What a day

Eindelijk was het dan zover, we gingen naar Cathedral Cove vandaag! Deze plek stond bovenaan mijn lijstje van dingen die ik graag wil zien in Nieuw-Zeeland, dus ik had er zin in! (Paolo ook hoor) We hadden de wekker lekker vroeg gezet, want het was een kleine 2 uur rijden. De afstand was niet zó groot, maar de weg ernaartoe liep over bergen heen. Hierdoor was dit en enorm kronkelige weg, wat wel prachtig is om te rijden. Doordat je zo hoog zit is het uitzicht ook heel mooi!
We hadden opgezocht waar we konden parkeren, en er bleek bij het startpunt van de route een parkeerplaats te zijn. Er stond bij dat er niet altijd plek was, maar omdat wij op een maandag gingen dachten we dat het wel mee zou vallen. Niet dus.. Helemaal ramvol, zelfs op plekken waar je niet mag parkeren stonden auto's. Nu moesten we de auto dus helemaal onderaan de berg parkeren en eerst de berg oplopen voordat we aan de route kunnen beginnen.. We reden de parkeerplaats af en na een paar bochten zag Paolo een bordje met 'Parking' dit was gewoon bij iemand thuis. We konden hier voor een vriendelijk prijsje onze auto parkeren, dat scheelt weer een half uur de berg op lopen!

We begonnen aan de route, welke dus bovenop een berg begon. Dit vinden we vervelend, want dat betekent dat de terugweg omhoog is. Achja, niets aan te doen. We liepen het pad af en kwamen bij de eerste stop: Gemstone Bay. De aangegeven tijden kloppen zoals gewoonlijk voor geen meter, óf het moet zo zijn dat we super snel lopen, maar dat idee hebben we niet echt. We liepen de trappen af richting de zee. Onderaan de trap was een baaitje te vinden helemaal vol met rotsen. Meteen is wel duidelijk hoe de baai aan zijn naam komt. Hier kun je schijnbaar prachtig snorkelen, maar dat wisten wij niet. We hadden dan ook geen snorkelspullen bij. Wél konden we zien hoe helder het water hier is, wow!

We liepen de trappen weer op en vervolgden de route. Na een paar minuten kwamen we uit bij de volgende stop: Stingray Bay. Opnieuw liepen we de trappen af en kwamen uit bij een baai. Eerst lagen er wat stenen, vervolgens een zandstrand, prachtig! Hoe de baai precies aan zijn naam komt is niet helemaal duidelijk. Wellicht dat er veel roggen te zien zijn als je gaar snorkelen, maar wij hebben er geen gezien. Wel hebben we even wat gegeten en gedronken. Terwijl we aan het eten waren kwamen er 2 kleine meeuwen bij ons kijken. We hebben ze wat eten gegeven en toen gingen ze niet meer bij ons weg! We hadden het daar wel weer gezien en liepen de trappen weer op naar de route.

De route splitste zich op en we konden kiezen tussen een gravelpad of een pad door de bossen. Avontuurlijk zoals wij zijn kozen we natuurlijk voor het pad door de bossen. Er lagen veel losse stenen, grote keien, boomwortels en plassen met water/modder op de route. Rechts van ons konden we het 'gewone' pad zien, en dat zag er toch een stuk fijner uit om op te lopen. Goed om te onthouden voor de terugweg. Op een gegeven moment kwamen we weer op het normale pad terecht en liepen we het laatste stuk van de route. We liepen de trappen af en kwamen op het strand.

Even dacht ik, is dit het wel? Het ziet er helemaal niet zo uit als op de foto's. Toen liepen we het hoekje om en jawel hoor! Wat een uitzicht, precies zoals op de foto's, wauw. Het witte strand, de blauwe zee, een grote grot/boog. Het klopte allemaal. Dit is sowieso een van de mooiste plekjes die we tot nu toe hebben gezien. We namen even de tijd om van dit natuurschoon te genieten en hebben een boel foto's gemaakt. Toen was het weer tijd om terug te gaan naar de auto voor onze volgende bestemming van de dag: Hot Water Beach.

Dit strand lag erg dicht bij waar we nu waren, en Paolo wou er heel graag heen. Het kwam dus goed uit dat de twee activiteiten van de dag dicht bij elkaar lagen. Hot Water Beach heeft zijn naam te danken aan het warme water dat opgegraven kan worden. Diep onder de grond liggen hete stenen, die het water opwarmen. Wanneer het eb is kun je met een schep een gat graven, waardoor je je eigen hotpool kunt graven, gaaf! Tenminste, dat dachten we. Dit wisten we van te voren niet, dus we hadden geen rekening gehouden met de getijden. Helaas hadden we pech dat het net vloed was en we dus geen gat konden graven. Wel hebben we genoten van de zee en lekker gezwommen in het kraakheldere zeewater! Wat een dag!