiervoor moesten we nog een uurtje wachten voordat deze openging die ik opvulde met inkopen doen bij het souvenirwinkeltje naast het hotel. Toen de Wendy’s open was bleek dat ze geen ontbijt hadden en alleen burgers hadden. Gerwin nam toch maar een kipburger en wij gingen daarna terug naar het hotel om maar gewoon een broodje te smeren, spullen in de auto te laden en door te rijden naar de Canyon om nu richting het noordoosten te gaan.

De rest van de ochtend en middag vulden we met het naar uitkijkpunten rijden van de Canyon, parkeren, uitstappen, kijken, foto’s maken en dit rijtje te herhalen. Wel heel mooi dat de Canyon er bij elk uitkijkpunt weer heel anders uitziet, maar wel raar dat je toch op een gegeven moment bijna raakt uitgekeken op de diepte en de bergen, maar toch blijft het wel heel bijzonder.
Na nog een tijdje rijden kwamen we aan bij Page, waar de beroemde Horse Shoe Band ligt, wat een knik in de Colorado River is die een hoefijzervorm heeft. Het koste wel een kwartier wandelen door mul zand om bij de Band aan te komen maar het was echt de moeite waard. Waar het water in de River gisteren nog heel bruin was, was het water in de Horse Shoe Band azuurblauw die de zon die heel fel scheen mooi spiegelde. We stonden erg hoog en probeerden zo mooi mogelijke foto’s te maken. Kim en ik hadden vandaag wel wat meer angst voor het idee dat er iemand van de rand af zou vallen, maar gelukkig deden we daardoor ook voorzichtig en letten goed op iedereen zodat alles goed verliep en iedereen het had overleefd.

Na de Horse Shoe Band reden we over Lake Powell en de grote stuwdam door naar Kanab, waar ons volgende hotel was: The Travel Lodge. Voor het eerst zou hier ontbijt inclusief zijn wat alweer scheelde. Aangekomen bij het hotel pakten we de spullen uit, relaxten we nog even, ging Gerwin sporten in de stad en gingen we allemaal eten bij een Mexicaans/Amerikaans restaurantje in de buurt. Wat ook erg gek was, was dat het in Kanab nog een uur later is dan in California zodat we nu op tien uur tijdverschil zitten met Nederland.

Na het eten was iedereen om half 10 alweer redelijk uitgeput en gingen we weer vroeg naar bed met de planning voor morgen: Bryce Canyon en Sedar City!