Dierenleed

Er breekt nu een maand aan waarin Arnold weer veel op reis is, wat minder gezellig dus. Deze week gaat hij naar Sommerset, N.J., naar HQ van Philips. Ik houd gewoon mijn normale schema aan en ga op dinsdag naar het dierenasiel. Er is weer een of andere rescue organisatie langs geweest die alle katten en honden heeft meegenomen om plaats te maken voor de dieren die na de overstroming hier zijn afgegeven. Dit is de tweede keer al dat alles leeggeruimd is. Er zijn dus nu weinig dieren in het adoptiegedeelte, want alle dieren moeten eerst in quarantaine, dan onderzocht en gesteriliseerd worden voordat zij voor adoptie beschikbaar zijn. De hokken achter in het complex zitten bomvol!
Als ik 's morgens aankom, zitten er alleen wat kittens in de kooien voor en een moeder met hele jonge kittentjes. Bij navraag blijkt dat ze vannacht geboren zijn!! Ik heb nog nooit zulke jonge poesjes gezien, het lijken wel muisjes, zo klein. Moederpoes ligt er bezadigd bij, de kleintjes slapen. Even later komt er een staflid van het asiel aan met een kooi en hij neemt de kleintjes uit de kooi. Als ik vraag waar ze heen gaan en waarom hij de moeder niet meeneemt, geeft hij vage antwoorden. Als hij weg is, vertelt het meisje dat de kooien staat schoon te maken, dat ze waarschijnlijk worden geeuthaniseerd. Ik ben nogal geschockeerd, want er zitten momenteel veel kittens, waarom kunnen deze er dan nog niet bij? Moederpoes zit wat verdwaasd in haar kooi en ik probeer haar wat te troosten. Wat zou ze nu voelen? Geen idee. De rest van de ochtend heb ik moeite om me te concentreren, moet steeds aan de kleintjes denken..... Als vrijwilliger moet je bij je opgave een document ondertekenen, dat je begrijpt dat er soms geeuthaniseerd moet worden, en ik snap ook dat wanneer een dier niet te plaatsen is of te oud is of zo, dat je daartoe moet overgaan. Maar in dit geval ontgaat mij de logica.

Woensdag heeft Gaby mij uitgenodigd om met haar naar de Central Market in Austin te gaan. Dat is een wat exclusievere supermarkt, die veel biologische dingen verkoopt en ook glutenvrije artikelen, waarnaar zij op zoek is. Ze komt mij om half 1 thuis ophalen en wij zijn om half 2 bij de supermarkt. Het is er fantastisch! Ze hebben een prachtige versafdeling met zowaar .......witlof!! Dat heb ik sinds januari niet meer gegeten, want bij de H.E.B. supermarkt hebben ze het niet, dus wij zoomen er allebei meteen op af en slaan in! Heerlijk, witlof met kaassaus eten!!
Er zijn nog veel meer lekkere dingen, ook veel Europese zaken zoals heerlijke kazen, behoorlijk authentiek stokbrood, Engels drop, chocolade, franse cornichons, prachtig gebak, zelfs macarons! We zijn net kinderen in luilekkerland! Er is een grote afdeling met kaas/worst/olijven e.d. en een aparte vis- en vleesafdeling. Het ziet er allemaal ontzettend appetijtelijk uit. Na twee uur gaan wij volbeladen de deur weer uit. Je moet dit niet te vaak doen, want het is allemaal behoorlijk aan de prijs!
Woensdagavond, als ik het kattenvoer buiten op het balkon zet, zit er een baby bluejay (blauwe gaai, familie van de Vlaamse gaai) wat groggy in een hoekje. O jee, die is uit zijn nest gevallen! Zijn ouders vliegen zenuwachtig rond en krijsen hartverscheurend. Even later zie ik hem langs het terras hobbelen, ik hoop dat hij een veilig heenkomen kan vinden, want er zijn natuurlijk katten op het terrein!
De volgende ochtend zie ik dat de ouders een poes aanvallen die langs de hondenuitlaatplaats loopt, ze krijsen, maken duikvluchten en pikken naar de kat. Die neemt snel de kuiten! 's Avonds zie ik het nogmaals gebeuren, en die avond komen er geen katten eten bij ons op het terras. De bluejays hebben er flink de wind onder.......
Baby bluejay zit ondertussen in een struikje onder ons slaapkamerraam en de ouders komen hem zo nu en dan voeren. Ze hebben er een full time job aan: de hele dag kijken of er geen gevaar dreigt, en dit is een druk pad waar van alles langs komt: mensen, honden, katten!
Zaterdag, als Arnold weer thuis is, zie ik de baby ineens middenin de hondenuitlaatplaats zitten. Ik ga erheen en maak wat foto's, terwijl de ouders zenuwachtig zitten te schelden in een boom. Ze houden voortdurend de wacht. Maar 's middags ligt baby dood in de dog run, uitputting, een hond, ik weet niet wie de schuldige is?? Een familiedrama vlak onder ons raam...

