Day 6: On top of the world!

Vanochtend werd iedereen al heel vroeg wakker en hoorden we dat het weer er niet veel beter op was geworden. Het regende nog steeds superhard maar we wilden vandaag wel graag naar de Grand Canyon toe. We zagen dat het weer bij de Canyon beter zou moeten zijn tussen acht en tien uur dus pakten we de spullen in en namen een ritje van drie uur naar Grand Canyon Village.
Aangekomen bij de village was er nog weinig Canyon te spotten, maar we waren al wel bij het incheckpunt voor de Canyon, dus het kon niet ver uit de buurt zijn. Weer mochten we met vijf mensen op onze pas, die zich ondertussen al dubbel en dwars heeft terugbetaald. We parkeerden de auto bij de Visitor Centre en wandelden richting de Grand Canyon en volgden de bordjes. Na een klein eindje lopen zagen we hekken staan, wat Canyon betekende. En hoe dichterbij we bij de hekken kwamen, hoe meer het eindelijk in beeld kwam: The Grand Canyon. Het is niet te beschrijven wat je ziet, en alle foto’s die je op het internet kent zijn niets vergeleken bij het uitzicht wat je ineens hebt. Eindeloze bergen en afgronden zo ver als je kunt kijken.
Na genoeg foto’s te hebben gemaakt liepen we verder richting het ‘dorpje’ in de Canyon en pakten de bus die ons naar acht verschillende uitkijkpunten kon brengen. Elk uitkijkpunt bood weer een ander perspectief van de Canyon. Bij sommige punten had je steile rotsen met uiteinden zonder hekken waar je mooie foto’s kon nemen en bij andere punten (Hopi Point) kon je de Colorado River goed door de Canyon zien stromen. De Colorado River viel een beetje tegen aangezien het water best laag stond en daardoor het water helemaal bruin was, waar we hoopten wat helderblauw water te zien stromen.
Na bijna alle punten te hebben gehad namen we de bus weer terug naar het dorpje en pakten we de auto richting ons volgende hotel: Red Feather Lodge. Bij het hotel moesten we nog 10 dollar extra betalen voor een extra bed waarin ik moest slapen zodat we met vijf mensen op een kamer konden voor een nacht. Het bed zelf was niet echt geweldig en 15cm te kort, maar goed, het was maar voor een nachtje slapen.
S’ avonds gingen we in het dorpje op zoek naar een Steak House. De eerste die we vonden was prima, als je graag wilde eten vanaf 35 dollar per hoofdgerecht (excl. Belasting natuurlijk) dus we besloten maar even iets verder in de straat te kijken. We kwamen uit bij Big E’s Steakhouse, wat er aan de buitenkant echt uitzag als een Texas Steak House. Eenmaal binnen zag het er meer uit als een dienstgebouw waar tafeltjes in waren gezet, maar het eten was wel supergoed. Leroy kon nog niet met zijn ogen knipperen of de ober was alweer langsgekomen om zijn drankje mee te nemen om hem

weer bij te vullen. Na het eten gingen we weer terug naar het hotel, speelden we nog wat spelletjes of keken we wat netflix en gingen vroeg slapen want Ruth en ik wilden de volgende dag graag vroeg naar de Grand Canyon toe om de zonsopgang te zien, en Ruth natuurlijk om het te fotograferen.