Opeens stonden we voor een Banksy

Dag 4, Maandag 28 Oktober 2019, Bristol
Na de ochtendrituelen, inclusief DE tosti’s, gingen we weer op pad. Lieve I, had een dag vrij genomen, en was ook van de partij, ze had een hele tour door Bristol gepland met als eindpunt de Clifton Suspension Bridge.
We liepen richting centrum, tot aan de Avon en vandaar liepen we langs het water kilometers verder naar het centrum. Er is daar

enorm veel te zien, industriële gebouwen die mooi opgeleukt zijn, veel graffiti en muur schilderingen.
Het was echt een bijzonder mooie tocht zo langs het water, je hebt geen idee dat je eigenlijk midden in een grote stad loopt, zo genuanceerd en weids is Bristol.
Het meest bizarre dat ik gezien heb, is een pracht van een moderne voetgangersbrug over de Avon, die nergens naar toe leidt met ernaast een autobrug met hetzelfde lot. De bedoeling was dat er aan de overkant een geheel nieuwe wijk gebouwd zou worden met een voetbal stadion.
Nu ligt het er allemaal wezenloos bij (waarschijnlijk is het betaald van EU geld en toen was het geld op) een grote trieste verspilling.
We kwamen uit bij het Feeder Canal, dit kanaal zorgt er door middel van een sluis voor, dat het water in de haven op niveau blijft en niet onderhevig is aan de getijden.
We liepen langs superstrakke moderne gebouwen, een soort kop

van Zuid, via een mooie brug naar het prachtige oude station.
We mochten van de bewaking even het perron op om te fotograferen en namen nog snel een koffie in de stationsrestauratie. Het is een mooie restauratie, maar de inrichting was ongezellig, een rommeltje en ze hadden niet eens gebak.
Ik heb echt wel even moeten mopperen, de pubs zijn hier zo gezellig en knus en dan zaten wij in een ongezellige tent. Al snel waren ze mijn gezeik beu en werd er besloten dat we naar een gezellige pub zouden gaan. Hoi, Hoi, Hoi, ik fleurde meteen op.
We liepen langs de Bristol Cathedral, naar een hele leuke, oude pub ‘the Ship’, genaamd. Het zat er vol drinkend volk (midden op de dag), dus wij namen er ook maar eentje. Lieve I en ik, waren de enige vrouwen op de bardame na.
Na het aangenaam verpozen, liepen we naar de dokken en dat is een hele belevenis er is van alles te zien, er liggen zelfs Nederlandse rivierboten.
En opeens………stonden we zomaar voor een Banksy, dat was voor mij een magisch moment. Je moet het weten anders mis je hem.
We liepen verguld verder, de brug was nog ver, en het begon al bijna te schemeren, dus we stapten flink door. Maar broerlief wenste plotseling nog een dringende sanitaire stop in een pub.
Dat was het breekpunt, eenmaal in de warme, knusse pub, ‘The Nova Scotia’, besloten we de brug voor gezien te houden. Volgend jaar ben ik weer welkom bij Lieve I en dan doen we die alsnog.
We hebben daar heerlijk gezeten en nog een leuk gesprek gehad met een aardige pub ganger.
Om Lieve I te bedanken voor de gastvrijheid, boden we haar een dineetje aan in een luxe pub, ‘The Pump House’.
We startten met ….een gin&tonic en genoten later van een heerlijk diner. Het dessert namen we in een doggybag mee naar huis, het was te veel allemaal.
Omdat we nu toch echt pap in de benen hadden, gingen we met een taxi naar huis voor de somma van 12 pond, de taxi’s zijn echt spotgoedkoop daar.
We namen thuis nog een afzakkertje en zeiden Lieve I alvast gedag en bedankte haar voor alles, zij moest de volgende ochtend vroeg alweer naar het werk, wij zouden pas rond 10 uur naar het vliegveld reizen. Ciao