Een paar dagen terug hadden we met 'Opa' afgesproken vandaag langs te komen om tua-tua's te proeven. Dit zijn schelpdieren die onder andere in Nieuw-Zeeland te vinden zijn. De schelpen hebben een kleiner en een groter broertje (of zusje, net hoe je het wilt noemen) welke beide ook eetbaar zijn. Opa is een echte liefhebber van zeedieren (om te eten) en vroeg of we ooit tua-tua's hebben geproefd. Natuurlijk waren we zeer benieuwd en konden dit aanbod niet afslaan. Om ze te bereiden moet je allereerst het vlees/vis uit de schelp weten te pulken. Met een scherp mes kun je de spiertjes doorsnijden, waardoor de schelp open kan. Dan kun je de inhoud uit de schelp halen. Als je deze zo bakt is het schijnbaar net een schoenzool. Daarom worden ze eerst door de gehaktmolen gedraaid. Vervolgens worden ze met een hoop ingrediënten gemixt en worden er zogenaamde 'patties' van gemaakt. Het deeg is vast genoeg om er een vorm van te maken in de pan, en dat wordt dan een 'pattie' een soort hamburger zeg maar. Ze waren erg lekker!

Na het eten had 'opa' nog een goed idee om een waterval in de buurt te bezoeken: de 'Bridal Veils Fall'. Het was een klein uurtje rijden door het mooie Nieuw-Zeelandse landschap. Na iedere bocht of berg wist 'opa' een verhaal te vertellen; over zijn eigen ervaringen of iets van geschiedenis over de plek. De rit naar de waterval was dan dus ook erg interessant en leerzaam. Vanaf de parkeerplaats liep er een route van 10 minuten naar de top van de waterval, ook 'opa' ging met ons mee. Vanuit de top keken we een 55 meter diep gat in waar de waterval in uitmondde. Er liep een route naar beneden, welke 'opa' helaas niet mee kon wandelen. Gelukkig voor hem was het een kleine 10 minuten lopen naar beneden, waardoor hij niet heel lang op ons heeft hoeven wachten.

Meteen was wel duidelijk hoe de waterval aan zijn naam kwam, het had de vorm van een bruidssluier. Het meertje was prachtig met de groene omgeving en de grote waterval, super! Na wat foto's gemaakt te hebben klommen we de 261 traptreden weer op en liepen we terug naar de auto. Op de terugweg zijn we over een 'oude' gravelweg gereden. Vroeger waren haast alle wegen in Nieuw-Zeeland zo. De route bracht ons naar een mooi plekje waar we uitzicht hadden over Hamilton en gebergtes. Eenmaal thuis hebben we samen noedels gegeten en hebben we 'opa' nog even geholpen met zijn computer. Topdag!