Day 20: Everybody's gone surfing, surfing USA!

Vanmorgen sliep iedereen redelijk uit, in bedden die heel lekker waren om in te slapen vond ik zelf. Doordat we hadden uitgeslapen hadden we het ontbijt van het hotel helaas gemist, welke om negen uur al sloot. We waren dus genoodzaakt om maar naar de overkant van het motel te lopen waar een Jack in the Box zat, een soort Macdonalds. Daarnaast was nog een ander ontbijt/lunchtentje waar Ruth en Kim graag wilden eten. Gerwin, Leroy en ik gingen naar de Jack toe en ik bestelde het ontbijtmenu voor maar drie dollar. Hiervoor kreeg ik een bord met acht pannenkoekjes, vijf stukken bacon, een gebakken ei, een worstje in de vorm van een hamburger en een stuk rösti, super lekker en heel erg goedkoop. Leroy wilde niks proeven omdat hij volgens hemzelf zo vroeg geen vet eten kon zien, terwijl hij aan zijn colaatje zat te lurken en hierna kipnuggets ging halen.

Toen we uit waren gegeten liepen we naar het restaurantje naast ons waar Kim en Ruth zaten. Toen ik naar binnen liep zag ik Kim en Ruth zitten met beide de dikste pannenkoek die ik ooit had gezien. Het bleek dat ze beide twee van deze pannenkoeken hadden besteld, er eentje op hadden gegeten en de tweede maar meenamen naar huis voor later. Ze kregen bakjes mee voor de pannenkoeken en we liepen terug naar het hotel om ons om te kleden voor de middag.

In het hotel trokken we de zwemkleding aan, zochten het adres op van de surfbordverhuur en stapten in de auto. De surfzaak zelf was een grote chaos met allerlei spullen die ze verkochten zoals beelden voor in de tuin, nummerplaten, schilderijtjes, boeken en ga zo nog maar even door. Gelukkig was het huren van een bord en een wetsuit niet heel duur en koste maar 25 dollar voor de hele dag. We kregen de borden mee en de verhuurder zei dat we ze wel in de auto konden leggen en dan naar het strand konden rijden, mooi niet dus, aangezien de borden voor geen meter in de auto pasten. Gelukkig was het strand maar een kleine tien minuten lopen dus namen Ruth, Leroy en ik de drie gehuurde borden mee en namen Kim en Gerwin de wetsuits mee in de auto en parkeerden zij bij het strand.

Het was trouwens niet echt fantastisch weer om de zee in te gaan,

aangezien het best bewolkt was en een graad of 20 in plaats van de 35 die we in Los Angeles hadden gehad aan de zee, maar goed, hopelijk zouden de wetsuits ons wel een beetje beschermen tegen de kou. Ik trok mijn wetsuit aan en kon daarna de rest helpen met het aantrekken van het wetsuit. Leroy had al even de hoop opgegeven en hield vol dat hij een te kleine maat gekregen had maar na even goed helpen met trekken en strak houden had iedereen zijn wetsuit aan. Gerwin bleef op het strand omdat hij niet met zijn tattoo het water in wilde en ook niet zo’n zin had aan surfen.

Ruth stapte gelijk naar voren als onze surfinstructeur en liet me gelijk op mijn buik op mijn bord in het zand liggen om oefeningen te doen. Peddelen, goed liggen, in een goede houding staan, Ruth leerde het je allemaal. Het peddelen ging niet echt heel denderend vanwege mijn schouder, maar dan zou ik maar iets kleinere peddeltjes moeten doen. Na de oefeningen liepen we langzaam het water in, wat wel heel erg koud aanvoelde bij de voeten. Gelukkig waren de wetsuits heel erg goed en hielden het meeste water wel tegen en hield het ons goed warm.
We peddelden wat verder het water in en bleven wachten op de golven. Ruth en Kim gaven goed aanwijzingen wanneer er hard

gepeddeld moest worden en wanneer je moest proberen te staan op je bord. Het was in het algemeen nog best wel pittig, vooral het inschatten welke golf je voor moest beginnen te peddelen, hoe hard en wanneer je precies moest proberen te staan. Het resulteerde het meest in dat ik probeerde te peddelen, wat niet echt lukte, en vervolgens onder water werd geslagen door de golven. Hoewel het voor geen meter wilde lukken vond ik het wel heel erg leuk om te doen en het water voelde niet eens zo koud meer. Ik begon alleen wel na een tijdje best last te krijgen van mijn schouder, dus toen we even pauzeerde op het strand vroeg ik me af of het wel verstandig was om door te gaan en besloot maar op te houden. Ook Leroy had zijn wetsuit al uitgedaan en bleef op het strand bij de spullen liggen. Ruth en Kim wilden nog wel weer even het water in met de borden en Gerwin wilde wel even de pier over lopen om naar de winkels te kijken.

