Een zeer rustige week, ik was wederom niet vooruit te branden. Ongekend dat ik zo’n natte vaatlap ben, ik kom tot niets en lees me het schompes.
Het boek van Ilja Pfeiffer, ‘Grand Hotel Europa’ heb ik uit. Wat een boek, ongekend, een meesterwerk vind ik.
Ik heb niet alles goed begrepen omdat ik kennis mis wat betreft kunsthistorie en geschiedenis, maar de grote lijnen kwamen goed over.
Het boek heeft me aan het denken gezet, over de toekomst van Europa en de vluchtelingen stroom.
Het taalgebruik van Ilja vind ik vermakelijk, lekker ouderwets, galant en wollig, dat mag ik wel, het is weer eens wat anders dan turbotaal.
Het was een behoorlijke kluif om te lezen en juist bepaalde luchthartige beschrijvingen gaven me de moed om vooral door te lezen.
Het meest bizarre is het einde, ik had in mijn ‘fantasten brein’ zelf een einde bedacht en laat dat nou ook echt beschreven worden, ongelofelijk, het had ook alleen maar zo kunnen eindigen, in een begin van iets wat hoop geeft.
Nu wil ik mijn brein even rust geven en ben begonnen aan een rete spannende thriller, heerlijk om lekker meegesleurd te worden in een rollercoaster.
Tja en voor de rest?, leid ik momenteel een saai bestaan, met zeurende knieën.
Ik loop trouw door de pijn heen, elke dag en vraag me af, wat ik moet doen, naar de huisarts? en dan? de mallemolen van onderzoeken in?, zo geen zin, ik wil dat het vanzelf overgaat.
Mijn website heb ik enigszins verbouwd, ik heb nu een pagina straatfotografie aangemaakt en ik heb nog wat portretten geplaatst.
Manlief komt nog steeds weinig buiten, je weet wel, angst voor de rups, maar hij neemt dat voor lief en geniet binnenshuis van de tour.
De geur van Jasmijn heeft plaats gemaakt voor de geur van lindebloesem, het is het eerste wat ik s’ochtends ruik, het geeft me het ultieme gevoel van ‘zomer’.
Wat een bofkonten zijn we om ‘unter den Linden’ te wonen, de enorme troep die we ervan krijgen, accepteren we dan ook.
Gelukkig wonen we niet achter geraniums. CIAO.