Zaterdagavond gaan wij naar Gaby en Chris, die nu geheel en al geïnstalleerd zijn in hun nieuwe huis. Ze hebben ons uitgenodigd voor een BBQ. Wij krijgen eerst een rondleiding door hun huis, want Arnold heeft het natuurlijk nog niet gezien. Het ziet er schitterend uit,

ze hebben heel erg hard gewerkt om het in zo'n korte tijd zover te krijgen. Er moeten alleen nog wat schilderijen aan de wand gehangen worden. Cathy, de poes, gedoogt ons, maar houdt ons de hele avond met een lodderoog vanaf haar observatieplek voor het raam in de gaten!
Gaby heeft heerlijke dingen klaargemaakt en wij beginnen met champagne met allerlei lekkere dips, om te klinken op het nieuwe huis. Ze hebben een prachtig terras, dat helemaal overdekt is en voorzien van een ventilator, een lamp en een gasaansluiting voor de BBQ. Je kunt zien wat Amerikanen belangrijk vinden!! Het weer was vandaag helemaal niet zo bi, net voor wij wegreden heeft het nog hard geregend, maar nu is het droog en het is zover afgekoeld dat het zalig is buiten. Chris heeft een schitterend stuk zalm op de BBQ liggen en Gaby zorgt voor baked potatoes, salades en andere toebehoor.
Wij smullen, dat is zeker en vast!
Het gebied waar zij wonen, is zeer wild, met nog veel bomen en struiken. De afstand tussen de huizen is erg groot. Wij moesten op de heenweg in hun wijk op de rem voor twee herten! Nu zien wij een kardinaalsvogel vliegen, die in een boom landt tegenover het terras. Fantastisch. De krekels violieren zachtjes op de achtergrond en de sterren blinken, wat wil een mens nog meer?

Zondag is het Vaderdag en tijd om vader Arnold even in het zonnetje te zetten. Vrijdag had hij al een voorproefje op kantoor. Chris, die plantmanager is, had gezorgd voor een klein cadeautje voor alle heren en heeft dat 's ochtends overal uitgedeeld. Er werden foto's van gemaakt en die werden weer rondgestuurd (foto Arnold rechtsonder).
Ze kregen een gereedschapsschortje van de Home Depot met een zakje Smarties. Geinig!
Bij het ontbijt krijgt hij zijn cadeautjes: zijn nieuwe portefeuille, gekocht bij Billy Bob's, een t-shirt en ik heb 3 western prints van Charles Russell in lijstjes gestopt, die kunnen mooi in de studeerkamer hangen! 's Avonds volgt een luxe maaltijd met gerookte zalmrolletjes, gevolgd door Texaanse kwartels met paddenstoelensaus en Provençaalse sperziebonen. Bananenijs toe voor de finishing touch!
Als dat geen Vaderverwendag is......................