Dol-fijne(n) trip

De oplettende lezer valt het meteen op dat we geen verslag hebben geschreven voor 4 april. Er was dan ook weinig te melden voor deze dag en we combineren ons reisverslag dan ook. Op 4 april hebben we ons huisje in Pauanui verlaten, de alleraardigste mevrouw van de receptie gedag gezegd (die overigens ook heel begaan was met de sandflea beten van Arjan...) en zijn vertrokken richting Paihia. De reis is op zich voorspoedig verlopen, al zijn we nog wel in Wellsford gestopt om zalf te halen tegen de verschrikkelijke jeuk van die beten. Gelukkig had Wellsford een eigen apotheek. En gelukkig hielp de zalf ook best aardig - voor een tijdje.

Onderweg hebben we nog een afslag genomen van de doorgaande weg, om de Waipu caves te gaan bezoeken waar we gloeiwormen zouden zien. Maar na een tijdje off-road gereden te hebben op een weg die slechter begaanbaar was dan de 309 in Coromandel, kwamen we aan bij de grotten. Suf genoeg waren de wandelschoenen diep in de koffers ingepakt en hadden we ook geen zaklamp bij de hand. Tja, dan wordt gloeiwormen bekijken in een aarts donkere grot wel een beetje lastig... Vooral omdat het

nogal glad is en pikkedonker. Ach, misschien op de terugweg. We komen hier toch weer langs richting Auckland.

De aankomst in Paihia is prachtig. Het hotel ligt vlak aan de baai op loopafstand van het centrum en de haven. Al spiedend op Tripadvisor komen we tot de ontdekking dat er mooie excursies te maken zijn per boot. Het is niet voor niets de Bay of Islands, dus eilanden bekijken is wel iets om te gaan doen. En het mooie is, als er ruimte en tijd voor is en we komen dolfijnen tegen, dan hebben we de kans om met dolfijnen te zwemmen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen en we boeken dan ook de Cream Trip.

De volgende morgen gaat al vroeg de wekker af zodat we rustig kunnen ontbijten en op tijd in de haven kunnen zijn. Lunch mee, voldoende water mee en niet te vergeten: zwemkleding en handdoeken mee.

Alles loopt gesmeerd en we vertrekken met een mooie, snelle boot het water op. De crew bestaat alleen uit vrouwen. De kapitein is een doorgewinterde dame in haar 50-er jaren, die stoer aan het roer staat en op leuke wijze van alles vertelt. Heerlijk spontaan vertelt ze over de boot, over de baai en de stadjes Paihia en Russel, de geschiedenis van de omgeving en over de dieren die we onderweg mogelijk zullen tegenkomen.

Alles gaat zeer professioneel en in ongedwongen sfeer. We kunnen heerlijk genieten van het water en de omgeving. Mooie rotsformaties doemen voor ons op. Door de hoge wendbaarheid van de boot en het feit dat het een hydrojet aangedreven boot is met (dus) beperkte diepgang, kunnen we heel dichtbij komen om te genieten van het natuurschoon.

Plots klinkt weer de stem van de kapitein door de luidsprekers en ze klinkt nogal enthousiast. Een conculega-boot heeft een grote groep dolfijnen gespot en ze zijn vlakbij. We maken vaart en varen er meteen heen. Nog geen 4 minuten later zijn we ter plaatse en varen we tussen de dolfijnen die zich wel lijken te vermaken. Ze blijven vlak voor en onder de boot hangen en zwemmen even hard mee terwijl ze ons met hun guitige koppies aankijken. De kapitein legt uit dat de dolfijnen het leuk vinden

om in de slipstream van de boot de gaan 'hangen' zodat ze zonder veel moeite hard kunnen mee zwemmen met de boot. Slim bekeken!

De groep is zo'n 20 dolfijnen groot, en er zitten ook nog kleintjes bij. Jammer genoeg mogen we daarom niet het water in. Overigens is het best wel bijzonder om de zee in te gaan, met de golven en stroming; je moet dus een geoefende zwemmer zijn. Dat wordt dan ook meerdere keren benadrukt.

Nadat we geruime tijd bij de dolfijnen zijn geweest en ze heel veel keren op de gevoelige plaat hebben vastgelegd, varen we door. Er staat nog meer op het programma voor vandaag.

Er zijn in de baai zo'n 144 eilanden, de meeste zijn onbewoond en vrij klein. Op de grotere eilanden wonen wel wat mensen maar ook die

eilanden zijn erg mooi qua natuurschoon. Wat is dit een mooi gebied!

Net na de middag komen we vlak bij een gebied waar we toch het water in mogen. Er is daar een rif onder water en doordat het water erg helder is, kun je daar heel mooi snorkelen terwijl de vissen uit je hand eten. De flippers en snorkelbrillen worden uitgedeeld en we springen uit de boot. Wat een betoverende schoonheid daar onder water! De gekleurde vissen schieten centimeters onder ons door, maar als je je handen uitsteekt, schieten ze weg. Vanaf afstand houden ze ons goed in de gaten.

Voordat we weer aan boord gaan, heeft de kapitein nog iets voor de watergangers in petto: wie wil, kan gaan boom-netten. Dat is iets unieks dat ze in Nieuw-Zeeland regelmatig doen. Naast het schip hangt een groot net waar zo'n 30 man in kunnen. Je gaat daar in hangen, houd je stevig vast en het schip vaart met hoge snelheid vooruit, zodat je als het ware over het water wordt gelanceerd. Erg spectaculair maar als het

schip blijft gas geven, wordt de druk voor de mensen vooraan zo groot dat ze met grote kracht naar achteren geslingerd worden zodat ze in het net -als een grote hoop lichamen- in elkaar gedrukt worden.

Nadat iedereen zijn eigen ledematen weer teruggevonden heeft en we de koppen geteld hebben om te checken of we niemand op de oceaan hebben achtergelaten, gaan we nog een paar keer. Het gaat erg hard en doet flink pijn aan onze handen aangezien het touw ook in je vingers snijdt door de grote kracht die erop komt te staan. Na een kwartiertje is de groep bekaf en worden we weer aan boord gehaald.

Spectaculair is ook de Hole in the Rock, een rots waar een grote doorgang in zit en waar het water stukslaat op de rotsen die rijzig uit het water naar boven komen. Met deze boot kunnen we zelfs door het gat heen varen.

We maken een tussenstop op een van de eilanden om een korte wandeling te maken of wat te eten in het eenzame standtentje dat daar staat. Ook dit is een magnifieke locatie, wat is het hier mooi! Ook vandaag hebben we fantastisch weer: zon, hier en daar een wolkje en een prima 22 graden. Erg aangenaam. Insmeren geblazen!

Rond kwart over vier komen we terug in de haven van Paihia. We bedanken de crew voor een fantastische dag. Je merkt gewoon dat zij dit niet als een baan beschouwen en dit werk met ontzettend veel plezier doen. En ja, dat begrijpen wij na vandaag ook maar al te goed.

Omdat we helaas niet hebben kunnen zwemmen met de dolfijnen, krijgen we een deel van ons boekingsgeld terug. Maar de dag was zeker niet minder geslaagd!