Het leven door een roze bril

Dag 3. Zaterdag 26 Oktober, 2019, Bristol.
Tjonge, wat slaap ik hier toch goed.
Het was baggerweer, storm en wind en heel veel regen. Helaas zou het de hele dag zo blijven was de voorspelling, dus het zou een ‘pubdag’ gaan worden.
We startten de dag traag op in de gezellige woonkeuken van ‘lieve i’ met veel koffies, gezellige gesprekken en heerlijke tosti’s, die met liefde en precisie door broerlief bereid werden. Hij ergerde zich wel behoorlijk aan de afwijkende maat van de boterhammen, haha.
Om 11 uur verlieten we in de stromende regen onze gezellige basis, ik wederom gehuld in mijn roze poncho. Mijn grootse zorg was dat mijn gympies niet te nat zouden worden.
We liepen door het natte park naar de bushalte en namen de bus naar het centrum. We moesten enorm omrijden omdat er een roadblock was, de politie was op zoek naar een crimi.
De bus zat bom vol studenten en naast me zat een student van de kunstacademie, hij tekende allerlei mythische figuren in een schetsboek.
In het centrum stapten we over op de bus naar de wijk ‘Bishopton’, daar hadden we met Lynne afgesproken. Zij is een vriendin van onze gastvrouw, ik had haar al eens ontmoet toen ze met broerlief en Lieve I meekwam naar ons in Breda en..... Lynne komt dit jaar ook een week naar Calpe met hen.
We waren te vroeg en hadden eigenlijk het plan om lekker wat te shoppen in deze gezellige wijk. Helaas de regen liet dat niet toe.
We doken een trendy koffietent in en brachten daar onder het genot van een cappuccino en een gedeeld stuk taart, een droog uurtje door.
Buiten was het guur, nat winderig met luidruchtig, ietwat beschonken volk........politie mannen, met auto’s, lopend en op paarden. Er liepen zelfs onvervalste ‘Bobbies’ bij. Er zou een of andere belangrijke voetbalwedstrijd plaatsvinden en ze verwachtten excessen.
Toen we het gênant begonnen te vinden, dat we daar zo lang zaten met slechts een consumptie, moesten we wel weer de regen in.
Het was echt verschrikkelijk, dus doken we na honderd meter maar een supermarkt in. Dat was leuk, lekker kijken wat die Engelsen verkopen....ik vond mijn geliefde ‘fever tree’ tonic. We kochten wat flesjes, want morgen (zondag) zouden we als ‘afzakkertje’ een gin&tonic drinken.
Broerlief maakte een komische opmerking tegen de man van de kassa, hij zei droog, terwijl we druipend voor de goede man stonden, “het regent”.
Nou dan schiet je toch echt in de lach met zijn allen. Eigenlijk gaat het zo over en weer, we lachen de hele dag door, we lijken wel een stel kleuters.
Tegenover de supermarkt, lag de pub, waar we met Lynne hadden afgesproken: “the prince of Wales”. Ook daar stond politie volk.
Wederom met gevaar voor

leven staken we rennend en druipend over en propten ons de overvolle pub in.
Ook hier wat beschonken gasten die wilden weten waar we vandaan kwamen.
We vonden achter in een hoek een redelijke plek, maar het was er wel een klere herrie. Gelukkig werd het minder toen het beschonken volk naar het stadion liep.
Ook Lynne kwam druipend en zielig kijkend binnen, komisch hoor.
Lynne had voor ieder van ons een cadeautje, zij is namelijk van de cadeautjes, wij blij dat we voor haar ook een Delfts blauw blikje met stroopwafels hadden, ze was er zeer verguld mee.
Lieve I, kreeg van Lynne een rood poezen kerstjasje, broerlief een pak sesamcrackers die hij zo lekker vindt en ik kreeg een roze flamingo zonnebril voor Calpe. Zo komisch.
We brachten een paar aangename, gezellige, vloeibare uren door in de pub en hadden plezier voor 10 en uiteraard zette ik tot grote vreugde van het omringende volk regelmatig even mijn hippe zonnebril op, hilarisch.
Rond 5 uur, liepen we naar de ‘Coconut Tree’, een Srilankaans restaurant met tapasconcept. We bestelden veel gerechten en smulden gezamenlijk ons buikje vol. Het was heerlijk. We sloten af met ‘dronken’ bananen, hmmmmm.
Toen we buiten kwamen, was het droog, maar wel ijskoud met een pittig windje, dus ik trok toch maar weer mijn roze poncho aan en werd snel lekker

warm. Dat ding is werkelijk goud waard.
Na een tweetal bussen liepen we lacherig de berg op en dronken thuis nog een afzakkertje en begonnen aan een lange nacht (klok 1 uur terug)
Vooral ik was benieuwd, hoe ik dit ging trekken. Ciao.