Het einde komt in zicht...

Onze tijd in de Bay of Islands zit er alweer op. Vandaag hebben we weer een kleine tweehonderd kilometer asfalt voor de boeg. Op naar onze laatste bestemming in Nieuw-Zeeland: Auckland, de city of sails.

Onze laatste rit door glooiende groene heuvels zover het oog reikt. Langs ontelbare schapen en koeien die langs de weg in alle rust aan het grazen zijn. En zo nu en dan de zee die in de verte schittert in de zon. De blauwe lucht met zachte witte wolkjes die het geheel omsluit. Het blijft een idyllisch plaatje. We ademen de omgeving in ons op alsof het zuurstof is. Wat gaan we dit missen! We zijn echt van dit land gaan houden in die vier weken die we hier hebben doorgebracht. Ieder detail prenten we in ons hoofd zodat we, als we straks in Nederland zijn en een moment van rust nodig hebben, in onze verbeelding terug kunnen keren naar het land dat alles heeft.

We stoppen onderweg nog bij de meest gefotografeerde watervallen: de Whangarei falls. Water dat 24 meter de diepte in klettert langs zwarte basaltrotsen. Terwijl we beneden aan de waterval staan, worden we omgeven door een mist van kleine druppeltjes water die de lucht in dwarrelen. Hier zouden we met

gemak een dag kunnen doorbrengen. Boekje erbij, een lekkere picknick, een beetje zwemmen.... Heerlijk. Maar nee, vandaag niet. We gaan verder naar Auckland.

In Auckland aangekomen, leveren we de huurauto in. Helaas gaat ook dat weer niet helemaal goed want we worden opeens gecharged voor nog een extra dag huur. Dat klopt niet! Zucht! Enkele telefoontjes later zijn we nog niet veel wijzer geworden. Bellen uit Nieuw-Zeeland kost 2 euro per minuut, dus als we iets te lang bellen dan heeft het niet zoveel zin meer: dan krijgen we wellicht het geld terug, maar zijn we het vervolgens kwijt aan telefoonkosten. Een puntje om in Nederland verder af te handelen. Nu nog even genieten van onze laatste dagen in het prachtige Nieuw-Zeeland.

We lopen naar de haven waar we heerlijke tapas eten. Onze oren worden gestreeld door rustige live gitaarmuziek en een zachte, gevoelige stem die ons onderdompelt in bekende liefdesliedjes. Weer een dag voorbij. Het einde komt nu echt in zicht.