De laatste dagen op het Zuidereiland hebben we in Christchurch gespendeerd. Bij het zoeken naar een hostel hebben we zoals altijd rekening gehouden met de recensies en de prijs van het hostel. In Christchurch kun je niet overal gratis parkeren, en helemaal niet vaak bij een hostel. Tóch hadden we een hostel gevonden net buiten het centrum met goede recensies én voldoende (gratis) parkeerplekken.

Na een ritje van een dikke 3 uur kwamen we aan bij ons hostel. Dit hostel bevindt zich in een voormalige gevangenis. Veel van de gevangenis hebben ze origineel gelaten om een stukje sfeer in het hostel te brengen. Zo hebben ze een aantal cellen origineel gelaten en uniformen en dergelijke tentoongesteld. Toch hebben ze er voor gezorgd dat je niet het gevoel hebt dat je zit opgesloten of slecht wordt behandeld! Paolo en ik deelden samen een kamer met de originele celdeur nog aanwezig. Wanneer we de deur op slot deden hoorden we dan ook van buitenaf de deur op slot gaan. De muren bestonden uit ongeveer een halve meter dik beton en er was een klein enkelglazig raam. Dit zorgde er wel voor dat het wat frisjes was op de kamer, maar met een verwarming, extra dekens en een kruik had het hostel er voor gezorgd dat we het niet koud hoefden te hebben!

Tijdens ons 2-daags verblijf in Christchurch hebben we veel tijd op straat en in de parken doorgebracht. Niet alleen om van de stad te genieten, maar voornamelijk om Pokémon te vangen! Het klinkt wat kinderachtig, maar we hebben toch 15-20km per dag gelopen door de stad en in de omgeving om Pokémon te vangen. Dit heeft er uiteraard ook voor gezorgd dat we veel van Christchurch hebben gezien. De schade die de aardbeving(en) hebben aangebracht zijn nog steeds duidelijk zichtbaar door de vele bouwhekken in de stad. Op enorm veel plaatsen zijn ze nog bezig met het afbreken of renoveren van gebouwen en monumenten. Woensdag moesten we vroeg de huurauto terugbrengen en op het vliegtuig stappen naar het Noordereiland, waarmee onze reis bijna ten einde is gekomen..