Ik zou Pai niet adviseren, zou ik na de eerste 2 volle dagen daar hebben gezegd. Los van het feit dat je hier zoveel lekkere eettentjes hebt, met vooral de aller lekkerste ontbijtjes. Ik neem heel wat ideeën mee naar Nederland. Kevin had dit niet zo sterk, hij vond Pai direct al gezellig. Maar toen ik dit verhaal begon op dag 3 en lekker aan een ijskoude zelfgemaakte Lemon Honey ice tea zat, midden in de zon, net nadat ik de Wat Phra That Mae Yen ‘bijna’ bezocht had per benenwagen, kom ik daarop terug. Wat een klein en gezellig bergdorpje om even tot rust te komen. Waar je jezelf overigens als wannabe-hippie helemaal thuis voelt. Als je zin hebt loop je zo even de drukke Walking Street over om wat lekkers eten voor een prikkie te halen of wat leuke nieuwe kleren. Als je meer op zoek bent naar rust dan duik je de dichtbij gelegen natuur in of je bamboe hutje. Maar elke plek blijft tot nu toe het mooist en leukst als de zon schijnt.
Terwijl ik straks schrijf hoe regenachtig de afgelopen dagen waren in Pai, was dat ook één van de reden dat we hadden besloten om rustig aan te doen deze dag. Uiteindelijk heb ik Kevin in de 'Om Garden' achter gelaten, zodat hij op een heerlijk plekje een dagje aan het werk kon achter zijn laptop. Ik was uiteindelijk te opgewekt om rustig aan te doen. Dit alles kwam omdat de zon vandaag scheen. Iedereen die mij kent, weet dat ik een zeer grote zonaanbidster ben. Ik wilde zelf graag op deze stralende donderdag een wandelingetje maken in de omgeving. Dus ik beloofde Kevin elke 2 uur mezelf even te melden en gezelschap voor hem te zijn. Het was een heerlijke dag om van alles te hebben gezien hier op loop afstand. Ohja, de reden dat ik de Wat Phra That Mae Yen (een witte boeddha) vanmiddag 'bijna' had bezocht: ik was niet goed voorbereid, namelijk dat hier ook de standaard tempel kledingvoorschriften geldt, dus uit respect ben ik niet in kort topje en short de trap op gehobbeld. Ik pakte juist dit moment aan om Kevin over te halen dat ik graag eind van de middag met de scootscoot samen even terug wilde gaan. De witte boeddha zelf is wel mooi om te zien, maar het uitzicht hier vandaan is magnifiek. We hebben er een korte route aan vast geknoopt en zijn we nog even gestopt bij de Memorial Bridge en de Land Split. Hier kregen we van een lieve Thaise local wat Thaise lekkernijen aangeboden en een zelfgemaakte 'Roselle juice' om onze vitamine C weer een flinke boost te geven. (Alsof het na al die zelfgemaakte fruitshakes nog niet op peil was..) We sloten ons ritje af met weer een heerlijk frisse regenbui.
De eerste 2 dagen was het ook erg regenachtig en ik vond het zelfs koud op bepaalde momenten. De eerste dag in Pai was, nadat we onze misselijkheid na de weg met 762 bochten ingeslikt hadden, wel erg indrukwekkend. We besloten rond zonsondergang naar de Pai Canyon te gaan. De Pai Canyon heeft een bergrug van een paar meter breed en 200 tot 300 meter lang. De ravijnen aan beide kanten zijn tussen de 10 en 30 meter diep. De paadjes zijn soms zo smal dat je bij één misstap in de meters diepe afgrond zal zakken. Gelukkig waren wij zo verstandig om de goede schoenen aan te doen en hadden wij het mooiste plekje van de Canyon opgezocht. Na heel wat klimkunsten en vooral de moed met enige hoogtevrees, kwamen we tegen zonsondergang op een plek super mooi. Het rode gesteente, de smalle paadjes en de mede backpackers met hetzelfde idee over ons uitzicht tegen de bergen op. Fantastisch! Echt doen als je in Pai bent. Dan heerlijk zitten met je meegenomen drankje van de 7-Eleven en toe kijken hoe de zon langzaam plaats maakt voor de maan.

De 2e dag was vanaf de ochtend al regenachtig. We hadden de scooter, die we voorgaande middag hadden gehuurd, nog in ons bezit. Hiermee zijn we wat rondgetourd en hebben we onder andere de Soi Ngam hotsprings bezocht. Het water was op lichaamstemperatuur, just nature! Dus met een flinke regenbui tussendoor zaten wij in het heerlijke warme water. Als je wilde kon je jezelf in de bossen ook nog uitleven als Tarzan. Helaas op de heuvelachtige en bijna onbewoonde terugweg begaf, net op de laatste 7 km voor het dorpje, Kevin zijn scooter het. Ineens, uit het niets. Gelukkig hadden we er twee, waardoor we op één scooter verder konden rijden tot terug te zijn in het bewoonde gedeelte van Pai. De rest van de avond hebben we doorgebracht op de gezellige walking street en in ons vochtige bamboe hutje.