Day 3: Los Angeles: City of Angels, and much much more

Iedereen had de afgelopen nacht nog flink last gehad van de jetlag en iedereen werd wel een aantal keer per nacht wakker. Rond half 7 vond ik het mooi geweest en ging naar Kim en Gerwin op de kamer die ook al klaarwakker waren. We keken wat tv en bespraken hoe we de dag gingen invullen. We wilden vandaag graag Los Angeles zien en hadden het idee om op een hop-on-hop-off bus te springen om zoveel mogelijk van de stad te zien.
We reden al vroeg met de auto naar het centrum van Los Angeles, wat ongeveer een half uurtje duurde. De ghetto ruilden we langzaam in voor steeds hogere gebouwen met straten gevuld met typische Amerikaanse auto’s. We parkeerden de auto bij Hollywood Avenue, wat maar 20 dollar koste!! En liepen Hollywood Avenue af. Deze straat is gevuld met tegels met sterren waar namen op staan van alle beroemdheden in de film-, muziek- en radiowereld. Eerst herkenden we helemaal niemand maar hoe verder we liepen hoe meer namen als Walt Disney, Bruce Lee, Anthony Hopkins en Scarlett Johansson we tegenkwamen. In het Epicentrum van alle belangrijke namen stond het Chinese Theatre, waar alle beroemheden hun handen, voeten en andere delen mogen vereeuwigen in het cement. Waar Gerwin het cement afspeurde naar een afdruk van Arnold Schwarzenegger liep Kim heftig te zoeken naar Tom Hanks. Ruth was niet echt op zoek naar een specifiek iemand maar zette alles wat een afdruk in het cement had gezet op de foto. Iedereen was uiteindelijk geslaagd in hun zoektocht.

Na nog een tijdje zoeken naar een geschikt eettentje, die niet te vinden was aan de Hollywood Boulevard, besloten we maar wat te eten bij de Subway. Na een broodje en de lekkerste koffie die ik naar ik me kan herinneren ooit gedronken te hebben gingen we verder op zoek om een ticket te kopen voor de hop-on-hop-off bus, die maar 19 dollar koste volgens onze brochure. Eenmaal aangekomen bij de kiosk wist de medewerker ons te vertellen dat de 19-dollar maatschappij niet in de buurt was, en bovendien grote oplichters waren. Hij kon ons alle routes van de stad verkopen voor maar 49 dollar per persoon! Maar omdat we zo ontzettend toffe mensen waren kon hij ons 5 dollar p.p. korting geven. We besloten een kiosk verderop te proberen om te kijken of we hier meer korting eruit konden slaan maar helaas, ook hier waren we blijkbaar precies tof genoeg voor 5 dollar korting. Iedereen op de tandjes bijten en 44 dollar betalen dus.

De rit zelf was het geld wel meer dan waard en bestond uit twee hoofdroutes: de Red Route, die meer landinwaarts ging richting de bergen, waar het beroemde Hollywoodsign staat en de Yellow Route, die uiteindelijk langs de Pacific Ocean reed, nadat je door Beverly Hills en Santa Monica Boulivard (wat ook wordt gezongen in het nummer “All i wanna do is have some fun”) bent gereden. We namen eerst de Red Route om later op de Yellow Route over te stappen richting de kust. Onderweg werden we door onze koptelefoontjes geïnformeerd over honderden feitjes over waar de sterren ooit hebben gegeten, waar ze geboren zijn, bekend zijn geworden, waar ze een overdosis hebben gehad en waar ze hun hond uitlaten. Bovenop de dubbeldekker met open dak was het allemaal prima te zien, en de zon bleef met haar 30+ graden flink op ons schijnen.

We namen de Yellow Route die ons door Beverly Hills bracht, een super mooie wijk gevuld met palmbomen, met in elke straat een ander soort palmboom (aldus koptelefoontje-info). Hierna reden we door Santa Monica, een oude Spaanse kolonie aan de kust. We stapten uit en daar was het: The Pacific Ocean. Helderblauw, warm en lange, lichte, schone stranden. We liepen naar de pier die gevuld was met eettentjes, straatartiesten, een kermis, veel toeristen en zowaar, een echte Amerikaanse Arcadehal gevuld met allerlei soorten spelletjes. Na een rondje op de pier ruilden we onze dollars in voor kwartjes en gaven toe aan alle spelletjes die de hal te bieden had. Gerwin was meer van het schieten, Leroy van de vechtspelletjes, Ruth speelde basketbal en ik wilde heel graag Skeebal proberen, wat ik echt een typisch Amerikaans spelletje vind. Na ons een tijdje te hebben vermaakt en de punten te hebben ingeleverd (voor de geweldige prijs van 6 lolly’s) gingen we nog even een hapje eten om daarna de Yellow Route weer terug te nemen, over te stappen op de Red Route en weer aan te komen bij het begin punt: Hollywood Avenue.

We wilden eigenlijk nog even naar een observatorium om het Hollywood bord nog wat beter te zien, maar door een foutje met de TomTom besloten we toch maar eerst boodschappen te doen en naar huis te gaan. Eenmaal thuis was iedereen redelijk uitgeteld door de drukke dag en de zon zodat niemand eigenlijk nog ergens naartoe wilde voor avondeten. Na een rustig avondje voor de tv met een biertje en wat snacks doken we weer vroeg ons bed in, voordat de reis morgen door zou gaan richting stop 2: Josua National Park en Laughlin.