Hemelwater en grondijs

Al vroeg vertrekken we van Fox Glacier naar het dorpje Franz Jozef, waar we om kwart voor negen in de ochtend een ice-hike gepland hebben. Wandelen en klimmen over de gletsjer. Als we - ruim op tijd - aankomen bij de gids deelt hij ons mee dat alle activiteiten zijn gecanceld voor die dag. Men verwacht enorm veel regen, tussen de 200 en 300 mm. We zouden weggebracht worden met een helikopter en dat zou het probleem niet zijn, maar ophalen wellicht wel. Daarom heeft men besloten alles te annuleren. Balen!!

Maar... we laten ons kopje niet hangen. Er is nog veel meer te doen in deze omgeving. We vragen hier en daar wat na en dan hebben we toch

geluk. We kunnen met een andere maatschappij mee die wat kortere vluchten uitvoert (onze oorspronkelijke tocht zou ca. 4 uur duren, waarvan 3 uur op het ijs). Daar worden we wel weer enthousiast van en we tekenen direct in.

We lopen het gebouw uit en we ruiken de vochtigheid al in de lucht. Er komt daadwerkelijk regen aan. En de buienradar bevestigd dit vermoeden ook.

Een paar minuten later lopen we richting het landingsplatform waar de helikopter net aan komt vliegen. Als een ranke libelle blijft hij kort zoemend in de lucht hangen voordat hij met een zacht plofje landt op het platform dat van grove keien en stenen is opgebouwd. We zijn bij de korte briefing gewaarschuwd dat we niet bij de achterkant van de heli in de buurt mogen komen. Dat is gevaarlijk, de staartrotor is door zijn

snelheid praktisch onzichtbaar maar kan wel in één klap dodelijk uithalen.

Luttele minuten later stijgen we op en draait de piloot de helikopter richting de gletsjer en ijsplateaus. Zowel de Fox Glacier als Franz Jozef Glacier gaan we van dichtbij bekijken. Een adembenemend schouwspel van het ijs dat een strijd levert met de stenen en rotsen in het landschap. Het ijs heeft in het verleden haar kracht laten gelden en hele landschappen uitgeslepen, maar moet door stijgende temperaturen nu langzaam terrein gewonnen geven.

Als we vlak boven de gletser zijn, zet de piloot de landing in. Langzaam zweven we richting de witte ondergrond. Voordat we het weten, zijn we geland op het ijs. De deur zwiept met ferme kracht open en we mogen rondlopen op de witte vlakte. Voorzichtig, want het is uiteraard glad. Tijd om rond te kijken, de mooie natuur te bewonderen en ons te vergapen aan de scherpe bergkammen, het ijs dat door het landschap slingert en de

ijzige vlakte waarop we geland zijn. Het wit van de sneeuw doet pijn aan onze ogen, maar we hebben gelukkig onze zonnebrillen meegenomen.

Na korte tijd nemen we weer plaats in de heli en vliegen we weer terug richting de landingsbasis. Onderweg zorgt de piloot ervoor dat we ons niet vervelen. Hij haalt wat halsbrekende manoeuvres uit alsof hij rechtstreeks uit de oorlog in Vietnam komt en door de vijand afgeschoten hittezoekende raketten moet ontwijken. Ach, hij zal ook zo af en toe z'n verzetje zoeken...

Eenmaal aan de grond genieten we tijdens een goede lunch nog even na van deze fantastische vlucht, die achteraf bezien wellicht spectaculairder was dan de gecancelde trip.

We rijden nog naar de voet van de gletsjer, maar al gauw laat de natuur zich gelden. Grote, dikke druppels vallen naar beneden en spetten driftig

uiteen op onze hoofden. De regen is gekomen. We rijden daarom terug naar het dorpje om ons lekker in de hot pools te laten zakken.

Nadat we heerlijk onze vermoeide lichamen in het warme water hebben laten ronddobberen en ons weer hebben opgeladen, rijden we door naar Greymouth, zo'n 2 uur verderop.