Mijn eerste indruk van Bangkok: CHAOS! Naar rechts kijkend alsof je jezelf heb terug geplaatst naar 1834, maar links waant zich ook een beeld van een futuristische toekomst met hoge wolkenkrabbers en mega billboards.

De reis begon voorspoedig. Met anderhalf uur vertraging op Köln/Bonn, startten we een elf uur durende rit naar de hoofdstad van Thailand. Een ideale vluchttijd hadden we. We konden in ons eigen ritme rustig om 21:30 uur in slaap vallen om vervolgens wakker te worden met nog maar anderhalf uur tot de landing in het vooruitzicht.
10:30 uur, aankomst in Bangkok. Met 30 kilo trekkend aan alle delen van je lichaam en met de aller eerste Pad Thai in onze maag op naar de City Train. Thank god we have Google Maps, die ons vertelt hoe te komen bij ons hotel. Ik zit nog met mijn gedachten bij de mensen die ons jaren voor gingen en lang geleden zelfs hun bestemming moesten zien te bereiken zonder de hulp van Google. Wat moet dat veel van je tijd hebben gekost, maar ook dat zal wel een hele andere ervaring hebben geven. Ondertussen stappen we de koele trein in na een onbekende kick van tropische hitte. Ik kijk naar Kevin en ben dankbaar dat ik deze reis samen met hem mag ondernemen, onze reis is echt begonnen. We hebben natuurlijk enige thuisstudie gedaan naar de landen die we allemaal gaan bezoeken. Zo hadden we ook gelezen over de vervelende ‘poppetjes’ in Bangkok die een hoop verkooppraatjes houden. Nou en bij deze bevestig ik dit ronduit dat je op elke hoek van elke straat wel meerdere van die figuren hebt staan om je in een TukTuk of toeristencentrum te krijgen. We hadden ons goed voorgenomen, wij zullen geen makkelijk voer voor hen zijn, dat overkomt ons niet, punt! Nog geen half uur later zaten we in de eerste TukTuk richting toeristencentrum, want vanaf hier zouden we bus lijn 15 naar ons hotel kunnen nemen. We werden zowat naar binnen het toeristencentrum in gepusht en stonden daar helemaal niet op ons gemak. Wij wilden een flexibele reis en niks te veel van te voren plannen. Dus even een verkooppraatje aangehoord, waar eigenlijk geen ruimte meer voor in ons hoofd was. Dit aangezien we al zoveel indrukken hadden opgedaan. We wisten niet hoe snel we ons weer naar buiten moesten wendden. Met de bushalte en de bus recht voor onze neus keken we elkaar aan en dachten exact hetzelfde, de bus dat is geen optie. Opnieuw in een TukTuk door het stinkende en drukke verkeer. De uitlaatgassen hangen nog in mijn neus terwijl ik op dit moment beetje bij beetje de hoofdstad verlaat.

Gebroken aangekomen bij ons hotel hebben we het volgende figuur aan ons hangen, die ons behoorlijk op de zenuwen werkt. Iedereen heeft een beeld bij enthousiasme. Je denkt hierbij aan een persoon die goede herinneringen met zich meebrengt. Maar deze persoon, deze overtreft alles. Enthousiasme maal 4, zo benaderde deze Thaise jonge heer ons. “Today is a special day, it’s Buddha Day, free gasoline, free entrance to all the temples…” en voor we het wisten hadden we met hem afgesproken om 15:00 uur (thaise tijd) om een rondje tempels te bezoeken. "Fuckkk...", ja dat dachten we direct waarna we waren aangekomen op onze kamer. Eigenlijk wilden we rustig bijkomen en lekker zwemmen ‘on the rooftop’. In plaats van dat we hier de hele middag de tijd voor hadden, konden we hier nu maarliefst drie kwartier van genieten. Herinner dan vooral nog ons eerdere punt van ‘dat overkomt ons niet, punt!’ Echter minus 1 voor KevLin.
De middag was slopend, slopend, slooohoooopend. Ik kan me de tempels vaag herinneren en eigenlijk interesseerde me het niet eens, ik was moe, doodop, helemaal na deze indrukken. Voornamelijk door de hele dag die Thaise omkooppraatjes van je af te moeten slaan. Ik werk nog liever twaalf uur achtereen nachtdienst dan nog zo’n middag door te moeten brengen. Gelukkig waren we niet veel geld kwijt, maar Buddha Day -what means free gasoline-, geloof het niet, bull shit!! Elke keer als de TukTuk driver je bij een toeristencentrum of maatpakkenzaak dropt krijgen ze standaard elke dag, dus ook deze bijzondere ‘Buddha Day’ gratis benzine. Ik had het nog gelezen ook!

Met een heerlijk smakende en spotgoedkope Pad Thai op piepschuimen bordje achter de kiezen, die gekocht was in een schattig klein stalletje tegenover ons hotel voor nog geen 40baht(=1euro), is het ‘first day off!’ Slapen, dat lukte wel na deze dag.