Ik ging met Gerwin mee de winkels langs, liepen de pier even op en af en kochten hier en daar wat souvenirs voor thuis. Ik natuurlijk weer een patch van de staat, waar ik er nog twee van mis en maar de vraag is of ik ze nog tegenkom aangezien we alleen nog maar in Californië blijven en ik deze patch net heb gekocht. Gerwin had nog een surfbord magneetje gekocht waar Kim haar naam op stond wat Kim heel erg leuk vond. Wij kwamen een uurtje later weer terug het strand op en niet veel later kwamen Kim en Ruth weer uit de zee aangelopen. Ruth was niet heel erg tevreden over de golven en over hoe het surfen was gegaan en ook Kim vond het wel een keer mooi geweest. We droogden nog even op en legden de wetsuits in de auto en liepen met de borden weer terug naar de verhuur om ze in te leveren.

Toen we terug bij het huisje waren wilde iedereen graag naar de bioscoop om de film War Dogs te zien. Ikzelf had niet zo’n zin in de film omdat we deze vakantie al twee keer geweest waren maar wilde de rest wel wegbrengen. Na tien minuutjes rijden vanaf het hotel kwamen we aan bij de bios maar bleek de film pas morgen uit te komen in de bioscoop. Gerwin wilde alsnog heel graag naar de bioscoop en Kim bleef met Gerwin achter om daar wat te eten en daarna de film Bourne te kijken. Ruth, Leroy en ik moesten ons in de stad zelf even vermaken en eten en zouden daarna Kim en Gerwin weer ophalen van de bioscoop.

Wij reden weer terug en gingen richting het strand op zoek naar een leuke eettent. We kwamen uit bij Cool Cat, een echt jaren 70 uitziend tentje met hoge rode leren banken. Toen we naar onze tafel werden gebracht werden we in een kamer achter de hoofdzaal gezet, wat niks meer weg had van de jaren 70, heel jammer. Ook hier waren ze natuurlijk gespecialiseerd in hamburgers maar Leroy en ik namen allebei toch maar de Fish and Chips waar Ruth een vegetarische burger bestelde. Lekker eten maar wel veel te vet en een soort oliebolachtige smaak, maar goed.

Na het eten liepen we langs de winkeltjes en kwamen we een

arcadehal tegen, hoe kan het ook anders. Hier vermaakten we ons een beste tijd en keken we of we nog konden bowlen, aangezien de arcadehal onderdeel was van de bowlinghal. Er bleek een besloten feestje te zijn op de bowlingbaan en we konden met een uurtje terugkomen werd ons verteld. We bleven nog eventjes een paar spelletjes doen en reden daarna terug naar het hotel waar we nog een half uurtje hadden voor we Gerwin en Kim moesten ophalen.

Aangekomen bij de bioscoop stonden Gerwin en Kim al te wachten op ons. We stelden hun het plan voor om te gaan bowlen of anders tegenover de bowlingbaan te poolen. Eerst snel terug naar het hotel om iedereens paspoort op de halen en daarna terug naar de bowlingbaan. Deze bleek al gesloten te zijn dus liepen we naar de overkant waar een heel groot poolcentrum stond.

De huur van een tafel was maar twaalf dollar per uur en langs de wanden stonden allemaal arcadespelletjes dus iedereen kon zich goed vermaken. We speelden een paar potjes pool, speelden wat op de arcadehalspellen en vermaakten ons goed. Vooral beerpong was erg leuk, waar tien bekertjes in een piramidevorm staan en je een pingpong bal moet stuiteren op een plateautje om ze vervolgens in de bekers te stuiteren. Je kreeg 60 seconden om alle tien de bekers een keer geraakt te hebben in zo min mogelijk balletjes, super leuk en ik haalde de beste high score van de maand wat het nog leuker maakte. Ook kim bleek super goed te zijn en haalde ook de top vijf van de maand.

Na een paar potjes pool waren we wel weer klaar om te gaan en rekenden af en reden weer terug naar het hotel. We pakten de spullen alvast weer bij elkaar want morgen is de laatste keer dat we een road tripje maken richting Los Angeles voor de laatste twee dagen van de vakantie. Wel jammer maar ik begin ook wel weer zin te krijgen om naar huis te gaan, maar goed, eerst nog twee dagen Los Angeles!