Op grote hoogte

Hoe hard we het ook proberen, het lukt ons niet om te voorkomen dat de laatste dag in Nieuw-Zeeland aanbreekt. Het onvermijdelijke moment is daar. We slapen uit en pakken onze koffers in. Het weer is grijs en triest en sluit aan bij hoe we ons voelen. Tijd om afscheid te nemen.

We vliegen pas om 20.15 uur vandaag richting Dubai. Daarom hebben we nog enkele uren tijd om aan sightseeing te doen. Op naar de 328 meter hoge Skytower voor een laatste blik op de stad. Hebben we nog behoefte aan wat adrenaline? We kunnen er nu nog voor kiezen om een Skyjump te doen... Gewoon van de toren springen van een hoogte van 192 meter met een snelheid van 85 kilometer per uur. Ja, waarom ook niet? Nee! Ons niet gezien. We hebben er geen probleem mee om op 5 kilometer hoogte uit een vliegtuig te springen en met een indrukwekkende snelheid van 200 kilometer per uur naar beneden te vallen. Maar bungeejumping? Nee, er zijn grenzen.

Met de lift zoeven we de hoogte in. Door het grijze, regenachtige weer kunnen we wat minder ver kijken dan op een heldere dag. Maar desondanks genieten we van het prachtige uitzicht over de stad. Een zee van gebouwen strekt zich onder ons uit. De zee glinstert ons vertrouwd tegemoet en een vulkaan steekt trots zijn zwarte kop boven het water uit.

Enkele delen van de vloer van de toren zijn van glas. Voorzichtig lopen we het glas op en kijken honderden meters onder ons de diepte in. Het voelt alsof ieder moment het glas kan breken en we alsnog de diepte in zullen storten. Maar om ons gerust te stellen, staat er bij dat het glas 3,5 cm dik is en daardoor even sterk als beton. Een zucht van opluchting ontsnapt

uit onze mond. Nee, als je hoogtevrees hebt moet je hier echt niet komen.

Even later warmen we onze handen aan een heerlijk glas Chai Latte op 182 meter hoogte. De kruidige geur van kaneel en kardemon vult onze neus. Genietend drinken we kleine slokjes terwijl onze ogen over de stad onder ons gaan. Het is gestopt met regenen en iets opgeklaard.

De rest van de middag spenderen we al flanerend langs het water. We lopen door een nog vrij nieuwe wijk waar kleurige silo's met teksten om onze aandacht schreeuwen. Moderne, glimmende architectuur omgeeft ons. De hekken die tussen ons en de zee instaan, zijn versierd met slotjes in allerlei kleuren, vormen en maten. Een ode aan de liefde. Een herinnering aan de stelletjes die hier aan elkaar eeuwige liefde hebben beloofd.

Vervolgens lopen we naar de St. Patricks Cathedral. Een begrafenisauto staat op de parkeerplaats voor het lichtgrijze kruisvormige gebouw met hoge ramen en een klokkentoren die naar de hemel wijst. Er is een afscheidsdienst aan de gang. Een rilling glijdt langs ons lichaam. Het blijft altijd naar om het verdriet te zien van nabestaanden die rouwen om het heengaan van een geliefde. We blijven respectvol wachten tot de dienst is afgelopen en gaan daarna het gebouw in om het aan de binnenkant te bewonderen.

Tijd om naar het vliegveld te gaan. We lopen terug naar het hotel waar een taxi ons naar de luchthaven van Auckland brengt. Inchecken, langs de douane en uren wachten tot onze vlucht vertrekt. Onze eerste vlucht is van Auckland naar Dubai. 17 uur lang! In het vliegtuig krijgen we nog diner en daarna wordt het donker. We proberen wat te slapen waardoor de vlucht sneller voorbij gaat dan gedacht.

Het reizen door verschillende tijdzones is een rare gewaarwording. Het besef van tijd raak je helemaal kwijt. Om 22 uur diner, om 4 uur 's ochtends ontbijt. En vervolgens staan we in de vroege ochtend in Dubai op onze vlucht naar Amsterdam te wachten. Nog 6 uur te gaan voor we weer op Nederlandse bodem landen.

Gelukkig schijnt het zonnetje als we rond 13 uur op Schiphol landen. Dat geeft onze thuiskomst toch een wat vrolijker sfeertje dan het druilerige weer dat we in Auckland achter ons hebben gelaten. Wat hebben we een geluk gehad met het weer in Nieuw-Zeeland. Drie dagen regen gehad en verder eigenlijk alleen maar zon.

Ons huis is gelukkig nog helemaal heel en alles zit er nog op en aan. Fijn! Vannacht slapen we weer in ons eigen bed. Maar wat hebben we een geweldige, fantastische en rijke tijd gehad in Nieuw-Zeeland. Vier onvergetelijke weken waaraan we met een grote glimlach op ons gezicht terugdenken.